Jess_vH schreef:Dus max ging lekker hard? Hihi. Herken het wel hoor. Grace is ook behoorlijk pittig buiten qua snelheid, maar ik kan het hebben. Vind het wel leuk. Met name met het windje erbij is ineens alles iets enger. Maar verder gedraagd Grace zich erg goed en kunnen we ook wel met los teugeltje rijden buiten hoor. Ze zet met name in het begin hard in en erna vindt ze ontspannen waggelen toch ook wel lekker.
Haha ja moest even alle zeilen bij zetten om hem
Bij me te houden hihi
!! Ik ben ook sinds 2,5 weken een trotse eigenaresse van een tinker.. zul je wel gelezen hebben
en die staan er nog hoor.


op buitenrit, maar toch genoten
Pas was ze ff lekker aan het puberen, maar een paar dagen wat minder lang leve de lol doen zat ze weer keurig in het gareel. Lichamelijk is ze weer wat gegroeid, maar geestelijk zeker ook. Na 3 maanden is het kwartje "kusje geven" ineens gevallen. Ik was er allang niet meer mee bezig maar zij had het blijkbaar ergens onthouden en begon er pas ineens mee, terwijl ze het voorheen alleen snapte als ik laag voor haar zat, haar hoofd ervoor omhoog doen snapte ze niet. Maar dat ze alleen wat lekkers krijgt als ik ook het commando geef dat snapt ze nog niet helemaal. Verder haar pas aan de longeerlijn gehad, rondje stap - draf - stap - draf - stap en halthouden op beide kanten, ging perfect, dus dat hoef ik voorlopig niet meer te doen. Volgend jaar (of nog later) als ik ga beginnen met het inrijden pas weer. Lange lijnen gaan ook erg goed, of eigenlijk ook vrijwel perfect. Ik heb dan een zweep aan de binnenkant om haar iets makkelijker te kunnen corrigeren voor het naar binnen vallen. Met van hand veranderen was ik vergeten die ook mee te wisselen en sloeg ik ermee tegen de bakrand. Luna schok en bokte, maar trok netjes haar benen in dat ze mij niet raakte, schat is het ook. 
Met veel positief benaderen en belonen kan er een heleboel heb ik het idee, zolang de hoeveelheid stress die erbij komt maar beperkt blijft en ze de tijd krijgt om het in het koppie een plekje te geven, dat laatste heb ik de meeste moeite mee, geduld is een schone zaak