Mijn manneke is gisteren op de kliniek geweest, hij had al een tijdje een klein wratje bij zn ballen die opeens hard begon te groeien.
Da erbij en die wist niet zeker wat het was, ook zat er binnenin nog een bult die nog groter was, hij dacht aan een tumor of sarcoiet.
Op de kliniek wisten ze bijna zeker dat het een sarcoiet was.
Ze hebben eerst 2 biopten genomen,
daarna zijn ze de sarcoiet tot 2maal toe gaan bevriezen.
Ondanks dat hij een roes en plaatselijke verdoving had zag ik dat het nog best zeer deed, vooral de biopten (doen ze met een soort appelboor en boren een stukje vlees eruit), hij kreunde en schokte met zn lichaam.
Vandaag is de bult al de helft kleiner en het ziet er mooi schoon uit, wel is er een stukje huid van zn ballen geraakt door de bevriezing en eraf.
Hij mag ook gewoon alles weer, zelfs dekken, het is ook niet besmettelijk oid.
Ik heb hem echt zo geknepen, bij een operatie was er sprake dat hij gecastreerd zou moeten worden, maar dat boeit me niet zo, tis jammer maar zijn gezondheid gaat toch wel 1000 x voor, dan zou hij gewoon een heel knappe ruin worden.
Ik was gewoon heel bang dat het iets kwaadaardigs was en uitgezaaid, en dat de artsen zouden zeggen, sorry mevrouw maar we kunnen niets meer voor uw paard doen, dan zou ik gek worden denk ik.
Maar het is dus allemaal goed uitgepakt en een sarcoiet blijft altijd op de huid en zaait niet uit naar de organen.
Ik had wel zoooooo te doen met mn manneke, wat voelde hij zich rot, hij is ook wat bang voor vreemde mannen, en die zaten natuurlijk aan hem, hij kwam helemaal met zn koppie steun zoeken bij me, de lieverd.
Hij staat nu weer fris en fruitig in zn stalletje, en eerlijk gezegd word hij wel een beetje verwend met lekkernijen.
Ik ben blij.
http://www.mijnalbum.nl/Foto-ECHE3T6U.jpg