Aaahw.. wat lief Janet!
Leuk zijn zulke verrassingen

My butt hurts... 
Ik wilde Aman opzadelen voor een buitenrit, dus ik haar vastgezet, gaan poetsen, maar ze bleek te modderig (natte modder) te zijn om te kunnen aansingelen. Dus dan maar zonder zadel. Ik dacht, zal ik nog even mijn spijkerbroek gaan aandoen. Maar had daar geen zin in... En vond het ook niet echt nodig. Had ik 't maar wel gedaan 
Enfin, heb op zich fijn gereden, ging heel fijn
Maar op een gegeven moment reden we langs de boomgaard, en was er iemand aan het snoeien. Dat was om de een of andere reden bestwel eng, dus een beetje heel veel kijken en wat aarzelen. Paar keer dreutelen en heen en weer springen, maar kon erop blijven zitten. Enfin, wij verder gereden, ze werd rustig dus geen probleem. Aan het eind van de boomgaard was er blijkbaar weer iets engs, want de kop ging erop, ogen groot en maar kijken. Enfin, gewoon doorgezet, ze ontspant en loopt weer verder. En toen vloog er dus een vogel omhoog...
En daar schrok ze (
) heel erg van, want ze nam een enorme sprong zijwaarts en draaide zich tegelijk om. Daar was ik niet op berekend, dus ben er stomweg afgedonderd... Ik hing zo aan de zijkant met 1 been nog over haar rug, en aan 1 teugel, ik zie de asfalt onder me en denk. Verdómme
Maarja, je kan niks meer op zo'n moment, dus maar laten vallen op arm en ben op m'n onderrug / bovenste deel kont gevallen. Paard losgelaten, even gekrepeerd (asfalt geeft echt niet mee). Aman stond al überschuldig en zielig naar me te kijken. Het eerste wat ik dacht, nadat ik weer overeind gekrabbeld was, ik heb zo'n zin om je nou een enorme mep te geven, maargoed, dat helpt toch geen ene flikker en je snapt het niet.
Even een eindje gewandeld en toen er weer opgestapt...
Rest van de rit was ze redelijk braaf... nog paar stukken draf gedaan, maar dat viel nog niet mee...
Poging tot verlichte zit, maar da's ook niet echt handig zonder zadel