Bokt.nl

**Geplaatst**: 23-03-09 19:12

Re: Insuline resistentie

Geplaatst: 23-03-09 19:12

Goedzo zuzu!!!

Fiek is trouwens overal tot in het extreme mee dus geen goede graadmeter om jullie (zo te horen) wat minder extreme gevallen te beoordelen...

Denk dat 9 van de 10 paarden in nederland wel 50 tot 100 kilo te dik zijn

**Geplaatst**: 23-03-09 19:37

Geplaatst: 23-03-09 19:37

SuperRoos schreef:
Denk dat 9 van de 10 paarden in nederland wel 50 tot 100 kilo te dik zijn

Nog even hierover...

Deze foto van afgelopen week van Fiek 550 kilo http://www.mijnalbum.nl/Foto-QMJFZGZ7.jpg
zouden veel mensen al zeggen dat hij er 'normaal' uit ziet voor een fjord...

Echt gezond zou hij echter pas zijn als er nog bijna 100 kilo af gaat...
http://www.mijnalbum.nl/Foto-RRIZCEEP.jpg
Dan hou ik dit over, hoe hij vroeger was en waar al zijn organen nog optimaal werkten...

Denk dat veel mensen, waaronder ikzelf, een heel vertekend beeld hebben van hoe we onze paarden graag zien...
Mijn mening is wel veranderd nu hierin, liever wat dunner, dan net wat te dik....

Maar voor beiden is wat te zeggen natuurlijk..

**Geplaatst**: 23-03-09 19:41

Geplaatst: 23-03-09 19:41

Dat is een verschil zeg !
Dun is wel beter, maar als je ze dan niet goed op gewicht kan houden, dat is ook niets.
Ik ben voor volgende winter een deken aan het overwegen, dan heeft hij wat minder energie nodig om warm te blijven. Maar aan de andere kant zie ik hem liever gewoon lekker zonder deken in de winter.

**Geplaatst**: 23-03-09 20:07

Geplaatst: 23-03-09 20:07

ook even in haken over dat te dik zijn
bij appie kun je duidelijk zien hoe dik hij 4 jaar geleden was:

http://www.mijnalbum.nl/Foto-ZVGMDTI3.jpg
en nu:
http://www.mijnalbum.nl/Foto-8EXTKXHZ.jpg

en zelfs daar is hij nog aan de volle kant, veearts ziet liever dat er nog wat gewicht af gaat

**Geplaatst**: 23-03-09 20:23

Geplaatst: 23-03-09 20:23

Even een citaat uit een artikel over IR:
Een harde dikke manenkam, met een welving in het midden, sponsachtige vetweefsels op de schouders, bij de staartinplant en soms in de koker bij ruinen. Sommige paarden ontwikkelen ook vet boven de ogen. Gek genoeg is uit onderzoek in amerika gebleken dat zo'n stevige manenkam vaak als positief (ver)koopargument wordt beschouwd. Het toont indrukwekkend.

De manenkam van mijn paard wordt erg hard, er komen van die vertikale golven in. Wordt wel eens omschreven als vingers. Heb ooit eens gelezen dat als het ook dik en hard is als het hoofd naar beneden is, dat foute boel is, meestal word de manenkam dan dunner namelijk. Net boven haar staartinplant komen aan weerszijden opgezette stukken. Daar waar de singel ligt, net achter haar voorbenen word het dik(aansingelen is dan pijnlijk). Op haar schouders komen kussentjes, als op foto van Fiek en als het echt erg toeslaat staat het boven haar ogen ook bol.

**Geplaatst**: 23-03-09 20:30

Geplaatst: 23-03-09 20:30

maar een dikke manenkam is ook een teken wat bij meer aandoeningen hoort he?
is vaak een voorteken van hoefbevangenheid, het komt voor bij dieren met zomereczeem.
en schijnt een teken te zijn die bij bepaalde tekorten hoort.

de dikke koker heeft ap zo nu en dan nog steeds, de dikke manenkam alleen als hij in jong gras staat met hoge fructaangehalte.
heb daar helaas geen foto's meer van .

**Geplaatst**: 23-03-09 20:36

Geplaatst: 23-03-09 20:36

heel mooi topiuc met dikkere paarden, compleet met voor en na foto's erbij en platsen waar vet zit
http://www.equine-world.co.uk/forums/to ... C_ID=68816

**Geplaatst**: 23-03-09 20:42

Geplaatst: 23-03-09 20:42

Een heel mooi voorbeeld van de gevolgen van Ir via deze link
http://www.myhorse.com/health/preventat ... s.aspx#top

Dit lijkt meer op mijn paard, dan een paard met obesitas, zelfs de deuk tussen manenkam en schoft komt me erg bekend voor. Kijk ook eens naar de glans van dit paard, je zou toch niet zeggen dat dat bij een ziek paard hoort.

Laatst bijgewerkt door jolin op 23-03-09 21:02, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 23-03-09 20:58

Geplaatst: 23-03-09 20:58

Dit is de vertaalde versie via google http://translate.google.nl/translate?hl ... start%3D50

**Geplaatst**: 23-03-09 21:10

Geplaatst: 23-03-09 21:10

[quote="ellepel"]maar een dikke manenkam is ook een teken wat bij meer aandoeningen hoort he?
is vaak een voorteken van hoefbevangenheid, het komt voor bij dieren met zomereczeem.
en schijnt een teken te zijn die bij bepaalde tekorten hoort.

Kan allemaal los van elkaar staan ,maar ook zijn dit allemaal gevolgen van IR.

**Geplaatst**: 23-03-09 21:40

Geplaatst: 23-03-09 21:40

het te iets te dikke paard wordt inderdaad door ons mensenoog als gezonder en mooier gezien, terwijl je dan alleen maar 'geniet' van een laag vet die bij onze huisdierpaarden overbodig is.

op keuringen wordt nog steeds de gevulde paardenvorm boven de gespierde paardenvorm geplaatst, dat geldt in de handel ook, op een of andere manier vinden de meeste mensen dat spieren en botten tonen iets met ongezond zijn te maken heeft.( niet helemaal een onterechte denkwijze ernstig zieke dieren worden vrijwel altijd mager, maar dat moet dan aan meer dingen te zien/herkennen zijn).

alle paarden hebben een klein beetje lichaamsvet nodig, als reserve bij ziekte, maar dat past prima binnenin het paard, je ziet het niet aan de buitenkant.
als vet aan de buitenkant de belijning van een paard gaat veranderen, zit de binnenkant al vol, het paard pot al zijn extra vet op op plaatsen waar het, het kleinste nadeel opleverd voor hemzelf. dat is waar het, het makkelijkst te vervoeren en te dragen is. onze paarden lijken ook net zolang door te gaan met vet opslaan tot er daardoor iets echt fout loopt, als je het kunt herstellen, merk je ook dat het paardenlichaam niet zelf leert om beter met de vetopslag om te gaan, als het enigsinds de kans krijgt worden de vetbulten gewoon weer opgevuld, ook als dat vet veel meer functie op andere plaatsen zou kunnen hebben.

er is ook een groep wat zeldzamer door mijzelf waargenomen paarden, die van nature veel slechter in staat zijn om vetbulten te maken en ook veel minder aan vetopslag in het lijf te doen, deze eeuwige mageren, blijven dat ook, denk dat dat minder een probleem gevonden wordt of dat deze groep te klein is voor onderzoek, heb ze zelf nooit langer dan enkele jaren kunnen volgen.

ik heb een aantal operatie's gezien in hals en buikgebied, je ziet dan het gele vet gewoon tussen de organen en net onder de huid liggen, zelfs bij de nog als normale conditie beoordeelde paarden, zie je onder de huid soms al tussen de 1 en 3 cm vet.

als je foto's van in racetraining zijnde volbloeds ziet, zie je iedere spier lopen, maar wie vindt dat mooi. het ontbreken van de onderbuik komt door het lage ruwvoeraanbod in het rantsoen en staat los van het al of niet 'afgetraind' zijn.

**Geplaatst**: 23-03-09 21:44

Geplaatst: 23-03-09 21:44

jolin schreef:
Een heel mooi voorbeeld van de gevolgen van Ir via deze link
http://www.myhorse.com/health/preventat ... s.aspx#top

Dit lijkt meer op mijn paard, dan een paard met obesitas, zelfs de deuk tussen manenkam en schoft komt me erg bekend voor. Kijk ook eens naar de glans van dit paard, je zou toch niet zeggen dat dat bij een ziek paard hoort.

dat is juist het moeilijke....ze zien er goed uit....als je beter kijkt zie je de bulten op de kont...
dit paard heeft wat weg van mijn paard....ook een mooie glans....ik weet dat hij er dus niet goed uitziet...

**Geplaatst**: 23-03-09 21:55

Geplaatst: 23-03-09 21:55

Geerke, Maar als ik het bericht van tug goed begrijp, is dit altijd nog beter voor onze paarden dan te dik. Dat zou voor onze paarden met deze vorm van IR funest zijn.
Ik denk dat ik na het lezen van dit artikel toch maar de wortelen en het brood schrap uit ons rantsoen, ik krijg er toch een wat akelig gevoel bij. Kan het zo zijn dat de suikers enz. een paard, zoals de mijne ook dun houden? Dat je een wat omgekeerde werking krijgt?
Tug help, weet jij het?

**Geplaatst**: 23-03-09 22:41

Re: Insuline resistentie

Geplaatst: 23-03-09 22:41

een paard moet ook niet te dun zijn....dan krijg je dus ook een hormonaal probleem....die vet ophopingen krijg je niet weg...ook al is het paard slank.
Vet is absoluut niet goed maar te dun ook niet.

**Geplaatst**: 23-03-09 22:49

Geplaatst: 23-03-09 22:49

insuline is toch een hormoon? dan heb je een hormonaal probleem.

**Geplaatst**: 23-03-09 23:09

Re: Insuline resistentie

Geplaatst: 23-03-09 23:09

heel ir is een hormonaal probleem....wat ik bedoel is dat als ze te dus zijn je dus weer een disbalans hebt in de hormoonhuishouding....terwijl als ze op goed gewicht zijn het probleem tot een minimum beperkt kan worden...
ik weet niet meer waar ik dat gelezen heb...als ik het ooit weer zie zal ik het linken...

**Geplaatst**: 23-03-09 23:33

Re: Insuline resistentie

Geplaatst: 23-03-09 23:33

Interessant allemaal weer zeg

**Geplaatst**: 23-03-09 23:48

Geplaatst: 23-03-09 23:48

Zeker weer erg interessant!

Bij Toos waren de vethopingen vooral in haar manenkam, keihard.. en achter haar schouder en op haar borst..
Bij Donder de Shet sloeg dit op in zijn koker.. dik, hangend, hard zaakje..dit is ook inmiddels helemaal weggetrokken.

Verder is Toos ook gevoelig voor de influenza inenting en is zij is anafylactische shock geraakt na het toedienen van pijnstiller..erg gevoelig dus op medicijnen.,
Vandaar voor haar ook nooit cortico steroiden, weet zeker dat dat ook fout gaat bij haar...

Beiden zijn ze trouwens behoorlijk afgevallen, maar ik vind het erg moeilijk ze 'dun' te krijgen. Donder is een Shet en doet verder vrij weinig. Toos een trekpaard met een vreselijk verleden waardoor rijden niet kan en wandelen op zich wel gaat, maar weinig zoden aan de dijk zet wat afvallen betreft. Staan beiden op onbeperkt hooi, geen gras en 24-7 buiten op ong. een hectare en lopen behoorlijk wat af...

**Geplaatst**: 24-03-09 07:47

Geplaatst: 24-03-09 07:47

wij hebben het net zo lastig als de wetenschappers en onderzoekers met de inzichten over IR.

wat we nu IR noemen is een AFSPRAAK, om alle verschijnselen die samenhangen of veroorzaakt kunnen worden doordat het in het lichaam niet lukt om mbv insuline de glucose in de cellen te krijgen, de hoofdoorzaak is voorlopig bepaald( veel is ook nog niet helemaal bekend) op het grote aanbod van suikers en dan niet direct gerelateerd aan het aanbieden van de suikers maar door te goede opname daarvan in de bloedbaan. omdaar te komen moet het wel eerst via de mond van het paard naar binnen.

zou het puur een op- eetprobleem zijn dan zouden nog veel meer paarden of alle paarden IR moeten krijgen, nadeel om tot een heel exacte omschrijving te komen is mede veroorzaakt doordat het pas op treedt na langere tijd, het paard moet over langere tijd teveel aanbod tot zich nemen en zijn lichaam moet langere tijd te veel suikers opnemen, voor er bij een groep paarden iets gebeurd met de receptorplaatsen.

alle bij deze groep paarden voorkomende verschijnselen van de niet goed functonerende receptors worden samen IR genoemd. je kunt de groep verschijnselen ook weer splitsen in direct gevolg van de receptorproblemen, en indirecte gevolgen die geleid hebben tot de IR en de gevolgen voor het lichaam die (kunnen) blijven bestaan.

de aanleiding om IR te krijgen wordt meestal verdeeld in:

a. een groep paarden die door een te hoog aanbod uit hun voeding en hun hoge opname van suikers over een langere periode, een fout gaan maken.

b. een groep paarden die ondanks een gemiddeld gewoner aanbod en een niet direct afwijkende opname (+/-) door andere aandoeningen die ook invloed uitoefenen ergens in het receptor-insuline-glucose proces.

de eerste groep heeft voorlopig het grootste voordeel bij een dieet dat gericht is op het verminderen van glucose en andere dingen die in het lichaam kunnen worden omgezet in glucose.
samen met beweging. (de opname moet beperkt en het gebruik moet omhoog).

de tweede groep is veel lastiger, omdat je met meerdere aandoeningen tegelijkertijd rekening moet houden, soms is de extra aandoening behandelbaar, vaak ook beperkt of niet.
tot deze groep reken je paarden met cushing en pancreas(alvleesklier)problemen, er zullen komende jaren zeker aandoeningen bijkomen of afgaan omdat de inzichten veranderen of beter onder een andere aandoening passen.

in dit topic kun je veel van de paarden plaatsen in groep a, al zijn die van geerke(ook/ of schildklierprobleem) en esterhegt (cushing) betere voorbeelden uit groep b.

de waarneembare dingen zijn niet nieuw, wel het samenvatten onder de noemer IR, dat is pas wat de laatste jaren speelt. de omschrijving van wat IR kan nog heel wat beter en doordat nog veel onderzoek loopt zal dat zeker gebeuren, je kunt nu alleen afgaan op wat bekend is.
voor de rest is het vaak een groot deel afhankelijk van je gevoel gebruiken en de ervaring die je daar bij opdoet vergelijken met die van anderen.

dit is een samenvatting van mijn eigen kennis, opgedaan in praktijk, maar vooral in theorie (ik kan wel naar een paard kijken, maar niet erin), aanvullingen en andere inzichten zijn zeker welkom, het is ook bij mij geen supervaststaand feiten rijtje maar meer een samenvatting van wat ik aan gegevens verzameld heb. er blijft dus werk aan de winkel. heb eerst dit stukje gedaan omdat je zoi een beetje inzicht kunt krijgen wat voor iets IR is.
volgende keer meer over wat meer symtomen, gevolgen, uitwerkingen etc. die voor ons ook aan de buitenkant te herkennen zijn.

**Geplaatst**: 24-03-09 09:25

Geplaatst: 24-03-09 09:25

Hier een linkje waar je een objectieve meetmethode over conditie dun, dik, vet etc. kunt bekijken Henneke Body Condition Scoring Chart

**Geplaatst**: 24-03-09 09:52

Geplaatst: 24-03-09 09:52

aan IR gerelateerde zaken. deel 1

alles wat hierna volgt is min of meer aan de buitenkant op te merken, het zijn geen voor IR paarden unieke dingen, ook bij andere aandoeningen komen ze voor, maar veel IR paarden vertonen deze dingen als reactie op IR.

VET/BEWEGING/SPIEREN.

vet heeft een nadelige invloed op insuline, hoe meer vet hoe meer invloed, vet kan insuline wegkapen die we liever gebruikt zien bij het verlagen van de glucose in de bloedbaan.

te veel vet belemmert ook beweging, het remt letterlijk en figuurlijk af.

vet heeft wel een functie als reservevoesel, de meeste paarden lijken geen rem te hebben op het aanleggen van deze reserve.

vet heeft in pricipe ook een functie in het op peil houden van de bloedsuiker, door het teveel aan glucose om te zetten in vet kan de glucose minder nadelige invloed hebben op de bloedvaten.

vet kan ook een vervangende en aanvullende werking op andere organen hebben doordat het een aantal hormoonachtige stoffen kan maken.

vetopslag wordt vaak ook gebruikt om lastige stoffen op te slaan.

zolang er op bescheiden schaal voldoende vet is hoeft het geen nadeel te zijn voor het lijf.

paarden slaan vet in eerste instantie op in dunne lagen tussen hun organen en onder de huid, goed verdeeld is het dan dicht bij een mogelijke gebruiker beschikbaar, het is ook makkelijk mee te dragen.

blijft er vet opslag dan worden vaak vetkussens gevormd, op plekken waar het lichaam ze het met de minste last kan dragen, dat kan per paard iets verschillen.

ook de organen zelf kunnen beperkt gebruikt worden voor vetopslag, dit geeft eerder last dan vetkussens, de werking van het orgaan zelf kan op verschillende manieren beperkt worden.

de 'keuze' waar het individueele paard voor gaat heeft elk zijn eigen voor en nadelen, de volgorde van deze drie kan ook per paard iets anders zijn.

de vetkussens zijn een zichtbaar probleem voor IR paarden,(niet uniek voor IR, wel erg vaak).
als er eenmaal moeite gedaan is om extra oplsag te maken in de vorm van vetkussens lijken paarden vaak deze met voorkeur te blijven gebruiken, lege vetcellen schijnen vaak standby te blijven om direct bij groter aanbod als eerste weer gevuld te mogen worden.
het is lastig hierover gerichte info te vinden, hoe en wat daar precies gebeurd.

paarden kunnen vet weer kwijtraken door het weer om te zetten in glucose en in de cellen te verbranden, voor stilstaande paarden is heel weinig nodig, om het gebruik te stimuleren moeten vooral de spieren geprikkeld worden om meer te bewegen. niet gebruikte spiercellen kunnen eerder of zijn afgebroken of nog standby zijn. aanvankelijk zullen de spieren door hun geringe aantal of omvang nog veel nadelige gevolgen kunnen ondervinden als de beweging toeneemt, daarom altijd rustig beginnen, de beweging op zichzelf zal de de prikkel moeten zijn om de standby-rol om te zetten in een actieve cel en om nieuwe spiercellen aan te maken, er moet steeds beweging bijkomen om dit te blijven stimuleren, uiteindelijk zul je op het gewenste spierontwikkelings nivo uitkomen dat een vaste hoeveelheid beweging als prikkel nodig heeft om de situatie te laten standhouden. ( dit schrijft veel vlotter dan het in de praktijk werkt)

samen leidt een en ander tot een basis voorwaarde, die na ook tegelijkertijd de opname van nieuwe glucoseleveranciers in het rantsoen te beperken tot een minimum, om het IR probleem kleiner te maken of hopelijk zelfs op te lossen.

je kunt zelf ook alleen daar je eigen invloed op de bloedsuikerspiegel laten gelden.

- je kunt de hoeveelheid glucose leverende stoffen in het rantsoen beperken.
- je kunt tot meer beweging aanzetten (iedere bewegingsvermeerdering leverd een bijdrage).

door hiermee te werken geef je het lichaam de mogelijkheid terug om weer te herstellen, of in ieder geval een beter uitgangspunt te geven om de werking in het receptor-insuline-glucose proces zo normaal en afdoende als mogelijk te laten functioneren. je haal als het ware de extra aanspraken die ook meespelen weg.

wij weten en kennen inmiddels waar teveel aan voer opname toe kan leiden, vele willen er niet aan voor dat ook werkelijk gebeurd, ik hoop dat als je zelf meerdere paarden hebt of nog krijgt, je daar al eerder, als alles nog niet zo ver is, ingrijpt.

vergeet niet dat na de eerste stap nog een volgende wacht, door het vermeerde spiergebruik zal ook het rantsoen weer een puzzel gaan worden, er is van allerlei stoffen weer een nieuwe vraag om aanvulling ontstaan. blijven kijken naar het betreffende paard en heel voorzichtig met wat je extra aanbied en in welke vorm, het duurt gewoon heel lang voor het paard is aangepast aan de voor hem betere situatie, soms moet je ook wel eens een korte rustpauze(daarmee bedoel ik: niet nog minder voer of nog meer beweging) moeten inlassen. geef het lichaam af en toe 1 of 2 weken de tijd om dat aanpassen zelf te kunnen doen, voort je de volgende stap zet.

meer specifieke info is altijd welkom, kritiek en meedenken en reactie ook!
het is een beetje wat er over dit onderdeeltje bij mij bekend is, dus vul aub ook zelf aan.
specifieke vragen buiten IR om liever per PB, dan blijft het iets overzichtelijker.

**Geplaatst**: 24-03-09 09:56

Geplaatst: 24-03-09 09:56

Laten we niet vergeten dat er waarschijnlijk ook een groep paarden is die erfelijk belast is. Het is ook een overlevingsstategie van het lichaam.
Volgens onderzoek van de GGD Deventer, aldus uit hun artikel: Opvallend was dat in tegenstelling tot de verwachting, het voorkomen van IR niet voorspeld kon worden uit de beoordeling van de conditie.

**Geplaatst**: 24-03-09 13:11

Re: Insuline resistentie

Geplaatst: 24-03-09 13:11

het is wel zo dat paarden de te vet zijn en teveel koolhydraten gevoerd krijgen hoger risico lopen op endocriene problemen....

mensen met overgewicht hebben dikwijls ook suiker in hun bloed,wat zich weer herstelt als ze gewicht verliezen....

**Geplaatst**: 24-03-09 14:00

Geplaatst: 24-03-09 14:00

Tug, super stuk dat laatste van jou!

**Geplaatst**: 24-03-09 20:08

Geplaatst: 24-03-09 20:08

ook wel een leuke link ......henny_w @ [MD] stijve spieren, harde manekam = magnesium tekort?