Wij zijn ook naar een emigratiebeurs geweest en zijn helemaal verliefd geworden op Zweden.... maar het wordt Duitsland over enkele jaartjes... Zweden is financieel niet te doen helaas
Anoniem
Geplaatst: 15-10-09 23:06
Ik moet heel erg diep teruggraven voor wanneer ik van Aman ben afgevallen. Volgens mij was dat in 2003 terug... met een niet nader te noemen wedstrijd Daarna volgens mij nog 1x. Was zonder zadel, Aman schrok, sprong opzij, en ik had mijn rijbroek aan ipv spijkerbroek, dus hing aan de zijkant van haar buik, en kon me er niet terug op hijsen. Dat was in 2007...
Natuurmens he Mirjam Is hier bij mij thuis ook. Daar kan ik zo van genieten... Die zonsopgang altijd over het land... Of juist zonsondergang.
mnkortleve
Berichten: 2778
Geregistreerd: 26-07-08
Woonplaats: Strellev Denemarken
Geplaatst: 15-10-09 23:07
ellieellende In Leerbroek en die van mij kun je vanaf de weg niet zien.
Ik zit ook eens te denken en ik ben 1x met snowdon gevallen, 1 x met een tinkermerrie gevallen, 1x van snowdon afgegleden door een stomme actie, 1x gelanceerd door een tinkerruin (nog last van) en een paar keer op de manege vroeger van paard gekukeld... verder kan ik me niets heugen
snowdon
Berichten: 26260
Geregistreerd: 07-11-01
Geplaatst: 15-10-09 23:10
ellieellende schreef:
foto's leon? hihhi
mnkortleve
Berichten: 2778
Geregistreerd: 26-07-08
Woonplaats: Strellev Denemarken
Geplaatst: 15-10-09 23:10
Bij mij was dat vallen een opstapeling van en dan duurt het wat langer.
snowdon
Berichten: 26260
Geregistreerd: 07-11-01
Geplaatst: 15-10-09 23:10
mnkortleve schreef:
snowdon Mocht je serieuze interesse hebben in emigreren dan kan ik je verschillende mensen aanbevelen.
Zolang de paarden rustig blijven als zoiets gebeurt is er weinig aan de hand.
Grit
Berichten: 6210
Geregistreerd: 09-07-08
Geplaatst: 15-10-09 23:16
Ik ben er ook niet vaak vanaf gevallen, een keer van Primsnel de manegepony. Een keer van een shet, dubbele onderarmbreuk, 7 weken gips. Tegen mijn ouders gezegd dat ik op de stoep was gevallen Een keer gelanceerd door Walter de haflinger. Een keer van Bert en twee keer bijna samen met Bert op de grond gelegen.
Met de kar vallen is wel eng, dan is een braaf paard heel belangrijk.
Ik ben zo vaak van manege paarden gedonderd. En nog steeds last van me stuit van de laatste keer toen met springen. Sinds dien durf ik niet niet meer te springen vind het dood eng. Erg jammer maarja
Anoniem
Geplaatst: 15-10-09 23:17
Voor de rest even een korte samenvatting. We gingen ooit eens mennen met Aman voor de wagen in het bos van Dronten waar we destijds studeerden. Er lag een plas water in het bos, Aman dacht, daar ga ik niet doorheen en liep achterwaarts. Toen schaarde de kar dus, maar die kar kwam binnen z´n haak waardoor hij zeg maar zijwaarts kantelde en wij dus met kar en al omkukelden. Aman bleef echter gewoon staan, dus een van ons de kar weer overeind gegooid. Aman door de plas water gesleept en weer verder gereden
Zie : doodbraaf ding
Dat van die stoep herinner ik me idd nog. En toen dachten je ouders dat het eerst nog wel meeviel toch?
Ik ben ooit op mijn stuitje gevallen met langlaufen (niet lachen!!!!!!). Is langer dan 20 jaar geleden en kan ik nog steeds voelen als ik te lang in een bepaalde houding heb gezeten.
Ellen Ik ben te bang om te vallen, dus klamp me stevig vast.
Maya, het was vrij duidelijk, mijn hele onderarm stond in een hoek van 90 graden. Ik heb pas tig jaar later verteld dat ik van een pony was gevallen.