Ik hoop dat je de verdrietige ipv boze smiley bedoelde?
Gewoon proberen mee te kletsen / reageren op foto's reacties en zo leer je mekaar wel kennen 
Heb weer een boel mooie foto's gezien met dito verhalen 
Maar verder gaan jullie erg hard...
Dus ik ga even mijn verhaal dumpen voor de geïnteresseerden...
Sja... Soms krijg je wat in je hoofd en moet je dat nú doen.
Beware 
Ik heb Dewi nu 3,5 jaar. Toen ik Dewi destijds onverwacht en ongepland kocht had ik een paard waar ik totaal niet mee overweg kon
Super fel, bloederig en zenuwachtig dier. Terwijl ik mijn lompe en onverstoorbare Amanda gewend was. Die van een klap voor dr kop niet eens opkeek. Dewi hoefde ik alleen mijn spieren in de arm voor te ballen of ze stond al in de andere hoek van de paddock. Ik heb de eerste week haar niet eens kunnen aaien. Moest haar de stal indrijven, een touw om de nek gooien, en dan halster om en kon ik er wat mee... 
Eerste buitenrit : Ging redelijk goed. Tweede buitenrit : Dewi is er vandoor gekletterd en ik was voor het eerst écht bang op een paard
Ik hield haar gewoon niet, en alles was eng en ze sprong alle kanten op en het was gewoon niet leuk meer. Ben toen een periode met haar naar de buren gewandeld, daar wat gaan rijden en weer teruggewandeld. Toen kwam het eerste veulen. Toen die een paar maand oud was het rijden opgepikt, het ging wel aardig.
In de jaren erna gingen Dewi en ik behoorlijk up and down. Buitenritten kenmerkten zich van in het begin zo'n 50/50 controle. Soms heel ontspannend, soms mega frustratie, onbegrip en het ging gewoon niet. Rijden was altijd vermoeiend, pittig en heftig. Dewi rijd je niet zomaar, Dewi kost moeite. Dewi is niet goed verkeersmak voor landbouwverkeer en redelijk voor gewoon verkeer. Ze schrikt snel, pakt veel verkeerd op, en is altijd en continu bezig met wat ze zou moeten doen volgens jou. Gewoon stilstaan is niet mogelijk. Ik moet minstens een piaffe of keertwending of kin op de borst wensen
Rijden is zelden ontspannend, meestal korte flarden.
Uiteindelijk hebben we nu het compromis bereikt dat we een 80/20 controle hebben. Sinds dit jaar ben ik bezig met een beetje zonder zadel te rijden. Voornamelijk op het erf, alleen stappen en zodra ze begint te stuiteren (wat ze snel doet) spring ik eraf. Gaandeweg gaat het beter, stukjes langs de weg in stap als ik kon zien dat er van heinde en verre niks aankwam. Tot aan de kruising en terug (krap 500 m). Komt er wat aan : Ik spring eraf en ga wandelen. Toen na een tijdje op het erf wat stukjes draf gaan doen. Dit was heftig uit te zitten en ze was vaak gespannen.
Vandaag dacht ik. Ik ga het gewoon eens doen! Ik stap zonder zadel op dat paard, en ik ga een eind rijden. Ik ga kijken hoe ze is, ik ga iig tot halverweg de Groeneweg (1 km) en dan bekijk ik het wel. Enfin. We rijden het erf af, nog voor de kruising komen we een auto tegen met een licht aanhangertje erachter en een losse kruiwagen, een gestuiter en gerammel van jewelste. Nou, ik zag het al niet meer zitten hoor
Uitgeweken naar een dam, gebaard dat ie rustiger moest. Dewi sprong wel opzij maar bleef relaxed ipv over de rooie te zijn. Goh...
Ik doorgereden. Ging goed, toen een stuk draf uitgeprobeerd. Mijn houding wil je niet weten, korte teugels, achterover geleund en op volle zitvlak. Maar. De oortjes stonden naar voren, Dewi was relaxed en liep voor haar doen heel erg rustig. Dus dat afgewisseld met stukjes stap. Uiteindelijk was op op driekwart van de Groeneweg. Ik denk, ik ga het verdomme ook eens doen. Ik zet haar aan in galop, mocht ze ervandoor gaan, over 300 m is de splitsing dus stopt ze vanzelf
Heel beheerst vanuit een rustig drafje, en ze springt goed aan, blijft rustig, en is heel erg op mij gefixeerd. Ook het remmen gaat mooi gelijkmatig.
Topknol, ik ben helemaal ontroerd dat ze zo rustig en braaf is. Ze hield zo enorm rekening met mij.
Daarna met lange losse teugel gestapt en richting de terugweg. Sja...
Toen had Dewi dus door dat we weer richting huis gingen, dus we gingen een tandje hoger. Die dacht : Nou, ik weet dat je erop bllijft zitten, dus we kunnen wel wat harder hoor
Nog fiks wat stukken stap en draf op full speed ahead, maar ze is eigenlijk heel lekker uit te zitten, beter dan met zadel
Nou moet ik wel bekennen dat ik heel lafhartig een volle pluk manen vasthoud

Laatste stuk op de volle dijk. Ik voel al vanaf het gehucht dat Dewi wil knallen. Ik ben in dubio, blijf ik stappen, of ga ik draven met als risico dat ik moet 'vechten' om dr in draf te houden. Of ga ik de gok wagen en gewoon galop doen? Ik besluit een combi te doen. Eerst een stuk draf, wil ze dan goed blijven luisteren en blijven draven, dan kijken we verder. En verdomd. Ze bleef mooi rustig op tempo, geen pogingen om eruit te naaien. Dus ik aangezet in galop. Nou...
Dat was naar dr zin. Behoorlijke fikse galop, had geen controle meer, als ik wilde remmen was dat niet gelukt, maar de oortjes stonden naar voren, ze was ontspannen, dus ik ook. Het ging net een beetje erg hard
Toen toch afgeremd, daar luisterde ze heel goed naar, eerst mooi tempo verminderen, ipv boem terug in draf te vallen. En daarna weer naar huis.
Uiteindelijk 6 km afgelegd in 40 minuten (ons normale tempo met zadel is 35-40 min
)
En nou? Ik heb een berg buikspierpijn vanwege dat doorzitten. Ben helemaal doorweekt van het zweet. En ik ben zo blij met Dewi
Dit had ik nooit verwacht...