Weer veel kunnen lezen.
Vervelend verhaal van Whis, kan me voorstellen dat je hoofd even over loopt. Laten bezinken en kijken hoe het gaat, plannen op langer termijn kan toch niet. Maar wel lastig dat je snel een keuze moet maken mbt haar stal. Sterkte!!
En wel meer kwakkelkonten hier. Over Vince zijn mest ben ik ook niet tevreden, is sinds een week dun en ik kan er geen aanleiding voor vinden. We mengen nu stro door het kuilvoer.
Ik ben even niet zo sterk en nuchter meer als het gaat om zieke dieren. De periode die ik met Bert heb meegemaakt heeft er flink ingehakt, die onzekerheid, de onderzoeken, de keuzes, de verantwoordelijkheid wanneer je het goed doet voor je paardje. Je allerliefste maatje ziek zien en uiteindelijk afscheid moeten nemen.
En drie jaar geleden ook een moeilijk jaar gehad, waarna zijn linkeroog operatief is verwijderd.
Het is dat ik niet zonder dieren/paarden kan, maar het verdriet wat je bij ze kunt hebben..... Gelukkig weegt het plezier zwaarder en ik hoop nog lang van Vince te mogen genieten.
Maar ik mis Bert enorm, zit nu weer in een dip, heb zoveel verdriet dat hij er niet meer is. Ik (nuchtere ik) heb een (foto)reading laten doen, ik had zoveel behoefte aan wat informatie van hem. Deze kreeg ik donderdagavond binnen, mijn Bert op papier en precies zoals ik hem heb gekend. Valt even heel zwaar, maar het helpt me ook. Misschien dat ik er nog een verslagje van maak, maar nu is het even "Bert tijd", want ik loop er teveel aan voorbij als ik me verdrietig voel.