Verslag verhuizing deel 2!
De 20km rit met Snowdon van Loon op Zand naar Molenschot.
Om half 9 stond mijn metgezel voor vandaag al aan de deur om vervolgens naar Molenschot te gaan, daar paardjes gechecked en auto'tje achtergelaten.


Alles ok, dus Arjan heeft ons naar Loon op Zand gebracht.
In Loon op Zand stond Snowdon al op de uitkijk en keek echt bedroefd uit zijn ogen
*slik*
Daar de laatste spullen opgeruimd, Snowdon poging tot fatsoeneren en ingespannen. Een heftige start, hij had er zin in.... en op pad.
De paden op, de lanen in! Vooruit! Met flinke pas!
De rit verliep voorspoedig en de verwachtte tijd bleek erg ruim te zijn genomen. Het weer was ons ook gunstig gezind, dus het was echt een leuke rit!
Diverse onderwerpen zijn de revue gepasseerd en verscheidene liederen zijn deels voorbij gekomen. Van
Sinterklaas kapoentje, gooi wat in mijn schoentje
tot
Jingle bells, Jingle bells, Jingle all the way! ow what fun it is to ride, a one horse open sleigh!
En zo verder.... Eén en al gezelligheid dus, waardoor ook weer diverse plannen werden gesmeed.
Ongeveer halverwege een korte stop langs wat struikgewas die wat beschutting bood en waar we ons natje en ons droogje nuttigde. Tot Snowdon aangaf toch wel erg graag verder te willen, het schooien leverde hem tenslotte niets op 



Onderweg nog flink de speculaas gesnaaid en even al puzzelend door het dorp Rijen hoe het beste te rijden, kwamen we aan bij de oude rijksweg. Daar ging het even mis bij het oversteken, waar we met de banden van de wagen achter een paaltje bleven hangen. De voorste band schampte het paaltje al, dus Snowdon had het uiteraard al lang in de gaten dat dit niet ging
Dankzij de brave goedzak leverde dit dus geen probleem op en kon ik het karretje een stukje omschuiven. Vooruit met de geit.... euh het paard! We waren er bijna, nog 2 km
Dat stuk sjokte Snowdon als een volleerde zigeunerpaard langs de campings met een horde auto's achter zich aan 
Eenmaal bij de wei, weer dezelfde reactie als de rest gisteren
He wat leuk, schaapjes! Ah Gras! Nog voor de wagen lopend dook dat hoofd naar beneden om te schranzen. Wat heb ik een uitgehongerde paarden zeg
Toen had hij de andere paardjes in de gaten en herkende direct zijn vriendje en vriendinnetjes, dus haalde hij alle energie die hij nog had uit zijn lijf om te hinniken
Een aantal keer achter elkaar hihi, zo schattig! Uiteraard reageerden de overigen er op
*wordt vervolgd*