Bokt.nl

**Geplaatst**: 13-03-09 22:08

Geplaatst: 13-03-09 22:08

esther: dat maak ook het onderzoek bij paarden zo lastig, om een beetje te kunnen vergelijken en betrouwbare informatie te vergaren, heb je zo een 100 paarden nodig, anders dan bij muizen heb je een heel complex nodig en moet je ook nog verzorgers opsnorren die zo gelijk mogelijk met de paarden omgaan, hoe meer invloeden je gelijk kunt houden, hoe betrouwbaarder je resultaat is, daarna komt dan nog de zogenaamde veldproef, gebeurd hetzelfde als een paard op zijn gebruikelijke manier gehouden wordt, het maakt uitgebreid onderzoek vrijwel onmogelijk, zeker als je ziet op hoeveel stoffen en factoren je zou kunnen testen. de meeste paardenhouders vinden zelfs 100 paarden in een test nog peanuts, maar waar laat je in nederland 500 of 1000 paarden.
behalve met logistieke problemen, kom je ook op een geldkwestie bij zulke aantallen.
IR paarden hebben ook nog eerder minder nodig dan meer, dus hoe verdien je het bedrag terug.

over diagnoses heb ik al vaker vermeld, paardeneigenaren laten weinig echt onderzoeken of testen, veel wordt waarschijnlijk te makklijk aangenomen; het dat zal het dan wel zijn, testen is best duur en je kunt best dingen tot op zekere hoogte uitproberen, maar je loopt ook het risico je paard jaren bloot te stellen aan dingen die niet helpen of hoeven, omdat er een betere oplossing is voor het werkelijke probleem.

**Geplaatst**: 13-03-09 22:37

Geplaatst: 13-03-09 22:37

heb de wetenschapper Nicholas Frank gegoogled maar kan helaas niet bij de officielle publicatie, wel heel recent, full text staat op "journal of equine veterinary science", ben daar nog nooit op de recente publicaties gekomen, is ook nog geen abstract beschikbaar.
deze man is een heel druk baasje, heeft al heel wat studie/onderzoek verricht naar dikke paarden, EMS/IR en Cushing. mooi huiswerk voor morgenmiddag en de rest van de week dus, ga morgen eerst eens mijn ex-paardje bekijken, hij loopt nu in een kudde op de zandgrond en doet nu heel ander werk, ben dus heel nieuwsgierig hoe dit uitwerkt.

**Geplaatst**: 14-03-09 00:07

Re: Insuline resistentie

Geplaatst: 14-03-09 00:07

ik heb trouwens wel pablo's schilklierwaarden laten controleren...de da wilde het eerst niet doen,vond het onzin,omdat ik aandrong heeft hij het toch gedaan.....het was slechts iets te laag,dat kon het niet zijn volgens hem.

Ik moest kiezen tussen in laten slapen en levothyroxine proberen...de da zag er geen heil in...het paard was opgegeven.
Ik eigenwijs,toch met levothyroxine begonnen...tien dagen na de eerste pillen galopeerde hij weer door de wei,en is nu vier jaar later nog steeds 'gezond'.
het zal toch niet het enige paard zijn wat er baat bij heeft?

**Geplaatst**: 14-03-09 00:20

Re: Insuline resistentie

Geplaatst: 14-03-09 00:20

Interessante info weer

Fijn dat jullie Fiek ook 'beter' vinden ogen... Zn hals wordt nu echt zachter en het hardnekkige buikvet wordt ook minder..
Groot voordeel dat de lente in de lucht zit, de paarden spelen wat af en dus weer extra beweging :-)

Als jullie dingen zien waar je je zorgen om maakt op foto's gewoon zeggen hoor.. Ik zie namelijk nog wel erg de vermoeide blik in Fiek zijn ogen, gelukkig al wel minder dan het was..

**Geplaatst**: 14-03-09 00:31

Re: Insuline resistentie

Geplaatst: 14-03-09 00:31

ik denk dat fiek ook wat tijd nodig heeft....er gebeurt heel veel in zijn lijf natuurlijk...metabolische stoornissen maken je doodmoe.....ik weet er alles van....

**Geplaatst**: 14-03-09 00:33

Geplaatst: 14-03-09 00:33

tug schreef:
heb de wetenschapper Nicholas Frank gegoogled maar kan helaas niet bij de officielle publicatie, wel heel recent, full text staat op "journal of equine veterinary science",

Heb je de volledige referentie voor me? Ik kan het dan misschien wel opvragen.

**Geplaatst**: 14-03-09 00:43

Geplaatst: 14-03-09 00:43

geerke schreef:
ik denk dat fiek ook wat tijd nodig heeft....er gebeurt heel veel in zijn lijf natuurlijk...metabolische stoornissen maken je doodmoe.....ik weet er alles van....

Ja, belangrijk om hier ook bij stil te staan..
Mensen zouden hem nu gemakkelijk kunnen verwarren met een 'gewoon te dikke fjord' en hem vol in de arbeid kunnen zetten..
Ik weet echter dat ik nog op moet passen, ga ik hem overvragen dan kost dat teveel energie en zou hij gemakkelijk een terugslag kunnen krijgen omdat zijn lichaam opnieuw gekke dingen ervaart
(ik schrijf het zo misschien heel simpel op maar de experts hier begrijpen vast wat ik bedoel.. Fiek komt van een lange weg.. sommige paarden die misschien een lichtere vorm hadden kun je miss sneller weer aan het werk zetten en zo sneller laten herstellen. Mijn gevoel bij Fiek ligt anders.. Ik hou het lekker bij wat grondwerk in de bak, kijkend naar wat hij zelf wil, het afvallen gaat 'snel genoeg nu..')

**Geplaatst**: 14-03-09 06:46

Geplaatst: 14-03-09 06:46

heb je eenmaal een IR paard dan verdwijnen als eerste de termen als even snel, even doorpakken, kan best, zou toch moeten kunnen en nog heel wat van dit soort gedachten.

paarden met IR leveren al bij geringe inspanning een topprestatie, er komt te weinig brandstof in de cellen voor meer prestatie, het lukt technisch gewoon niet, je balanceerd op een heel smal randje, even doorpakken leverd gewoon spierschade op, je kunt per keer slechts heel weinig meer/extra vragen.
beweging moet maar wel met verstand en heel veel geduld. je moet, zeker in het begin, eerder met iedere stap verheugd zijn, dan met een heel rondje. je kunt wel grote stappen willen, maar die kunnen niet. het is geen onwil en als het paard reageerd op veel lawaai of zweepgeklapper wordt er natuurlijk gereageerd, maar dit zogenaamde bewijs voor: het komt, omdat hij niet wil, is een natuurlijke vluchtreactie en dan kan een lichaam even wat meer, maar daarna komen de problemen, het paard kan weer zijn glucose niet op peil houden en de spieren hebben tenminste een flinke kater, het maakt het vervolg alleen maar moeilijker, er is ook geen snelle oplossing

**Geplaatst**: 14-03-09 10:44

Re: Insuline resistentie

Geplaatst: 14-03-09 10:44

Thanx dat jij die bevestiging geeft... Want heb ook wel in het topic gelezen toch gewoon zwaar in de arbeid gooien, dan vallen ze snel af etc...
Maar bovenstaande stukje van jou sluit helemaal aan op mijn gevoel....

**Geplaatst**: 14-03-09 10:52

Geplaatst: 14-03-09 10:52

het is voor geen enkel te zwaar dier goed om te snel af te vallen hoor.
net als bij mensen ....
rustig aan, het hele lichaam moet aan de nieuwe levensstijl wennen .

heb ze wel gezien hoor van die tonnetje ronde pony's die dan snel moesten afvallen en zwaar aan het werk.
maar vooral bij de shetlanders komt er nog wel es een aandoening voor die vet in het bloed word genoemd en dat is dan toch echt het gevolg van te snel afvallen
hier staat wel info;
http://www.paardenkliniekgarijp.nl/index.html

dus nooit luisteren naar iemand die zulke dingen tegen je zegt,is echt onzin.

**Geplaatst**: 14-03-09 10:54

Re: Insuline resistentie

Geplaatst: 14-03-09 10:54

bloedvervetting ja, zijn we bij Fiek ook even heel bang voor geweest... Ondanks dat er toen niks met hem werd gedaan maar alleen rantsoen veranderd was...

**Geplaatst**: 14-03-09 11:00

Re: Insuline resistentie

Geplaatst: 14-03-09 11:00

Wat een hoop interessant informatie weer!
Heeft even gekost om alles door te lezen maar dank voor het delen! Erg fijn.
IK kan hier niet veel toevoegen, maar leer wel zó vreselijk veel, bedankt daarvoor!

Hier gaat het nog steeds de goede kant op! Toos d'r hals is véél minder gespannen dan 'ie was, ook haar billen en zijkant van haar lijf beginnen nu steeds zachter te worden. Donder zijn 'zaakje' is nu niet eens meer te zijn met die mega wintervacht die er hangt, dat is wel anders geweest, zelf met wintervacht hing het duidelijk nog eronderuit. Ook zijn manenkam is zoveel zachter geworden. Beiden zitten ze ook veel beter in hun vel.
Toos was vaak óf chagrijnig óf een bom die bokkend rondvloog. Nu is ze veel stabieler, een jolige bui is ook gewoon even een jolige bui en niet dat té overal voor.

**Geplaatst**: 14-03-09 11:02

Re: Insuline resistentie

Geplaatst: 14-03-09 11:02

Mooi Rosita, ik ben benieuwd wat voor paardjes we uiteindelijk krijgen als we hier altijd rekening mee houden en ze zich uiteindelijk weer echt lekker en gezond kunnen voelen

**Geplaatst**: 14-03-09 11:05

Re: Insuline resistentie

Geplaatst: 14-03-09 11:05

Ik ook!
Toos heb ik nooit kunnen rijden, wilt ze niet, ansgtig, bang, boos, bokken etc..
Van de week heb ik met mijn lijf vanaf een krukje weer behoorlijk op haar gehangen en ze bleef zo relaxed staan, ik was werkelijk verbaasd! Gewoon los, dus ze kon alle kanten op als ze wilde

Dán komt ineens stiekem de hoop die ik al lang naast me neer heb gelegd weer om de hoek kijken. Zál het ooit dan toch nog? Al kunnen we het laantje maar af, dan zou ik me al koning ter rijk voelen

**Geplaatst**: 14-03-09 11:07

Re: Insuline resistentie

Geplaatst: 14-03-09 11:07

Ik kon Figor ook niet rijden toen hij het 'ziekst' was... Toen had hij die eigenschappen ook terwijl hij van nature de vriendelijkheid zelfe is.. Dus wie weet...

**Geplaatst**: 14-03-09 11:11

Re: Insuline resistentie

Geplaatst: 14-03-09 11:11

HEt botst ook ontzettend bij haar karakter, want ze is echt heel lief, betrouwbaar en vriendelijk!
Ook qua vertrouwen tussen ons zit het ontzettend goed, maar toch die boosheid wanneer ik erop ga zitten. Een lijf wat zich ontzettend spant, zelfs als ik ( of iemand anders, ook geprobeerd) er alleen maar opzit en 1 stapje van haar vraag en dan de plof! Bokken maar!
Als ik dan naar haar kijk hoe ze verder is, is dat stukje wat rijden betreft totaal Toos niet.
Nou ja..blijf het accepteren als het nooit zal lukken, maar een heel klein beetje hoop komt er wel zo af en toe weer eens om de hoek kijken.

**Geplaatst**: 14-03-09 15:17

Re: Insuline resistentie

Geplaatst: 14-03-09 15:17

je loopt inderdaad een groot risico, je kunt een gewoon gezond en fit paard overhouden, daarna ben jij zijn grootste bedreiging om terug te vallen, de hand die voert wordt niet gebeten, dus doe daar dan een pluk hooi in, je paard mist tegen die tijd zijn suikertjes niet echt meer. alles went!

**Geplaatst**: 14-03-09 18:08

Geplaatst: 14-03-09 18:08

merk dat ook echt goed aan blaze ...hij wil wel graag wat doen en doet dan ook stinkend zijn best...maar als we dan een stukje gaan wandelen , gaat hij steeds langzamer lopen en sloffen...heeft gewoon echt moeite zijn benen op te tillen.....gaat dan ook vaak ineens stilstaan en doet dan net of ie iets interessants ziet....maar op dat moment heeft ie denk net als wat je bij mensen 'etalagebenen' noemt.

ook hij was de afgelopen maanden enorm narrig...ik herkende hem gewoon niet.....was echt helemaal mijn blazie niet....maar ben toen met bach remedies aan de slag gegaan en sindsdien is hij enorm opgeknapt geestelijk

**Geplaatst**: 14-03-09 18:14

Geplaatst: 14-03-09 18:14

tug schreef:
je loopt inderdaad een groot risico, je kunt een gewoon gezond en fit paard overhouden, daarna ben jij zijn grootste bedreiging om terug te vallen, de hand die voert wordt niet gebeten, dus doe daar dan een pluk hooi in, je paard mist tegen die tijd zijn suikertjes niet echt meer. alles went!

Daar ben ik idd achter gekomen,..... door ervaring wijzer geworden helaas...

Een tijdje geen suikers, daarna weer wel etc etc..
Maar nu is mij alles zó vreselijk duidelijk geworden, dat suikers als in wortels, brood en appels etc er écht niet meer ingaan! Ze krijgen dit nu vanaf begin januari niet meer en heb ook niet het idee dat ze het missen en anders... heel vervelend, maar daar wennen ze maar aan.
Er is zo;n grote verbeterign zichtbaar!

**Geplaatst**: 14-03-09 19:23

Re: Insuline resistentie

Geplaatst: 14-03-09 19:23

zitten er trouwens in een banaan veel suikers?

**Geplaatst**: 14-03-09 19:48

Re: Insuline resistentie

Geplaatst: 14-03-09 19:48

veel zetmeel meende ik..

**Geplaatst**: 14-03-09 19:54

Geplaatst: 14-03-09 19:54

jammer...blaze doet een moord voor een banaan

verders krijgen ze nu 1 a 2 x per week een appel of een mandarijn en die moeten ze dan nog samen delen ook.....
en misschien 2 paardensnoepjes per week....

is in ieder geval al een heel groot verschil met wat ze voorheen kregen

wat is veilig fruit/groente om af en toe eens te geven?

**Geplaatst**: 14-03-09 20:02

Re: Insuline resistentie

Geplaatst: 14-03-09 20:02

Ik geef Fiek af en toe bleekselderij om zijn vocht af te drijven waar hij snel last van heeft, verder zou je bv witlof of een knolselderij kunnen gege...

Eerlijk gezegd snap ik niet zo goed waarom je nog voor appels kiest en paardensnoepjes aangezien ze vol zitten met ongezonde troep...

Meen dat Tug hier ergens ook een bericht had op de pagina van als ze wennen aan hun suikerarme dieet, dan neemt die behoefte ook af en is het maar net waar ze aan gewend zijn...
Je blijft kleine klappen uitdelen aan de pancreas en lever als je paarden met IR (en in mijn ogen ook nu nog gezonde paarden) die soort 'snoep' geeft...
Het maakt ze eerder ziek dan beter, dat is gewoon een feit denk ik...

**Geplaatst**: 14-03-09 20:09

Geplaatst: 14-03-09 20:09

je hebt helemaal gelijk hoor....maar ik ben nog even aan het afkicken ( moet zelf nog erg aan het idee wennen dat ik niets meer mag geven

).....heb nog een paar appeltjes en mandarijntjes liggen en als die op zijn koop ik geen nieuwe....

voorheen kregen hij zeker wel 2 appels en 1 mandarijn op 1 dag (en soms nog een banaan erbij

) en van de winter een halve emmer winterpeen op een dag voor zijn tweetjes....nu dan 1 hele appel per week.....en in principe mocht ik van laarakker zelfs wel een paar keer per week een appel geven.....

met grondwerk krijgt hij nu ook geen snoep meer, maar gebruik ik zijn ontbijt (eggersman vital brokjes) om als beloningssnoepjes te geven

bleekselderij heb ik van de week geprobeerd...dat spuugt ie uit

bij witlof zeker wel het bittere stuk eruit halen of kan je de hele stronkjes geven?

**Geplaatst**: 14-03-09 21:23

Geplaatst: 14-03-09 21:23

het is meer de baas die moet afkicken, paard zal zeker bij keuze weer voor zoet gaan, maar leg je die keus bij je paard of bij jezelf. kunnen jullie niet zonder, iets als beloning, dan inderdaad als onderdeel in je rantsoen meenemen, zelf het geven van eten als beloning,geruststelling of wat dan ook, zit bij ons in onze hersenen ingebakken, jij leert dit minder snel af, je doet het omdat jij er een prettig gevoel bij krijgt, je begint met 1 snoepertje en voor je een week verder bent, wordt het aantal 7. de beste remedie als je dit soort gedachten krijgt is jezelf gedwongen een echt rot of viesklusje op te leggen, ook wij leren uit associatie, en dan maar hopen dat jij bij snoeperij, gaat denken aan mesthopen opzetten of putjes reinigen. probeer voor je paard zijn gezondheid, jezelf van je eigen troostsyndroom af te helpen. een paard in een kudde krijgt als beloning lichamelijk contact, dus een kriebel of een knuffel is de meest voor de handliggende vervanging. voor de verschillende opties in dit opzicht, bekijk komende tijd hoe de merrie haar veulen met lichaamscontact beloont, zelfs al voor er melk beschikbaar komt. verder kun je als jouw verlangen te groot is beter een madeliefje plukken en opvoeren.groente en fruit worden in voor ons te verlijdelijk grote porties verkocht. ook een goede negatieve input voor jezelf is ga op zaterdag naar de groenteboer en wacht tot je eindelijk aan de beurt bent en bestel 1 mandarijn, de negatieve reacties van de mensen om je heen, zorgt er waarschijnlijk voor dat het ding (8 gram koolhydraten per 100 gram mandarijn) op is voor je thuis bent.