Bokt.nl

**Geplaatst**: 25-08-12 21:33

Re: Extreem gevaarlijke tinker

Geplaatst: 25-08-12 21:33

Nou, even een kleine update. Sinds ze is verzet loopt ze met halster rond. Met de gedachte dat we wel haar hoofd en deel van haar hals kunnen strelen dacht ik dus haar even vast te klikken en wat mee te stappen op de wei, om dan uitbundig te belonen. Nou, mis gedacht dus... Ze zit het halster touw nog maar, en ze draait zich om en is weg. Nou, heb het maar zo gelaten, ga er niet weer 2 uur achter zitten... Touw weg, en we kunnen weer een beetje aan haar komen. Maar dit is nu dus al een maand zo... Misschien de volgende keer dat we haar weer kunnen pakken er een stuk touw aan hangen... Maar ik heb daar al te veel paarden zich mee zien verongelukken dus ben daar zo geen fan van.

**Geplaatst**: 25-08-12 21:42

Re: Extreem gevaarlijke tinker

Geplaatst: 25-08-12 21:42

Die van mij heeft toen ook met een touw aan het halster gelopen al die tijd, anders konden we helemaal niks meer:

Afbeelding

We pakten ze door de tralies van de stal, klikten een gewoon touw vast en sloegen die rond de stangen van de stal zodat we er toch bij konden.
Zodoende kon ik ze poetsen, kriebelen wat ze zelfs lekker vond, het gevaarlijke van haar was dat ze precies wist wanneer ze in het nadeel en wanneer ze in het voordeel was.
En in dat laatste geval was ze aardig onberekenbaar.

**Geplaatst**: 25-08-12 21:48

Re: Extreem gevaarlijke tinker

Geplaatst: 25-08-12 21:48

Wel, eigenlijk is dat de conclusie die we uit alle verhalen al hebben gehaald. Ze zijn uiteindelijk doenbaar, maar onberekenbaar. Elk moment kan ze te veel worden en dan... Wil ik dan wel zo een paard, als ik binnen 5 jaar met een baby zit etc... In onze kleinschalige fokkerij staat karakter voorop, dan pas bouw en als laatste kleur...

**Geplaatst**: 25-08-12 21:53

Re: Extreem gevaarlijke tinker

Geplaatst: 25-08-12 21:53

Mijn merrie is teruggegaan naar de fokker, die heeft ze met harde hand het aanvallen 'afgeleerd'.
Ik heb haar daar anderhalve maand later nog gezien, ze stond nog steeds op stal.
Bij het hoeven kappen stond ze met de mond open van angst en af en toe leek ze weg te zakken.

Met het omdoen van een ander halster dreigde ze alweer met een voorbeen en inmiddels valt ze weer aan als het haar niet zint.
Ze krijgt dan flink op haar donder en is weer een poosje kalm, maar ik vind het zelf een geval waarbij het niet de vraag is of ze iemand pakt, maar wanneer.

Ik had met haar willen fokken, wat voor gedrag krijgen die veulens mee?
Hoe gevaarlijk wordt ze als ze niet alleen zichzelf maar ook haar veulen gaat verdedigen?
Hoe kom je er bij als de bevalling mis gaat of als ze ziek wordt?
Hoe kom je überhaupt bij een hengst om te dekken?

**Geplaatst**: 25-08-12 22:09

Re: Extreem gevaarlijke tinker

Geplaatst: 25-08-12 22:09

Soms denk ik wel eens.

Willen we niet te snel en te veel van een nieuw paardje ??

Ook al die "goeroes" kunnen daar geen kant mee op.

Het duurt heel lang om zo'n gestrest paardje weer normaal te krijgen.

**Geplaatst**: 25-08-12 22:13

Re: Extreem gevaarlijke tinker

Geplaatst: 25-08-12 22:13

Maar hoe normaal wordt zo'n dier?
Die van mij had al heel snel door hoe ze bij iets wat haar niet zinde als een tijger de lucht in sprong al klauwend met de voorhoeven.
Ooit ontdekt tijdens een reactie uit angst en nog steeds angstig, waardoor een situatie haar al snel niet zint.
Ik geloof niet dat zo eentje gaat vergeten hoe ze onder iets uit moet komen, ook al zou het met veel geduld een knuffelpaard worden, er komt een dag dat ze iets moet wat ze niet wil.

**Geplaatst**: 25-08-12 23:29

Re: Extreem gevaarlijke tinker

Geplaatst: 25-08-12 23:29

Wel, dat zei ik eerst ook: Ach, als rijden niet gaat, fok ik er wel mee. Maar hoe kan je een veulen deftig leren als je met mams al niet kunt omgaan?

**Geplaatst**: 25-08-12 23:50

Geplaatst: 25-08-12 23:50

DeMolenhoek schreef:
Wel, dat zei ik eerst ook: Ach, als rijden niet gaat, fok ik er wel mee. Maar hoe kan je een veulen deftig leren als je met mams al niet kunt omgaan?

Ik neem aan dat tie ook (nog) niet op een normale manier bekapt kan worden..?

**Geplaatst**: 26-08-12 00:51

Geplaatst: 26-08-12 00:51

DeMolenhoek schreef:
Wel, eigenlijk is dat de conclusie die we uit alle verhalen al hebben gehaald. Ze zijn uiteindelijk doenbaar, maar onberekenbaar. Elk moment kan ze te veel worden en dan... Wil ik dan wel zo een paard, als ik binnen 5 jaar met een baby zit etc... In onze kleinschalige fokkerij staat karakter voorop, dan pas bouw en als laatste kleur...

Nog niet wanhopen hoor. Parcival schijnt ook zo een lastig gevalletje 'te bang om iets mee te doen' te zijn geweest... heeft inmiddels een zilveren OS medaille. Er zijn vast mensen die denken dat ze onbetrouwbaar blijven maat ook veel mensen geloven dat de gevoeligste paarden de beste paarden zijn

**Geplaatst**: 26-08-12 00:52

Geplaatst: 26-08-12 00:52

LBLGypsyCobs schreef:
Mijn merrie is teruggegaan naar de fokker, die heeft ze met harde hand het aanvallen 'afgeleerd'.
Ik heb haar daar anderhalve maand later nog gezien, ze stond nog steeds op stal.
Bij het hoeven kappen stond ze met de mond open van angst en af en toe leek ze weg te zakken.

Met het omdoen van een ander halster dreigde ze alweer met een voorbeen en inmiddels valt ze weer aan als het haar niet zint.
Ze krijgt dan flink op haar donder en is weer een poosje kalm, maar ik vind het zelf een geval waarbij het niet de vraag is of ze iemand pakt, maar wanneer.

Ik had met haar willen fokken, wat voor gedrag krijgen die veulens mee?
Hoe gevaarlijk wordt ze als ze niet alleen zichzelf maar ook haar veulen gaat verdedigen?
Hoe kom je er bij als de bevalling mis gaat of als ze ziek wordt?
Hoe kom je überhaupt bij een hengst om te dekken?

Inderdaad, hoe kun je verantwoord fokken met zo'n merrie... en wat als het veulen inderdaad het gedrag heeft overgenomen... dan zit je met nog een extra probleem... en dat probleem kan wel 30 jaar duren...

Al met al is het een hele vervelende situatie voor je, TS.
Ik hoop dat je toch een goede oplossing vindt om aan het gedrag van je paard te werken.

**Geplaatst**: 26-08-12 01:18

Geplaatst: 26-08-12 01:18

dit doet me toch erg aan kelly haar gedrag denken.

toen kelly bij ons kwam had ze een halster om wat half in haar vel zat.
toen ik dat er af haalde snapte ik later ook waarom dat halster zo om zat, zij was ook niet te pakken.
met kilo's wortels hebben we haar uiteindelijk een touw om de nek weten te doen.
het heeft me echt een half jaar gekost voor ze zover was dat ik haar kon pakken, een halster omdoen en mee kon nemen.
kelly blijft altijd gestressed, rijden kan niet er op,een hoofdstel omdoen is bijna onmogelijk,dan steigerd ze
ze is dan heel bang,longeren is ook altijd druk en stress.
laat ik haar los in de bak dan rent ze ver weg en is met een vingertje al rond te sturen,zo alert reageert ze

ik ontdekte ook een bult op haar hoofd,vlak achter haar oren,waarschijnlijk heeft ze ooit vastgehangen aan een halster,
inbuigen kon ze niet,ze zat muurvast in haar nek
kelly is nu na 6 jaar nog steeds soms erg moeilijk,wil ik haar pakken dan loopt ze nog wel eens weg, stress is altijd aanwezig bij haar en het halster moet je echt losmaken en omdoen,trek je het over haar oren dan flipt ze.
wormenkuur moet door het voer,want in de mond dan komt ze omhoog en slaat met de voorbenen.
oren uitknippen kan ik vergeten dat is en blijft een probleem
water is ze panisch voor,kom aan met een emmer en ze staat te trillen

ik weet bij kelly voor de volle 100%zeker dat als ik haar op dat moment zou afstraffen ze nog veel kwader zou worde,ik negeer haar dan zoveel mogelijk.
actie=reactie dus boos worden en afstraffen zou ik niet meteen voor kiezen bij een dier als dit,niet voor je weet waarom het zo reageerd

kelly geeft dit gedrag niet door aan haar veulens,al is ze de eerste 2 weken na de geboorte heel erg alert,je kunt dan met het veulen niks doen.
na die 2 weken gaat het knopje om en is het oke.
alle veulens van haar zijn lieve makkelijke knuffeldieren.
denk dat een hoop tinkers toch zaken meemaken die wij niet willen weten.
er word anders met ze omgegaan dan wij doen en gezien het een erg trots ras is blijven die zaken erg lang hangen

als ik het verhaal van dit dier hoor heb ik echt de neiging om te zeggen van breng maar hier,maar ja het is te ver weg dus dat kan niet
kelly staat op de wei,geniet van een poetsbeurt af en toe en daar laat ik het bij,meer plezier doe ik haar er niet mee.

wat je kunt proberen is bachremedie,dit zijn druppels die je op brood kunt geven, een stukje brood moet toch wel te doen zijn.
ze kunnen veel van dit soort problemen toch wat meakkelijker maken vind ik.
info over bachremedie kun je ook wel hier op bokt vinden.

ohw en 1 tip...dit soort paarden is hypersensitief, probeer dus echt zoveel mogelijk je gevoel neutraal te houden.

kort stuk touw aan het halster kan wel hoor, haddeen wij in het begin ook.
en ja ze stappen er in het begin wel eens op,maar dat hebben ze zo door.
is wel belangrijk dat je haar even kunt pakken.
aai geven en dan weer weg gaan,zeker niet meteen van alles doen dat komt later wel.stapje voor stapje

**Geplaatst**: 26-08-12 08:24

Geplaatst: 26-08-12 08:24

HolyPope schreef:
DeMolenhoek schreef:
Wel, dat zei ik eerst ook: Ach, als rijden niet gaat, fok ik er wel mee. Maar hoe kan je een veulen deftig leren als je met mams al niet kunt omgaan?

Ik neem aan dat tie ook (nog) niet op een normale manier bekapt kan worden..?

3 man en een zware verdoving, zo is ze hier gegaan. We zijn ten alle tijden rustig gebleven, maar zelfs met die verdoving was het nog heel moeilijk. Ze wou daar de hele tijd door breken en slaan. Het is dat ze wel moest gedaan worden. Haar achterhoeven waren nog nooit gedaan, omdat ze te gevaarlijk is, stel u dan voor hoe dat is na 6 a 7 jaar

**Geplaatst**: 26-08-12 10:34

Geplaatst: 26-08-12 10:34

Een mens kan nooit deplaats van een paard innemen, never nooit.

De oude ruin spreekt paardentaal, de enige taal die jouw merrie kent.....kijk en leer van je ruin! Laat haar volkomen met rust, intervenieer niet, helemaal niet...jij bent het wezen mens dat ze als heel akelig heeft leren kennen, maar haar rots in de branding, de ruin is dat wezen zonder angst de baas in de vorm van vertrwouwen.....

Zij gaatleren van de ruin en hij gaat haar vertellen hoe....

Ga met gezin gewoon elke dag naar je paarden en respecteer haar gewoon zoals ze is, dus laat haar met rust, helemaal met rust, komt ze dichterbij een geeft aan ook even deel te nemen, doe geen aanrakingspogingen maar praat heel vriendelijk tegen haar van af een afstand, noem steeds haar naam en that's it.....

Vertrouwen winnen heeft tijd nodig.....mijn ongetraumatiseerde paarden hier hebben ook tijd nodig in vreemde omgeving en mensen.....zelfs mijn volledig groene totaal ongetraumatiseerde en onbevangen jonkie die ook nog eens erg mensgericht is, heeft lang, heel lang over vertrouwen gedaan...WANT vergeet niet, wij willen zo graag paardenmensen met paardenverstand zijn, maar dat zijn we niet, wij hebben geen paardenlijf en praten anders.....zij moet jouw taal leren kennen en dat doet zij op een afstandje met behulp van haar vriendjes de paarden...

Wacht af, heb beduld, wat is een maand.........ga er maar van uit dat ze ook nog nauwelijks iets heeft geleerd....kennelijk weer je niets van de achtergronden.....

Kan goed zijn dat je pas na maanden aan haar mag komen wanneer JIJ dat wil....

Niks isoleren en mensendingen afdwingen, gewoon met rust laten en de kudde het werk laten doen!!

Succes

**Geplaatst**: 26-08-12 11:21

Re: Extreem gevaarlijke tinker

Geplaatst: 26-08-12 11:21

Mijn merrie heeft een tijd met een andere brave merrie gestaan, daar stond ze onderdanig naar te kauwen. ze wist dat andere paarden net zo hard schoppen als zij kan.
Mensen waren voor haar een keiharde 'NEE', snoepje of worteltje pakte ze aan, als je ze had en kort vast zette kon er van alles, had ze de ruimte pakte ze haar kans.

Het was bij haar geen blinde angst meer, ze had op een heel verkeerde manier geleerd hoe ze met mensen om moest gaan, ze zat steeds op de grens van fight en freeze.

**Geplaatst**: 26-08-12 12:25

Geplaatst: 26-08-12 12:25

Zo'n 1,5 jaar terug hebben wij een merrie gekocht (oudere KWPN, volgens verkoper schaapmak), en ze was bij de bezichtiging 'gewoon' rustig in onze ogen. We hebben haar gekocht en 2 week later is ze bij ons thuis gebracht. We zagen gelijk dat ze niet meer zo rustig was als we dachten, en hebben haar vanuit de vrachtwagen zo in de paddock gezet bij mijn tinker merrie. Daarna heeft ze ruim 3 weken op 1 plek gestaan (bij het hek), maar we denken dat ze snacht's wel rondgelopen heeft. We hebben voer en water bij haar gezet, omdat ze dat echt niet ging halen. De tinker hield haar een groot deel van de dag gezelschap bij het hek.

Na 3 week is ze gaan ijsberen, vlak voor het hek langs. Na 2 week hebben we een draad gespannen zodat ze het niet zo stuk liep, en is ze wat verder gaan lopen. De merrie was nog steeds niet benaderbaar toen, en sloeg en beet als je te dichtbij kwam. Vanaf dag 1 heeft mijn tinker merrie (nu 2,5) erbijgestaan, en dat heeft uiteindelijk wel wat geholpen. Af en toe wilde ze toch wel achterde tinker aan als die wel naar het gras ging. En ik heb elke dag de tinker flink gepoetst waar de merrie bij was, zodat ze konzien dat er niets gebeurde. Omdat we niet wisten wat verder te doen heb ik een reading laten doen met een foto van de merrie. Daaruit kwamen verschillende medische problemen, waar we gelijk hulp voor hebben ingeschakeld (oa geblokkerde wervels in hals, rug en een scheef bekken, zeer slecht gebit incl open wangen). Na 6 weken dagelijks bij/in de wei zitten op een stoeltje konden we haar een halster omdoen (hadden we bij het brengen afgedaan helaas). Eenmaal gewend aan het halster omdoen is ze verdoofd (DA) en behandeld aan haar gebit. Dit gaf een enorme opluchting bij de merrie, en ze werd daarna al een stuk hanteerbaarder. Daarna is ze 6 keer behandeld door een craniosarcaaltherapeut. HEt verschil kwam al na 2 behandelingen en de laatste keer stond ze er super relaxed bij.

Bekappen (bijvijlen) heeft de 1e keer ruim een uur gekost voor 2 hoeven, maar inmiddels is mijn bekapper in 5minuten klaar. Ze geeft zelf haar voeten aan en bijt en slaat niet meer. We zijn nu ruim 1,5 jaar verder en ik rij nu alleen met haar door het bos en ze is echt superlief. Haar gedrag kwam grotendeels door onzekerheid en de pijn in haar lijf. Af en toe (als ze niet lekker in haar vel zit of ergens pijn heeft) valt ze wat terug en drijgt ze met bijten.

Persoonlijk zou ik dan ook wachten, de kudde het werk laten doen uitsluiten dat er een medisch probleem is. Tenzij het echt te gevaarlijk is om nog in de wei te komen natuurlijk, dan zou ik haar apart zetten met als dat kan 1 of eer andere paarden waar ze mee overweg kan.

**Geplaatst**: 26-08-12 12:41

Geplaatst: 26-08-12 12:41

idd, het is nog maar de vraag in hoeverre ze dan ooit normaal worden en ik zou ook niet zo'n merrie inzetten voor de fok

ik denk, denise, dat het wel goed is dat je hoort dat ze nu nog steeds zo kan uithalen, dat maakt voor jou de stap die je hebt gezet beter verteerbaar denk ik. :(:)

denk dat dat de enige juiste beslissing was die je voor jou kon nemen!

in dit geval kan er wel met het paard gereden worden
ik vermoed dus dat ze uiteindelijk wel zou kùnnen omslaan en wat hier ook gezegd wordt: àls dat gebeurt, zijn het vaak de fijnste en liefste paarden

helaas heb je daar geen garantie op en kan niemand je het slaagpercentage zeggen, noch hoeveel tijd erover geen zal gaan

**Geplaatst**: 26-08-12 12:44

Geplaatst: 26-08-12 12:44

sallandval schreef:
Nog niet wanhopen hoor. Parcival schijnt ook zo een lastig gevalletje 'te bang om iets mee te doen' te zijn geweest... heeft inmiddels een zilveren OS medaille. Er zijn vast mensen die denken dat ze onbetrouwbaar blijven maat ook veel mensen geloven dat de gevoeligste paarden de beste paarden zijn

De vraag is of of je Parzival wel op stal zou willen...en ik denk dat de meeste mensen andere bedoelingen hebben met een Tinker dan met een paard als Parzival - en dan is de vraag waarom je je deze ellende op de hals zou halen?

**Geplaatst**: 26-08-12 13:12

Geplaatst: 26-08-12 13:12

Tjee wat moet er met dat paard gebeurd zijn om zo angstig te zijn?(tenzij het een tumor ofd.is)

Allereerst heb ik respect voor je TS! $_/-\o_$

Waar ik aan moest denken is dat het paard helemaal van 0,0 af weer opgebouwd moet worden.
Is het geen idee om gewoon met de andere paarden uit de kudde in het bijzijn van de tinker (ookal staat ze op afstand) gewoon te gaan poetsen,opzadelen,longeren of wat dan ook en dat dát paard daarna zichtbaar naar de tinker wordt beloond met voedsel.

Veulens kijken ook veel af van hun soortgenoten nml.Dit zou een basis kunnen leggen voor je probleem paard.
Komt de Tinker na een poos (en het kan lang duren natuurlijk) toch effe spieken wat jullie aan het doen zijn dan zou ik er niet op reageren.Gewoon doorgaan waar je mee bezig bent.Pas als je weer weg gaat en de tinker staat er nog zou ik wat eetbaars aanbieden,niks zeggen,niks doen en gewoon weglopen.

Als zo'n paard ziet dat er geen kwade dingen gebeuren met de soortgenoten dan zou de nieuwsgierigheid uiteindelijk moeten winnen?
En natuurlijk is het allemaal makkelijker gezegd dan gedaan -O-

maar mocht je het paard willen houden dan zou ik zo te werk gaan.
Zorg wel dat je nooit alleen bent en draag beschermkledij (cap,bodyprotector enz.)

Het is een hele kluif zo'n dier wat zo agressief is maar niks is onmogelijk!

Ik wens je in ieder geval veel succes en denk aan je veiligheid!!!

**Geplaatst**: 26-08-12 13:31

Geplaatst: 26-08-12 13:31

Dat is dus het hele probleem met dit soort gevallen, je hebt qua gedrag geen garanties voor de toekomst, behalve dan dat je op dit moment met een dier zit wat niet aan de doelen voldoet waarmee je het kocht.

Heb je de ruimte, tijd, geld en energie om er mee aan de slag te gaan en durf je het risico op ongelukken met jezelf maar ook een ander te nemen.

In mijn geval was m'n moeder net overleden en deze merrie had een lichtpuntje moeten zijn, en niet nog meer zorgen.
Tijd was op zich het probleem niet, maar wel de ruimte en het geld, want ik zou dan geen plek en geld meer hebben voor een geschikte fokmerrie.
Mijn weiland is ook niet geschikt voor een dier met zulke problemen, het risico was ook te groot dat een ander er mee te maken zou krijgen.

Ze accepteerde me wel in de buurt, ze is zelfs een keer gaan liggen terwijl ik in de stal zat, zolang ik maar niet te dichtbij kwam of wou aanraken.

Ze is hier anderhalve maand geweest en er was gewoon geen vooruitgang.
Ja je leert er zelf beter mee om gaan en je traint je reflexen en je bent wat minder snel onder indruk als er eentje wat steigert...

**Geplaatst**: 26-08-12 13:40

Geplaatst: 26-08-12 13:40

Kendra schreef:
sallandval schreef:
Nog niet wanhopen hoor. Parcival schijnt ook zo een lastig gevalletje 'te bang om iets mee te doen' te zijn geweest... heeft inmiddels een zilveren OS medaille. Er zijn vast mensen die denken dat ze onbetrouwbaar blijven maat ook veel mensen geloven dat de gevoeligste paarden de beste paarden zijn

De vraag is of of je Parzival wel op stal zou willen...en ik denk dat de meeste mensen andere bedoelingen hebben met een Tinker dan met een paard als Parzival - en dan is de vraag waarom je je deze ellende op de hals zou halen?

Ik bedoelde er niet mee dat dit paard wellicht een medaille zal halen in 2016 hoor :')

maar precies wat ik zeg: niet wanhopen. Mijn overtuiging is dat ook dit paard kan leren dat niet alles eng is. Vooral aangezien er schijnbaar weinig aan de hand is in de kudde. Het paard moet leren dat mensen te vertrouwen zijn. Dat gaat niet van de één op de andere dag, maar het kan wel... als je geduld hebt. Als TS dat nog niet voldoende heeft zal ze het vanzelf leren van dit paard.

En waarom zou je je ellende op je hals halen? Ik denk dat iemand die een jong, groen of moeilijk paard koopt (en niet kiest voor een paard dat alles al kan) er best wat tijd in wil steken en (met hulp van buitenaf) de ellende zal overwinnen. Daar groeit niet alleen het paard van maar ook de persoon.

**Geplaatst**: 26-08-12 13:43

Re: Extreem gevaarlijke tinker

Geplaatst: 26-08-12 13:43

Bij mijn ruintje heb ik ook veel moeten overwinnen, beestje was zo bang :(:)

Daar zijn we samen zeker van gegroeid en groeien nog steeds (mentaal, want verder zijn we maar ukkies :')

)
Maar je hebt moeilijk en moeilijk, de ene knapt met veel moeite op, de ander is alleen maar ellende.

**Geplaatst**: 26-08-12 14:11

Geplaatst: 26-08-12 14:11

Er zijn naar mijn idee 3 soorten:
Het ene is, er is iets misgegaan in het koppetje bij de aanmaak van eitje, visje, emrbyootje.
Daar is niks aan te doen, soms gebeurd dat.
Bij wolven in de natuur is daar een selectie manier in, die overleven het pupzijn niet.

Dan heb je:
Het bang zijn en vandaaruit gevaarlijk worden, een stabiele kudde kan dan uitkomst bieden, iswm veel geduld, liefde enzo.

En als 3de, je paard is mishandelt en reageert vandaaruit.
Daar heb je een paard wat stukje door een stabiele kudde geholpen kan worden maar ook door nieuwsgierigheid weer te wekken.
Maar ook: hoe ben je niet bedreigend voor een paard?
Ook zijn er natuurlijke middelen die behulpzaam kunnen zijn, bv bach remedies, paardenfluisteraars ( volgens mij zijn dat alle mensen die hun hart op de juiste plaats hebben en- het paard vertellen wat ze voelen, graag zouden willen ) Reiki, readings en healings.

Een kennisje van me werkt met paarden, ze blijft gewoon staan als een paard aan komt stormen, ze zegt: die probeert je uit en heeft respect voor je als je niet bang bent.

Ik ben te onervaren in andere dingen danwerken met Reiki, ik heb mishandelde honden zien veranderen, soms onder mijn handen, soms met Reiki, geduld en liefde dan is het meer Reiki als levenshouding die je helpt.

**Geplaatst**: 26-08-12 14:27

Geplaatst: 26-08-12 14:27

Wat betreft het fokken, ik heb zelf een merrie die vrij nerveus is. Geen Tinker overigens, maar goed dat maakt niet uit).
Is niet gemeen, maar is erg kijkerig, houdt alles in de gaten. Is altijd zo geweest vanaf veulen al)
Je kunt er nu gewoon bij in de buurt komen hoor, je haalt haar uit de wei en alles, heeft er alleen een grote hekel aan als je aan haar oren zit.
Een hele lieve pony ook, zit geen kwaad in verder.
Vorig jaar heeft ze haar eerste veulen gekregen, een kopie van haarzelf, qua gedrag, en dan nog een tikkie erger.
Merrie zelf, wou niemand in zijn buurt hebben, in de beste gevallen mocht ik een aai over zijn neus geven en dan joeg ze hem weer achter zich.
1 keer kwam ik de stal in om haar voerbak weg te halen, kwam ik tussen het veulen en haar in te staan, omdat hij even aan het dollen was.
Gelijk haalde ze uit naar mij (had ze nooit gedaan), heb haar gelijk (mede door de schrik eigenlijk) flink op haar donder gegeven, en ze heeft het ook nooit weer gedaan.

Nou was zij al geen schopper, was echt de eerste keer.
Jouw merrie trapt je nu al weg, ik zou daar zelf ook beslist geen veulen bij fokken.
De kans is denk ik bij haar nog kleiner dat je bij het veulen in de buurt kunt komen, dan bij mijn merrie, die zonder veulen normaal benaderbaar is.
Plus dat je grote kans hebt dat het veulen zich net als mams gaat gedragen, die van ons ook, alleen durfde hij na hij gespeend was wel flink uit te halen als het hem niet aanstond.

**Geplaatst**: 26-08-12 14:56

Re: Extreem gevaarlijke tinker

Geplaatst: 26-08-12 14:56

Nynckel: mijn merrie was een gevalletje angst en van daaruit gevaarlijk gedrag aangeleerd. Ze staat nu in een stabiele kudde, maar weet dondersgoed het verschil tussen paard en mens.
Het is niet altijd zo eenvoudig, mensenliefde zegt zo'n paard niks, niet met geduld, niet met fluisteren, reiki of wat dan ook.
Zo'n dier wil alleen maar overleven en heeft zichzelf daar wat trucs voor geleerd.
Nu in de kudde heeft ze rust en ruimte en wordt slechts enkele keren per jaar lastig gevallen door mensen en ik weet zeker dat die merrie die ik gehad heb, de mens altijd als negatief zal ervaren.
Of ze nu elke dag in handen komt of 2x per jaar.

Elk paard en elke situatie is anders.
Net als met mensen: de 1 gaat na een pijnlijke tandarts behandeling het volgende jaar trillend en met angstzweet weer op controle, een ander gaat gewoon nooit meer. Punt.

Ik kan hier ook alleen vertellen hoe het toen met die van mij gegaan is en waarom ik bepaalde keuzes heb gemaakt.
De merrie van TS is weer anders, haar situatie ook.

Iedereen heeft zo weer een andere grens, verwachtingen en eisen als het om paarden gaat.

Keihard zeggen terug naar de handelaar is fout of door blijven proberen is fout, gaat dan ook niet.

**Geplaatst**: 26-08-12 15:03

Re: Extreem gevaarlijke tinker

Geplaatst: 26-08-12 15:03

een oplossing heb ik niet, maar dat ze uit Ierland komt zegt genoeg. De meeste Tinkers hier komen van de greens en zijn daarvoor binnen een korte tijd "even" zadelmak gemaakt, wat later uiteraard problemen gaat geven. Wij hebben er zelf ook eentje lopen, gekocht toen hij 3 was, was 'zadelmak' maar moest wel weer helemaal opnieuw mee begonnen worden zodra hij hier was, zelfde verhaal als die van jullie. Hij is nu 9 en aardig te rijden, maar zodra hij geen zin meer heeft wordt hij letterlijk levensgevaarlijk, dus er wordt nog maar weinig met hem gedaan.

Je kunt er dus wel komen, maar als een paard al een slechte start gehad heeft ga je er wel ontzettend veel geduld, liefde en doorzettingsvermogen voor nodig hebben.