Verslag van Vrouwenpolder
Citaat:
Ik heb er echt flink de balen in. Vorstin liet me vandaag weer keihard zitten, terwijl ik het helemaal niet verwacht had. Dressuur was niet echt netjes, ik moest gelijk na 1 rondje draven de ring al in. Ik had ook geen stiften gedraaid (twijfelde, maar gekozen voor niet), en het was toch veel gladder dan ik dacht. Leermomentje voor de volgende keer dus.
Daarna parcours gelopen met Simmie en nog wat gekletst met wat bokkers. Losspringen ging fijn, parcours ging echt heeeeeeel hard. Ik had echt het idee dat ik bitloos erop zat ipv met een pelham! Ik kreeg haar echt niet onder controle, dus daar moet ik heel veel op oefenen. Ze had er gewoon onwijs veel zin in. We hadden ergens een balkje, weet niet waar. Hartslag bij de DA was 94, maar dat was dan ook gelijk na het springparcours.
Het losspringen voor de cross ging heel fijn. Paar keer aangegaloppeerd, gezorgd dat ze echt voor mijn been was en nog wat geschakeld. Toen ik naar het starthok moest begon het gedonder al, ik had het toen al moeten weten. Uit stilstand uit het starthok, dat ging heel goed. Ze ging gelijk fijn naar voren, maar voor 1 begon ze al wat terughoudender te worden. Over 1 ging wel, maar halverwege naar twee ging ze op de rem. Ik heb echt alles gedaan, maar ze ging gewoon niet naar voren. Heb twee mensen voor laten gaan (toen wilde ze wel, maar ik bleef zoveel op afstand voor de andere ruiter dat ze toch niet meer wilde). Ben langs twee gereden op weg naar drie. Die ging ook niet. Weer aan de kant voor de volgende, en daar toen maar achteraan gereden. Over 4, 5 en 6 ging ze echt knoerthard, alsof ze achterna gezeten werd. Ik kon haar ook echt niet meer stoppen. Het was anders hard dan normaal. Toen kwam dat scherpe bochtje en moest ze wel op de rem. Daarna kreeg ik haar weer niet verder. Op een gegeven moment na een hoop vechten ben ik daar op een volte gaan rijden, en heb aan de hindernisjury gevraagd of ik nog alleen die sprong 1 keer mocht doen en dan mocht stoppen. Dat ging toen wel, maar toen schoot ze er weer 'vandoor'. Na de paddestoel ging ze weer op de rem, en toen heb ik het parcours verlaten. Daarna op het voorterrein nog een paar keer gesprongen en haar geprobeerd te rijden, maar ze bleef zo op de rem gaan. Ik kon echt drijven wat ik wilde, schoppen wat ik wilde en slaan wat ik wilde, maar het hielp gewoon niet. Op het laatst kon ik weer normaal een rondje galopperen en toen ben ik gestopt.
Ik kan me voorstellen dat het er voor sommigen uit zag alsof ik Vorstin aan het in elkaar slaan was. Ik kan iedereen garanderen dat Vorstin er weinig van had, die had gelijk toen ik gestopt was een hartslag van 64. En dat springzweepje is echt te kort om haar een beetje aan te kunnen pakken helaas.
Ik baal echt enorm, ben zo teleurgesteld. Ik weet zelfs niet eens of ik nog wel wil crossen als ze dit blijft doen. Trainingen gaan super, cross meestal ook maar soms laat ze me zo zitten. De cross was heel mooi en ik voorzag geen problemen, dus dat was echt heel klote.
Ik weet ook echt niet wat ik moet doen. Morgen gaan we een rondje Vlietlanden, en dan hoop ik dat ze het weer doet zodat ik haar beter aan kan pakken. Maar over twee weken is de volgende cross, en zonder zekerheid ga ik die dus niet rijden.
Leuke fiets zo Lotte!
Mooie foto's Noor! Leuk die clinic!
Lekker dat diegene niet op komt dagen Heleen. Grappig filmpje
Veel plezier vast met je buitenritje Mo!
Succes morgen Corien, en wens Jetske ook succes
Lekker die springles Vief!