Bokt.nl

frenia schreef:

Even voor de duidelijkheid:
Ik herkende het paard en stelde de vraag of dit wel dat paard was.
Of het nu van x of y is/was doet er in principe niet toe.
Ik zie dan ook niet in waarom dit privé en niet publiek zou mogen?
Ieder paard kan wel eens ringworm of mijt oplopen (nvdr: mijn Tinkerbell heeft weer mijt )
ik hang er dus ook geen waarde-oordeel aan vast of dit nu het paard van x of y is geweest.

Voor wat betreft de TS: ze heeft zeer zeker het recht om openlijk haar kant van het verhaal te schilderen, ze noemt overigens geen naam en als dit verhaal dan pijnlijk is voor de ex-eigenaar indien die dit leest... sja... dan heeft die nog steeds het recht haar kant te vertellen.
Ik weet het hoe en wat niet, wist zelfs niet dat Sarah verkocht zou worden, vandaar ook mijn eerdere verbaasde reactie.

foetsie bah weg sokken

snowdon schreef:

Pellie schreef:

leon miss snappen we het beter als je de waarom erbij schreef in je post?

Huh? Ik volg je nu ff niet...

Tuurlijk mag men boe en bah roepen, maar een naam kan toch wel achterwege blijven? Ik vind dat TS geen blaam treft, maar vind het niet netjes van de reagerende bokkers als je het paardje herkent dat dit dan zo in het topic vermeld moet worden. Maar als men de betrokkene graag overlaad met dit soort reacties, mij ook best. Dikke vette pluim voor diegenen, wat een gevoel voor de medemens.

hermes schreef:

Ik denk dat iedereen die regelmatig op bokt zit te lezen dit paardje wel herkend heeft en dit verhaal ook met verbazing zit te lezen, niet zo raar dus dat mensen hier op reageren lijkt mij

katla schreef:

Helaas verkeert ze niet in zeer gezonde staat. Last van schimmel, ringworm, mijt/parasieten. Het ergste van dit alles was nog dat ze zo ontzettend is teruggezakt in omgang, het was een ontzettend lief paardje wat alles kon toen ze verkocht werd. Het lieve paardje zit er nog steeds in, maar je moet wel even door een muur heen (wat nu overigens steeds beter lukt).
Simpel het omdoen van een halster zorgde voor wild west taferelen, voetjes geven/uitkrabben was uit den boze, bij het zien van het zadel stonden haar ogen groot en neusgaten wijd zo paniekerig. Geen idee wat er gebeurd is bij de eigenaresse waar ze die acht maanden doorgebracht heeft .

Nu inmiddels 2,5 week verder hebben we veel bereikt met heel veel rust en liefde. Ze begint weer zichzelf te worden, de tink die ze was voordat ze in november 2007 verkocht werd. Vanaf het moment dat ik haar zag ben ik helemaal verkocht, haar karakter en haar mensgerichtheid is bijzonder (ondanks dat er nu nog een groot deel van haar karakter verscholen gaat achter die muur).

-Zadeltraining: na een paar keer kennis gemaakt te hebben met het zadel, erop gelegd te hebben, ontspannen ermee gestaan te hebben, gegrondwerkt te hebben ermee zijn we afgelopen vrijdag wederom een stap verder gekomen. Ik ben erop gaan zitten, na een tijdje stappen kon ze zich echt ontspannen dus toen gelijk afgestegen. Afgesloten op een goed moment.
Voor de zekerheid zat ze wel aan een longé, dit omdat ze de eerste keer hevig bokkend haar berijder eraf geworpen heeft. Foutje van ons, we dachten dat we vrij snel konden beginnen met rijden. Ze was echter net 4 dagen bij ons. Ze schrok toen haar neus de beugel en voet raakte toen ze achterom keek. Helemaal in paniek ging ze de bak door. Wederom hadden wij vraagtekens, wat is er in godsnaam met haar gebeurd om zo ver terug gezakt te zijn zo paniekerig te zijn.