
Sterkte Marleen!

Zo net bij de paardjes geweest.. Amy dacht baasje is niet al te wakker/lekker, dan zullen we daar eens voor zorgen dat ze zich weer lekker voelt.

Wilde een rustig polderritje gaan maken, de eerste 3 km verliepen soepel. Lekker gestapt en drafje gedaan. Eenmaal de racedijk in zicht verandere madam in een of andere malloot die alleen maar hard, harder, hardst wilde.. Dus voor straf niet op de dijk maar er naast gaan stappen. Was ze het niet mee eens.
Dus heb ik haar laten draven, was ze op een gegeven moment ook beu, toen besloot ze in staking te gaan en even zijwaarts te gaan lopen, omhoog te komen en lekker te gaan etteren. Ik denk als jij wilt lopen zal je ook lopen, dus aangezet in flinke draf en elk padje ingeslagen waardoor de ronde lekker lang werd.
Op een gegeven moment ging ze er vandoor in galop, oke, jij wilt galop dan zal je in galop. Flink wat km gegalopeerd, de berm was echt drassig maar dat kon me niet echt schelen. Haar ook niet.. Ze galopeerde er vlotjes zonder glijden overheen.
Toen was ze eindelijk bedaard en zijn we naar huis gestapt. Bij aankomst thuis keek ze me gelukzalig aan en schuurde ze tegen me aan.. Of ze wilde zeggen van kijk baasje, dit is nou eens een stevig ritje, moeten we vaker doen.. Voelde me trouwens ook gelijk een stuk beter..


Ben blij dat ik niemand bekends tegen gekomen ben in dat gekke uurtje van dr.. Ze zullen anders ook wel gedacht hebben..

Nu ga ik wat aan schoolwerk doen, beetje buitenlucht heeft me echt goed gedaan!