Oh ja, daar dacht ik tijdens het rijden nog aan. Een oefening die ik mee heb gekregen van mijn vorige instructrice. Die zag dat ik naar voren helde en stopte met ademen zodra Jes begon te kütten. Dus dan was het 'ZITTEN! ADEMEN!" En ja hoor, zodra ik dus weer ging zítten en een keer diep ademhaalde, raakten we allebei onze spanning kwijt. Het is heel simpel, maar je moet het maar wel even doen. Het heeft bij mij heel erg geholpen. Als ik nou ook merk dat ik naar voren leun als Jes druk wordt, dan hoor ik weer Johanna in mijn hoofd "Berdien! ZITTEN!"

