
Die "schrik" en stress zit er nog altijd in van mijn merrie. Die sprong alles, eender hoe en eender wat. Je kon alleen nooit verwachten hoe ze het parcours ging doorlopen. Hield ze zich rustig, kreeg ze merriestreken of zou ze ontploffen? Dat wist je pas als je parcours achter de rug was, die kon zelfs op de laatste sprong nog ineens het zot in de kop krijgen en er naartoe vliegen en afzetten als een raket die in recordtempo op de maan moet aankomen. Daar heb ik zo veel naast gelegen... met al het zand dat ik toen gevreten heb zou ik nu thuis een eigen piste kunnen aanleggen. Die dierf ook vanop 2m al afzetten terwijl er nog makkelijk een pas bij kan. Nee, die haar fratsen zijn me altijd bijgebleven.
Dus ja, zelfs voor 50cm heb ik intussen weer stress om te springen. Vandaar dat ik graag eerst weer even les wil, eens ik de routine terug heb gaat het een pak beter.
Sofie, ik vind 'm mooi! Zelfs met het vele wit en het is zoals Daaphh al zegt, wees blij dat hij een donkere staart heeft

Over castreren en groeien... Icaro was klein toen hij 8 maanden oud was. Hij zat toen op borsthoogte bij mij en ik ben 1m60. DA en kenners schatten dat hij hooguit 1m55-1m60 zou worden in het beste geval. Meneer heeft ze dik het nakijken gegeven door als hengst alsnog 1m65 te worden, maar hij is wel pas sinds vorig najaar uitgegroeid en is dan gaan uitzetten in de breedte na de castratie. Hij was toen 7.
@ Daaphh: Ito, is dat die schimmel die ik toen op foto heb gezet in Waregem? Daar krijgt een mens spontaan hoogtevrees van. Voordeel is wel dat vanop die hoogte alle hindernissen een stuk kleiner lijken

Ik ga me deze namiddag installeren voor de livestream van de cross
