Zo ik ben inmiddels gedoucht en wel en ga zo nog even eten.
Ik heb vanmorgen communicatie gehaald
, dus ben helemaal blij. Had natuurlijk wel een probleem ontdekkend gesprek, maar heb me er nog aardig uit gekletst.
Daarna als een gek naar huis en Jipje nog even iets gesprongen voor zaterdag en daarna even snel onder de douche gesprongen. En zo nog even snel een hapje eten.
IS: Ik snap je gevoel helemaal. Ik heb 2 jaar geleden mijn veulentje moeten laten inslapen wat ik bij Nika had lopen. Was zo trots op mijn beide merries, maar helaas heeft de kleine haar beentje en schouderblad toen verbrijzeld met het spelen in de wei. De DA kwam om haar uit haar lijden te verlossen, maar ze bleef maar vechten en Nika wou het ook niet. Ik vond het zo moeilijk, maar het zou ook nooit meer goed komen. Maar de kleine was precies Nika, ook zo'n harde doorzetter, want zelfs met dat beentje liep ze nog! Een jaar later op dezelfde dag (22juni) is Blue Cross geboren na een week te hebben overgedragen. Ik vind dat wel heel apart van Nika net alsof ze gewacht heeft. Maar ik moet nog vaak aan mijn kleine All in One denken. Wat een klein, lief mormeltje was dat!