Zo, was ik ook weer na een paar dagen van bezinning 
Gister samen met Berdien (zie hierboven) naar de VIP avond van Lush geweest. Ontzettend gezellig en veeeels te veel geld uitgegeven

Verder ben ik rustig aan het vertrouwen weer terug te krijgen. Ik heb Lotje nu een week en in die tijd heeft ze dus al in de sloot gelegen, is ze uit stilstand over een ijzeren hek van 1.10 komen zetten en is ze onder de draad van het weitje door ontsnappert.
Het is voor mij ontzettend wennen, een groot paard, omdat ik het afgelopen jaar/anderhalf jaar alleen maar mijn mini merrie van 90cm gewend ben die heerlijk ontzettend verschrikkelijk lief/schattig/klein/pluizig/dominant is.
En dan nu ineens zoon veel groter, jong paard. Een spring-in-het-veld en ontzettend onderdanig. Na al haar ontsnappingen en haar onstuimigheid was ik mezelf eventjes kwijt geraakt in de onzekerheid en mijn extreme faalangst. Van het weekend alle spanning eruit gegooid (ook mijn ernstige werkstress) bij mijn ouders (woon nog thuis)
Gewapend met mijn grote sterke vader ga ik nu elke avond naar stal om aan de slag te gaan met Lotje. Om haar rustig aan de omgeving te laten wennen en aan de andere paarden (waar ze zich dus gelijk onderdanig naartoe opstelt.
Inmiddels hebben we het hek van de wei voorzien van nieuw lint, wat duidelijk zichtbaar is. En een extra draad (zijn er nu dus 3 inplaats van 2) tegen het ontsnappen.
Lotje en ik moeten verschrikkelijk wennen aan elkaar en aan de nieuwe omgeving. Het gaat helemaal goedkomen, moet er alleen nog vertrouwen in krijgen. Gelukkig helpen mijn ouders (absoluut geen paarden mensen) mij ontzettend veel nu op stal. Heb paps zelfs al aan het mesten gekregen.
Verder las ik van de blessure van Puchje: Veel sterkte meid! Das niet zo maar iets. Doe je rustig aan ermee?
Zag ook het halfbroertje van Boyan langskomen. Het is een mooi veulen, maar niet helemaal mijn ding. Ben wel ontzettend beniewd hoe hij groot gaat groeien.