Lielle schreef:Yup, Floyd loopt ook regelmatig echt in de weg. Maar hij is wel leuk
Of ligt achter/voor een hindernis als je die wilt springen. Maar Floyd blijft dan wel op commando van Rob liggen.
Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
Kipjes vangen bij de familie Faber?bvw schreef:Evony schreef:Nee had toestemming gevraagd, heb zeker geen zin in gezeur. Helaas door een miscommunicatie met de camping eigenaar toch nog wat gezeur gekregen geheel onterecht en dat was wel erg vervelend want daar heb ik helemaal geen zin in zeker niet omdat ik er alleen langs stapte
maar het is toch openbaar gebied? Buitenrijden mag toch altijd?
Ik heb nooit veel begrepen van dat gez**r daar![]()

DA komt om 07.15 om te scannen en als het goed is kan ik het kwakkie bestellen. Het ei was vandaag al aardig groot maar er zat nog te veel vocht. 
Vanavond nog wat visite gehad en buurman is net weg. Het is toch wel fijn om zoveel afleiding te hebben, ookal praten we alsnog alleen maar over mijn vader. Er zijn ook al wat mooie bloemstukken gebracht, er ligt een ajax-shirt over de kist k.lotewoord en buurmeisje Sas heeft een tekening erbij gelegd. Zo lief!
Morgen maar buiten even in de houdgreep nemen!
Noor. Hopelijk helpt dat praten jullie om de mooie herinneringen te koesteren, en een lach door je tranen te toveren.
maar ze betalen ook mijn salaris

_Sim_ schreef:Noor, goed je even te "zien"!
_Noor schreef:Hee meiden,
Wat ontzettend lief van jullie allemaal, al die berichtjes.
Hoe gaat het? Nou, k.lote natuurlijk. Maar aan de andere kant ben ik wel "blij" dat het over is, dat mijn vader niet meer hoeft te lijden. Alleen de manier waarop... en zo ont-zet-tend snel!! Dat is niet te bevatten.
Fan, we worden inderdaad een beetje geleefd op het moment. We hebben wel vrij veel aanloop en, hoewel we eerst dachten dat we niemand over de vloer zouden willen hebben, geeft dat juist de nodige afleiding. Van huilen komt mijn vader niet meer terug (klinkt dit heel raar??). Gisteravond na zijn overlijden was er paniek, verdriet en ja, misschien ook wel wat hysterie. Dat is er nu niet, maar ik denk dat de grote klap zaterdag na de crematie komt. Vreselijk om te zien hoe verdrietig mijn allerliefste opa en oma waren vandaag (ouders van mijn moeder). Arme opa die volgende week ook aan de chemo's moet beginnen....Fanneke schreef:Ik vond het ook lastig om het over iets anders te hebben, en ik dacht: wtf, ik ben nu niet belangrijk na Noor haar verschrikkelijke verlies. De rest komt wel weer.
Maar praat alsjeblieft lekker door over alles wat jullie bezig houdt. Ik heb niet echt de energie om alles bij te lezen en te reageren, maar ik lees echt wel stilletjes mee en ooit komt er wel een einde aan deze ego-postsGeeft mij afleiding!!
Moi, Marjoleintje en Dammie, ook jullie vader verloren. En ongetwijfeld ook veel te vroeg. Mijn schoonzusje ook, toen ze 10 of 12 was. Vond het altijd verschrikkelijk voor haar, maar nu begrijp ik het pas...Vanavond belde een vriendin, die had blijkbaar een vergadering belegd met mijn schoonzusje en nog een andere vriendin: onze "vrijdagavondcommissie". Kon het bij mijn vriendinnen drooghouden, maar bij mijn schoonzusje kreeg ik geen woord meer uit mijn keel. Zij begrijpt het en beleeft alles opnieuw.
voor jullie..
Toch een korte bijleesactie:
(...)
Het was een slopende dag. 140 kaarten zijn de deur uit, bloemen zijn bezorgd, dus veel visite gehad... Straks nog even de hond laten plassen en dan zo maar eens op rust.
het is overigens altijd te vroeg, mijn vader was bijna 80 (en ik al ver in de dertig) en toch was het veel te vroeg. En je begrijpt het pas echt als het jezelf is overkomen, voor die tijd weet je wel dat het verdrietig is, maar het blijft een abstract begrijpen.