[SGW] Eventing... en ongevallen

Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Nickeltje

Berichten: 28982
Geregistreerd: 27-04-06
Woonplaats: Dalfsen

Re: Eventing... en ongevallen

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-12-07 15:52

Delerium, ja Wanroij is de indoor cross. Heel mooi voor publiek, want je kan een volledige rit van een combinatie zien.
Ik start er ook. Mijn paard gaat steigerend het startblok uit en aansporen is echt niet nodig, ze heeft er zo enorm veel lol in, en ik ook.

CarpeDiem

Berichten: 7419
Geregistreerd: 14-07-04
Woonplaats: Back in Brabant!

Re: Eventing... en ongevallen

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-12-07 16:49

Ik kan het toch niet houden om mijn mond te houden.

Ten eerste: mensen en paarden die niet durven móeten ook niet gaan crossen! Levensgevaarlijk!'
Het merendeel van de ruiters dat in de cross aan de start komen traint bij speciale cross instructeurs. En die mensen adviseren je of jij en je paard klaar zijn voor het ingaan van een cross.

Ikzelf ben ook aanstaand SGW ruiter. Vriendin van me deed dit, met een paard van mijn baas, en ik was wel geinteresseerd in wát het nu inhield dat crossen. Was het daadwerkelijk zo roekeloos jakkeren als de naam deed vermoeden?
Dus vol verwachting ging ik met haar mee. Toen kwam ik bij een club gezellige, spontane mensen, die stuk voor stuk een blij paard onder hun kont hadden Ja
een training werd heel gedisiplineerd opgebouwd, en aangepast per combinatie. Als een paard iets eng vond werd een stap terug gedaan in de moeilijkheidsgraad, tot daar wél het vertrouwen van het paard, én de ruiter was. En uiteindelijk sprong het paard wél wat er gevraagd werd.

Geloof me, een paard van 600 kilo, dat géén zin heeft in een hindernis doet het niet! Of je nu slaat, schupt, trekt.

Daarna heb ik zelf wat crosstrainingen gevolgd, als groom. Om mezelf in te leren en mee te kijken hoe bepaalde hindernissen gereden moesten worden. of hoe juist niet..

Daarna had ik de eigenaar van mn verzorgpaard zo ver dat ik het ook een keer mocht proberen. Hij was degene die de na de training stond te stuiteren dat het zo geweldig was. En dat hij zijn paard nog nooit zo voldaan had gezien. Mijn paard is erg gelukkig met deze tak van sport, zal nooit zuur worden, terwijl ze t na 2 dressuurwedstrijdjes t wel weer even allemaal heeft gezien en een keer lekker kan doordrammen.

Met de crosstrainingen die ik nu vol dramt ze ook door, omdat ze alleen maar MEER MEER en MEER wil. En daarom zijn we haar nu aan het remmen, volop aan het werken aan controle, omdat dat zo ontzettend belangrijk is in de cross. Van mijn instructeur mág ik nu niet eens een cross starten, en ik vertrouw op zijn oordeel, en weet zelf ook dat het momenteel nog onverantwoord zou zijn. Ze zal alles springen, zonder vorm van twijfel, want zij weet dat ik haar nergens voor zal zetten als het niet kan, en ik weet dat zij zal springen als ik het van haar vraag. Alleen weet ik ook dat ze in haar enthausiasme nogal door kan draven, en er ongelukken kunnen gebeuren.
Vandaar voor mij nog geen SPRINGparcours, en geen cross, Maar ik ben overtuigd dat wij dit voorjaar samen een net springparcours, en een paar hele fijne crosstrainingen gaan rijden Ja

Voor de mensen die hun twijfels hebben door deze fotos, ga alsjeblieft eens een keer naar deze vorm van 'dierenmishandeling' kijken!! Ik ben ervan overtuigd dat een groot deel hun mening zal herzien!!
Cross paarden zijn gelukkig met wat ze doen, en cross ruiters ook. En zou ik met mn paard over de kop vliegen door een inschattingsfout van mij of mijn paard, en daarbij het loodje leggen. Dan weten ál mijn nabestaanden dat ik gelukkig ben gestorven!

Apple

Berichten: 76469
Geregistreerd: 27-01-02
Woonplaats: Bij het strand

Re: Eventing... en ongevallen

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-12-07 17:25

Ja precies, is mijn paard in de dressuurring voornamelijk niet vooruit te branden, bij de crosstrainingen en oefencrossen is het "hoho" "hoho" Haha!

Moest hij de eerste paar keer met les nog een beetje wennen (het is niet zo'n held), inmiddels weet hij ook dat het water bijvoorbeeld nooit echt diep is en dat ik ook geen dingen van hem vraag die hij niet kan.

Het grappige is dat hoewel hij soms wat kijkerig is op een boomstam, hij dingen als opsprongen/afsprongen en greppels direct en zonder aarzelen neemt Haha! Haha!.

Ils_K

Berichten: 7532
Geregistreerd: 09-01-05
Woonplaats: Roden

Re: Eventing... en ongevallen

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-12-07 17:37

miss_jumpy schreef:
foto 1 kan ik niet zien wat er gebeurde
foto 2 springt een paard in het water, niks aan de hand
foto 3 is denk ik een jacht, geen eventing wedstrijd
foto 4 is een nare val
foto 5 gaat volgens mij ook gewoon goed

Ik snap best dat je het heftig vind, maar toch kan ik precies zo'n naar foto overzicht maken van dressuur (bloedende monden, kapotte sporengaten, kin op de borst getrokken) of van het springen (paard over de kop door balk tussen benen, paard miden in oxer) of van western of wat dan ook.

Ben je wel eens op een eventingwedstrijd geweest? Als je ziet hoe weining aanmoediging die paarden over het algemeen nodig hebben om hun werk te doen dan zal het je verbazen. Ik ben er echt van ovvertuigd dat veel eventingpaarden heel veel plezier hebben in hun werk en vertrouwen in hun ruiter. Dit is iets wat ik in andere takken van de paardensport vaak niet zo duidelijk zie.


helemaal mee eens

ik rijd ook sgw, ga volgend jaar in het M starten
en mijn paard vindt het geweldig, die stopt niet eerder tot die door de finisch is geweest
oren constant naar voren en aandrijven?? nee hoor het gaat allemaal vanzelf

paarden die dit niet leuk vinden worden niet in een cross gestart en al helemaal niet op hoog niveau zoals de foto;s.

dahana
Berichten: 18
Geregistreerd: 29-01-06
Woonplaats: Nederhorst den Berg

Re: Eventing... en ongevallen

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-12-07 17:39

Ik volg dit topic met aandacht, want ik ben de moeder van zo'n crossruiter. Al vanaf het moment dat mijn dochter wist dat er zoiets als SGW bestaat, wilde ze dat gaan doen. Dat was het! Ik was er huiverig voor, kende en hoorde ook alleen maar verhalen van wat er allemaal mis kon gaan. We zijn een paar keer gaan kijken bij de crossen en toen werd mijn mening al een beetje anders. Ik zag het enthousiasme van paard en ruiter en ik zag hoe voorzichtig men tijdens een cross is, hoeveel vrijwilligers er op de been zijn om het allemaal in goede banen te leiden.
Mijn dochter had een pony, het werd haar afgeraden om met die pony te gaan crossen. Prima beslissing. Toen kwam ze HET paard tegen, dat moest 'm worden. Nou ja, op de manege waar wij staan vond men het eerst helemaal niets, wij, als ouders, twijfelen of we de goede keus hadden gemaakt. Maar zij wist: dit is haar! En ja, nu kon ze eindelijk mee doen met de crosstrainingen en jawel ze had gelijk, daar waren allemaal haar soort paarden. Ze wist dondersgoed welke keus ze had gemaakt! Dit was een crosspaard! Tijdens de trainingen bleek dat ze nog heel veel moesten leren, allebei zo groen als gras, maar wat een lol! Als het paard het niet wilde, deed ze het ook echt niet! Eerst vertrouwen krijgen. En dat vertrouwen leer je door met elkaar (!), gebruik makend van de kuddegeest, zo'n obstakel te doen. Dus niets rammen of schoppen, nee hoor een paard voor, paarden aan de zijkant en zo hops met elkaar erdoor of erover. Door de trainingen leerden ze allebei het vertrouwen te krijgen. En zo groeiden ze samen en het verbaast mij nog steeds wat een team mijn dochter en haar paard zijn. Ze gaan letterlijk voor elkaar door het vuur. Het is twee handen op 1 buik! En dat komt echt door het crossen, je moet zo van elkaar op aan kunnen, elkaar vertrouwen!
Na een aantal trainingen mocht ze van de instructeur een oefencross gaan proberen, Wieringerwerf werd het! Als de oefencross goed zou gaan, zou ze daarna Wieringerwerf als eerste echte SGW starten.
Eerst verkennen onder leiding en daarna, ja hoor daar ging ze! Wij met de zenuwen, want je ziet je hele kind niet meer tot aan de finish. Maar we hoorden haar wel! Vol enthousiasme aanmoedigend kwam ze door het bos aanzetten, een grote grijns op haar gezicht en het paard, als het kon een nog grotere grijns! Oortjes naar voren en hop, ze vonden het allebei helemaal fantastisch!
Maar om bij het topic te blijven, vindt een paard dit leuk? Ja, want als hij het niet leuk vindt, doet hij het echt niet, geloof mij, want je kunt geen cross uitrijden met een paard dat niet wil, het is gewoon niet te doen.
Ik ben in ieder geval helemaal om, ik vind sgw het beste wat je een paard kunt aan doen, het paard is buiten, mag helemaal uit zijn dak gaan, krijgt complimenten, de hele dag volop aandacht, mag heerlijk rennen, vreugde bokjes, het maakt niet uit, want sgw ruiters zijn geen piepers.
Ik wil niets over andere takken van de paardensport zeggen, want dan blijf je aan de gang, met het zwart maken van andere takken van sport help je niemand. Blijft wel een feit dat je om goed te kunnen crossen, je ook moet kunnen dressuren en moet kunnen springen, dus je paard wordt zo ontzettend veelzijdig getraind en wordt dus ook zo ontzettend braaf, want het moet immers overal tegen kunnen! Bovendien is er zoveel controle tijdens een SGW-wedstrijd. Sowieso al twee keer een dierenarts controle.
Tuurlijk blijven er risico's, maar als we eerlijk zijn en blijven, gebeuren er overal ongelukken met paarden, vooral tijdens de buitenritten!
Ik zou willen dat iedereen eens kwam kijken, de sfeer, de onderlinge verstandhouding, het is uniek, ieder helpt elkaar, wenst elkaar succes, maakt een praatje, loopt met elkaar de cross etc. De zogenaamde "grote namen" staan net zo hard poep te scheppen als de kleinere, het enige verschil is het formaat vrachtwagen hi hi!
En het allergrootste punt, wat ik heel belangrijk vind, is dat het paard het echt leuk vindt. Na een aantal echte crossen, heeft ons paard het helemaal door. Hoort ze een fluitje?? Dan crossen! Bij ons hoeft niemand op een fluitje te blazen, want die oren gaan omhoog, ze is niet meer te houden en kijkt alleen maar: waar zijn die hindernissen? ik wil gaan!
Ik ben om! Verkijk je niet op die vaste hindernissen, het lijkt veel erger dan het is. Paarden glijden er inderdaad overheen. En als je er voor staat, is het eng, maar als je met je paard er voor staat, valt het reuze mee. Het is een kwestie van gezond verstand, gecombineerd met goede training. Kom maar eens kijken bij een cross, maar pas op, voor je het weet ben je verkocht!

gr_roos
Berichten: 7706
Geregistreerd: 24-08-03
Woonplaats: noord holland

Re: Eventing... en ongevallen

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-12-07 18:58

Foto 1 is niet prettig om te zien, alleen is het zo niet duidelijk wat er gebeurde eneen foto blijft een momentopname.
Foto 2 springt een paard in het water, water is niet dieper dan 26 cm dus niets aan de hand.
Foto 3 is een jacht en daar weet ik niets vanaf.
Foto 4 is een vreselijk nare val
Foto 5 is over een boom het water in, dat is gewoon een normale hindernis waar wsl weinig tot geen ongelukken gebeuren. Vallen kunnen we allemaal Knipoog

Gelukkig liggen de hindernissen vast zodat de paarden eroverheen kunnen zakken.

crossmonster schreef:
een hindernisbalk wordt geraakt, en kan door de klap rare dingen doen, zal niet de eerste keer zijn dat een paard valt door zo'n balk...

Hier heb ik helaas ervaring mee en ik weet zeker als hetzelfde gebeurd was op een vaste hindernis, dat de schade dan minder groot was.

endorable schreef:
ps dat kan ik van de fotos in het profiel van voltigeur niet zeggen . vooral die eerste foto vind ik echt erg
oren plat in de nek , zwiepende staart. en ik weet niet of ik het goed zag ,maar zijn dat nouw sporen die in het paard zijn ellebogen prikken? Vork
vrijheids dressuur of niet , maar is dat dan hoe je met je paard om moet gaan?

Ben meteen even gaan kijken, de meeste foto's vind ik leuk om te zien, alleen van de eerste en laatste wordt ik niet vrolijk.

lindake
Berichten: 11269
Geregistreerd: 29-04-07

Re: Eventing... en ongevallen

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-12-07 20:07

Hmmmm zo te horen is eventing zo erg nog niet... Veel ervaring heb ik er niet mee maar van sommige hoge hindernissen krijg ik echt de bibber.
Maar het is inderdaad zo als een paard niet wilt dan springt ie er niet over. Je kan ook niet met ieder paard eventing rijden.

vera_pino

Berichten: 1921
Geregistreerd: 17-10-06
Woonplaats: Asten

Re: Eventing... en ongevallen

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-12-07 20:30

inderdaad is de sgw een redelijk gevaarlijke sport, maar wat dacht je op maneges in de gewone lessen gebeuren ook de meest vreemde ongelukken.
Paardrijden staat niet voor niets in de top 10 van meest gevaarlijke sporten. Dat is je keuze.

Paarden die het verschrikkelijk vinden om te crossen doen het niet! pas als er een vertrouwensband tussen ruiter en paard is, kom je goed een sgw-parcours rond.
Is die er niet dan lig je er bij hindernis 1,2 of 3 al uit omdat ze je niet vertrouwen. Dat is juist het goede aan de sport je moet een goede band hebben met het paard om de wedstrijd tot een goed einde te brengen.

Je toevoeging met film is nietszeggend, het zijn grotendeels weigeringen en herhalingen van stukjes en dat op dezelfde hindernissen. Daaraan kan je zien dat het ook aan de hindernis ligt, het zal dan een zeer technische sprong zijn waar de paarden bij zeggen 'sorry dit kan ik niet aan'. Het kleine deel wat dan nog overblijft zijn helaas zeer tragisch maar dat zijn ongelukken die over een jaar gezien zeer gering zijn.
Daarbij haal je alleen de 2/3* erbij waarbij iedereen weet dat niet elke gek daaraan mee kan doen omdat je eerst het hele basistraject hebt moeten doorlopen om uberhaupt aan zulke evenementen deel te kunnen nemen.

En dan over de onveiligheid van losse hindernissen:

Ik heb helaas voorbeelden van ruiters waarbij je kunt zien dat een paard erop vertrouwd dat een hindernis vast ligt en er nare ongevallen gebeuren omdat dit niet zo is: Het paard veegt over de hindernis maar die ligt toch los de hindernis wordt meegenomen door het paard en het gaat finaal fout.
Zo ook een voorbeeld dit jaar met een mede bokker, sabine gelukkig is het bij haar goed afgelopen
Bij mij met de training is het ook een keer fout gegaan, ik sprong een hindernis een boom van ong 1 m dik die op een kleinere steun vast lag, dachten wij want toen ik sprong ging hij mee. Gelukkig heb ik een handige pony die nog een keer de benen optilde en dus is het goed afgelopen.

En dat is dan het enige wat me ooit is overkomen waar ik echt wel dacht tjee dat had wel eens slechter af kunnen lopen. Voor de rest heb ik alleen zelf zand gehapt en dat niet eens in de buurt van hindernissen!

en kijk eens bij de verschillende evenement-fotograven op de sites, je ziet bij de sgw's bijna alleen blije paarden en ruiters oren naar voren glimmende ogen en brede glimlachen.

Dus ik zeg kom gezellig een keer de ontspannen sfeer proeven op een sgw, de eerste is 5/6 januari in wanroij en dan krijg je eind maart begin april de eerste buiten sgw te chaam.

Paul_H

Berichten: 733
Geregistreerd: 23-07-07
Woonplaats: Rijpwetering

Re: Eventing... en ongevallen

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-12-07 21:42

Voltigeur schreef:
... tegengas ... geven t.o.v. diegenen die vinden dat wij onze paarden goed behandelen [...] Met welke goeie reden [gaan] wij nederelanders en belgen op die manier met onze paarden [om] en [stellen] ze aan dergelijke gevaren [bloot]?

Ook nadat ik de reacties van alles en iedereen hierboven heb gelezen heb ik geen antwoord; je stelt geen vraag maar formuleert jouw mening en je krijgt dus andermans meningen en standpunten over je heen. Dat zou je ook krijgen wanneer je in plaats van "stierevechten" of "eventing" over het Australische lilliputtergooien had geschreven of over de jaarlijkse zoektocht naar het eerste kievitsei.

Voltigeur: laat weer eens van je lezen: wat is jouw bedoeling nu geweest; hebben "wij" met onze stellingen jou geholpen jouw doel te bereiken? Dat vind ik namelijk van belang: zeker bij dit soort gevoelige onderwerpen helpt het niet om in den blinde een knuppel in een hoenderhok te gooien. Dan werkt het (wellicht) beter om een open gesprek aan te gaan. Kortom: kom weer eens binnen op je eigen topic en spreek met ons.

Groeten, Paul

Ibonn

Berichten: 2438
Geregistreerd: 22-11-05
Woonplaats: Overloon - Noord Brabant

Re: Eventing... en ongevallen

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-12-07 21:52

Citaat:
Voltigeur: laat weer eens van je lezen: wat is jouw bedoeling nu geweest; hebben "wij" met onze stellingen jou geholpen jouw doel te bereiken? Dat vind ik namelijk van belang: zeker bij dit soort gevoelige onderwerpen helpt het niet om in den blinde een knuppel in een hoenderhok te gooien. Dan werkt het (wellicht) beter om een open gesprek aan te gaan. Kortom: kom weer eens binnen op je eigen topic en spreek met ons.

Paul: goed gezegd !!!!

Hoewel ik me vreselijk erger aan de vooroordelen die hier geuit worden door de tegenstanders, wil ik toch graag reageren. Want alleen als je een keer een SGW gereden hebt, kun je beoordelen wat de sport inhoudt, zonder deelname veroordeel je het onbekende Boos!

4 jaar geleden ben ik toevallig met crossen begonnen. Ik reed toen Z1 dressuur en sprong af ten toe een B-parcoursje. Mijn hart lag bij de dressuur en ik had stiekem de ambitie om zeker de overstap naar het ZZ-licht te kunnen maken. Ik werd gewezen op de regiotraining die voor het eerst bij ons in de buurt georganiseerd werd en heb me opgegeven nadat ik de bevestiging kreeg dat er op laag niveau gereden zou worden. Tot die eerste training had ik nog nooit over een vaste hindernis gesprongen, laat staan over een greppel.

Nu 4 jaar later rij ik nog steeds graag dressuur maar mijn paard helaas niet meer. Het geweldige gevoel dat je paard op springen staat in de startbox en dat hij met een megasprong die startbox uitvliegt omdat hij éindelijk mag vertekken, heb ik nog nooit in de dressuur gevoeld, trouwens bij geen enkele van mijn paarden. Ik heb steeds meer moeite om mijn paard te motiveren steeds maar weer dezelfde dressuuroefeningen te laten uitvoeren totdat de uitvoering perfect is. Dit is zo compleet tegengesteld aan het sámen rijden van een SGW. Tijdens een cross kan het nl voorkomen dat een afstand niet klopt of dat iets anders je verrast en dan vertrouwen wij op onze paarden om ons te helpen. Na het springen van een moeilijke of imponerende hindernis is het niet ongebruikelijk tijdens een SGW om het paard luidkeels en met beide handen te belonen na de sprong. Het publiek reageert hier ook altijd heel erg positief op en dit geeft nogmaals aan dat het een echte teamsport is. Tijdens de dressuur moet ik hem meteen straffen als hij een keer het initiatief neemt en mag ik niet eens belonen na een goede oefening en dat ontneemt hem alle plezier.
Dat dit niet voor alle SGW-paarden het geval is, bewijst de winnares van de Vive la Vie-competite, een competitie die de beste SGW-ruiters van het seizoen bepaalt ahv de beste 10 resulaten per seizoen. Deze amazone rijdt ZZ-Licht met een van haar crosspaarden en doet ook nog niet zo verkeerd.
Hoezo, veelzijdige paarden Knipoog

De bewering dat je een paard moet breken tot hij doet wat je van hem wilt, is compleet absurd Hamer Mijn paarden (4 stuks, zie mijn profiel) lopen nu nog steeds dag en nacht buiten en het komt regelmatig voor dat ik de paarden uit een stuk wei moet halen dat ik afgespannen heb. Een stroomdraadje van ± 1meter hoog maakt niets uit, zelfs niet voor de Fries (ongelooflijk maar echt waar Haha! )

De voorbeelden die TS aanhaalde zijn tragisch maar daar staat wel tegenover dat de paarden op en top verzorgd worden en geleidelijk tot op dit door TS getoonde niveau gebracht worden. Al deze paarden hebben jarenlang wedstrijden moeten lopen om de benodigde resultaten te behalen om te mogen promoveren naar een hogere klasse. Daarbij komt dat alle paarden verplicht door een dierenarts gekeurd worden voor en na de terreinrit en zelfs de kleinste onregelmatigheid zorgt al voor uitsluiting, meerdere mede-bokkers kunnen dit beamen.

Als jullie eens zouden weten hoeveel training er in gaat zitten om een paard in SGW's uit te brengen dan zouden jullie snappen dat we juist heel erg zuinig zijn op onze paarden. Nu in december staan de meeste SGW paarden gewoon op het land vakantie te vieren na een lang seizoen. In januari wordt het werk weer opgepakt en dmv intervaltrainingen, geloptrainingen en wat crosstrainingen weer aan de conditie gewerkt. Hier gaat echt veel meer tijd inzitten dan enkele uurtjes werken in de rijbak en tijdens die uren samen vorm je een echte band met je paard.

Tot slot wil ik nog opmerken dat ik mijn paard liever verlies aan een blessure opgelopen tijdens een SGW dan aan koliek of een andere ziekte. Natuurlijk ga ik ook twijfelen na een flinke val of een ongeluk van een ander maar het plezier van mijn paard staat voorop. Zodra we het niveau bereiken dat hij (of ik) het niet meer leuk vindt, stop ik ermee en zoek een andere ruiter om hem op lager niveau uit te brengen. Ik rij geen SGW's ter meerder glorie van mezelf of ten koste van mijn paard en dat geldt voor alle SGW-ruiters die ik de laatste 4 jaar heb leren kennen.

Maar ondanks alle aangehaalde motvaties zal TS toch nog steeds volharden en de sport blijven afkraken Haha! Daarom wil ik TS en andere tegenstanders aanraden om de Eventing en alle andere paard-onvriendelijke takken van de paardensport gewoon te negeren. Iets anders zit er niet op Haha!

scoebje

Berichten: 583
Geregistreerd: 23-12-04
Woonplaats: Belgïe

Re: Eventing... en ongevallen

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-12-07 22:10

Zie ik dat nou verkeerd op dat filmpje dat het soms echt heel erg aan de ruiter ligt , dat zn paard valt ??

Verder als ik zo'n dingen zie denk ik ook in eerste instantie : ooh , wat zielig , arm paard. Maar de meeste staan gelijk weer moeiteloos op met de oren naar voren. Het ziet er meestal veel erger uit dan het is.
SGW-paarden zien er tijdens hun werk ook veel gelukkiger uit dan sommige dressuurpaarden , vind ik.

àlle takken vd paardensport zijn gevaarlijk , dus hier in het speciaal eventing is nogal zwak. Volgens mij komen de dravers er slechter vanaf als ze een ongeluk krijgen dan de eventingpaarden.

even offtopic:
@voltigeur : Ik vind het heel knap wat jij allemaal kan met paarden. Maar sommige foto's in je profiel Sommige paarden stralen precies angst enzo uit.of zie ik dat verkeerd Knipoog

floor01

Berichten: 3301
Geregistreerd: 22-09-05

Re: Eventing... en ongevallen

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-12-07 00:18

Ik weet wel zeker dat dravers en renpaarden er slechter af zijn, maar daar hebben we het nu niet over Knipoog.

Jolliegirl

Berichten: 35218
Geregistreerd: 18-07-04

Re: Eventing... en ongevallen

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-12-07 00:18

floor01 schreef:
Ik weet wel zeker dat dravers en renpaarden er slechter af zijn, maar daar hebben we het nu niet over Knipoog.


begin er dan niet over! Lachen
Laatst bijgewerkt door Jolliegirl op 09-12-07 00:22, in het totaal 1 keer bewerkt

floor01

Berichten: 3301
Geregistreerd: 22-09-05

Re: Eventing... en ongevallen

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-12-07 00:20

scoebje kwam ermee Knipoog.

Paul_H

Berichten: 733
Geregistreerd: 23-07-07
Woonplaats: Rijpwetering

Re: Eventing... en ongevallen

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-12-07 12:30

Topic sluiten? Volgens mij komt het gesprek niet tot stand en ik zit niet te wachten op een herhaling van zetten, dus ... Groeten, Paul

lesilla
Berichten: 26847
Geregistreerd: 11-08-06
Woonplaats: Efteling

Re: Eventing... en ongevallen

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-12-07 12:34

floor01 schreef:
Ik weet wel zeker dat dravers en renpaarden er slechter af zijn, maar daar hebben we het nu niet over Knipoog.


Grappig dat sporten altijd een andere sport doorschuiven, maar het belachelijk vinden als er iets over eventing word gezegd Haha!

detour

Berichten: 12376
Geregistreerd: 09-06-07

Re: Eventing... en ongevallen

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-12-07 12:40

floor01, dat hangt vand e tak van de rensport af; niet in alle takken vand e ernsport worden de dieren op hun tweede ingezet; de paarden staan er goed bij, enorme boxen, worden netjes behandeld over het algemeen en de meesten vinden racen prachtig!
Menig paard heeft het een stuk slechter, serieus.
Ibon, de merrie die ik trainde, kon zich ook zo mooi inspannen onderaan de heuvel tijdens de training, ze spande haar rug en schoot als een pijl uit een boog naar boven, grote glimmende ogen, de aderen onder de huid gezwollen, de oortjes gespitst... heb dit Eureka gevoel met deze lieve merrie (die nog 5 jaar bij me is geweest daarna) nooit meer met een dier ervaren. Wat een enhousiasme en inzet, waanzinnig!
Ze werd overigens erg narrig van dressuur.

floor01

Berichten: 3301
Geregistreerd: 22-09-05

Re: Eventing... en ongevallen

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-12-07 14:54

katiavl schreef:
floor01 schreef:
Ik weet wel zeker dat dravers en renpaarden er slechter af zijn, maar daar hebben we het nu niet over Knipoog.


Grappig dat sporten altijd een andere sport doorschuiven, maar het belachelijk vinden als er iets over eventing word gezegd Haha!


Mijn opmerking ging over het lot van draf en renpaarden na een ongeval. En veel van die paarden gaan naar de slager, dat is nou eenmaal zo. Dat noem ik niet doorschuiven, maar simpelweg de waarheid.

Voltigeur

Berichten: 867
Geregistreerd: 29-11-06
Woonplaats: Markegem (West-Vlaanderen) België

Re: Eventing... en ongevallen

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 09-12-07 15:09

endorable schreef:
ps dat kan ik van de fotos in het profiel van voltigeur niet zeggen . vooral die eerste foto vind ik echt erg
oren plat in de nek , zwiepende staart. en ik weet niet of ik het goed zag ,maar zijn dat nouw sporen die in het paard zijn ellebogen prikken? Vork
vrijheids dressuur of niet , maar is dat dan hoe je met je paard om moet gaan?

Er rijden nog andere paarden in de piste en daardoor liggen zijn oren iets meer naar achter als normaal...
Enneuh... nee, dat zijn geen sporen, want ik rijd nooit met sporen. Ik heb trouwens zelfs geen.

Voltigeur

Berichten: 867
Geregistreerd: 29-11-06
Woonplaats: Markegem (West-Vlaanderen) België

Re: Eventing... en ongevallen

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 09-12-07 15:30

Paul_H schreef:
Voltigeur schreef:
... tegengas ... geven t.o.v. diegenen die vinden dat wij onze paarden goed behandelen [...] Met welke goeie reden [gaan] wij nederelanders en belgen op die manier met onze paarden [om] en [stellen] ze aan dergelijke gevaren [bloot]?

Ook nadat ik de reacties van alles en iedereen hierboven heb gelezen heb ik geen antwoord; je stelt geen vraag maar formuleert jouw mening en je krijgt dus andermans meningen en standpunten over je heen. Dat zou je ook krijgen wanneer je in plaats van "stierevechten" of "eventing" over het Australische lilliputtergooien had geschreven of over de jaarlijkse zoektocht naar het eerste kievitsei.

Voltigeur: laat weer eens van je lezen: wat is jouw bedoeling nu geweest; hebben "wij" met onze stellingen jou geholpen jouw doel te bereiken? Dat vind ik namelijk van belang: zeker bij dit soort gevoelige onderwerpen helpt het niet om in den blinde een knuppel in een hoenderhok te gooien. Dan werkt het (wellicht) beter om een open gesprek aan te gaan. Kortom: kom weer eens binnen op je eigen topic en spreek met ons.

Groeten, Paul

Al eens aan gedacht dat niet iedereen de godganse dag thuis is? Ik ben nu mijn topic aan het doorlezen, en reacties zullen wel volgen...

Groeten,
Bart.

Voltigeur

Berichten: 867
Geregistreerd: 29-11-06
Woonplaats: Markegem (West-Vlaanderen) België

Re: Eventing... en ongevallen

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 09-12-07 15:44

scoebje schreef:
even offtopic:
@voltigeur : Ik vind het heel knap wat jij allemaal kan met paarden. Maar sommige foto's in je profiel Sommige paarden stralen precies angst enzo uit.of zie ik dat verkeerd Knipoog

Het topic gaat idd over eventing, maar centraal stond wel paardenwelzijn (weet trouwens niet of dit een echt woord is Clown ), dus zo off topic vind ik jouw opmerking/vraag ook weer niet hoor. Knipoog
Je zal 't waarschijnlijk over die laatste foto op mijn profiel hebben. Heel eenvoudig te verklaren, die is genomen tijdens een show in een manege waarbij het helemaal donker was en de organisator het nodig vond om "professionele" geluids- en lichtmensen in te huren. Op het moment dat de foto genomen werd ging er plats een felle volgspot aan vlak voor het paard. Dus ja, er zal inderdaad wel enige schrik te zien zijn in zijn ogen. Volgens mij was 't ook meer schrikken als angst hebben (dat paard was trouwens net iets te arrogant om schrik te hebben Clown )

Voltigeur

Berichten: 867
Geregistreerd: 29-11-06
Woonplaats: Markegem (West-Vlaanderen) België

Re: Eventing... en ongevallen

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 09-12-07 15:52

Ik heb intussen alle reacties door gelezen.
Ik ga niet iedere reactie quoten en mijn mening daarop geven, lijkt mij niets iets teveel werk (ja, ik ben van nature nogal lui)...
Ten eerste wil ik duidelijk stellen dat ik GEEN voorstander ben om eventing te laten verbieden (zou trouwens nogal idioot zijn om zoiets te willen). Ik zeg alleen dat het een vrij gevaarlijke sport is met nogal wat risicos (ja, ook voor de ruiter), en dat sommige hindernissen echt wel heel gevaarlijk zijn voor paard en ruiter (en deze mogen wat mij betreft wél verboden worden). Ik woon vlak bij Waregem en ook niet zo vreselijk ver van Nokere, waar ook eventings worden georganiseerd en ben dus al wel eens gaan kijken. Ik weet wel dat het overgrote deel van de paarden het leuk vind om te crossen. Maar dat neemt niet weg dat ik bepaalde hindernissen echt onverantwoord vind.
Dus aan alle crossers: doe maar waar je zin in hebt, maar probeer om je paard niet in een nare situatie terecht te laten komen.

Voltigeur

Berichten: 867
Geregistreerd: 29-11-06
Woonplaats: Markegem (West-Vlaanderen) België

Re: Eventing... en ongevallen

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 09-12-07 15:56

Ibonn schreef:
Maar ondanks alle aangehaalde motvaties zal TS toch nog steeds volharden en de sport blijven afkraken Haha! Daarom wil ik TS en andere tegenstanders aanraden om de Eventing en alle andere paard-onvriendelijke takken van de paardensport gewoon te negeren. Iets anders zit er niet op Haha!

Afkraken? Ik kraak die sport niet af, zoals eerder reeds gezegd vind ik dat sommige hindernissen gewoon onverantwoord zijn. Da's iets compleet anders dacht ik zo... En volharden? Waarom zou ik volharden? Heb ik eerder al de indruk gewekt koppig ofzo te zijn? Clown

CarpeDiem

Berichten: 7419
Geregistreerd: 14-07-04
Woonplaats: Back in Brabant!

Re: Eventing... en ongevallen

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-12-07 15:58

Voltigeur schreef:
Dus aan alle crossers: doe maar waar je zin in hebt, maar probeer om je paard niet in een nare situatie terecht te laten komen.


Voltigeur: Dat is ons hoofddoel! Verantwoord en met plezier onze sport bedrijven, met onze gelukkige viervoeters!

Voltigeur

Berichten: 867
Geregistreerd: 29-11-06
Woonplaats: Markegem (West-Vlaanderen) België

Re: Eventing... en ongevallen

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 09-12-07 17:32

CarpeDiem schreef:
Voltigeur schreef:
Dus aan alle crossers: doe maar waar je zin in hebt, maar probeer om je paard niet in een nare situatie terecht te laten komen.


Voltigeur: Dat is ons hoofddoel! Verantwoord en met plezier onze sport bedrijven, met onze gelukkige viervoeters!

Dat geloof ik best. En ik ben ook de laatste om te beweren dat alle eventingruiters hun paarden slecht behandelen. Zou ook onzin zijn. Ik wilde gewoon de discussie omtrent bepaalde hindernissen op gang brengen... En da's aardig gelukt denk ik Clown

PS: het was NIET mijn bedoeling mensen verwijten te maken of persoonlijk aan te vallen Knipoog