De ene draagt superveel zorg voor zijn paard en krijgt toch een blessure, een ander kijkt er niet naar, rijdt 1x per week een zware rit/jumping... en die krijgen niets.
Ik heb zelf ook dik anderhalf jaar niet gesprongen met Fi na haar peesblessure (gelukkig toen Ny eruit kunnen fokken) maar 2 veeartsen zeiden mij toen ook heel duidelijk dat er geen garanties bestaan. Ze was zo goed als mogelijk gerevalideerd, maar als het fout moet gaan, gaat het toch fout helaas.
Dus hopelijk mogen al onze paarden gezond blijven/worden in 2018, meer dan ons best doen, kunnen we niet.
Oei Hanne, toch wel een dik beentje ja. Hij staat toch niet veel in het nat/modder dacht ik? Moet toch van ergens komen? Of toch intern zoals ik al schreef? Al eens bloed getrokken?
Jessol: geen makkelijke situatie idd...
Als zelf ouder zijnde (weliswaar nog klein kind) snap ik het wel dat je graag wil dat je kinderen hun geld zo 'verstandig' mogelijk spenderen en als ze hun geld dan uitgeven aan iets waar je als ouder geen klik mee hebt, dan is dat in hun ogen weggesmeten geld wellicht.
Moet zeggen, ik ben daar zelf op een ander vlak ook schuldig aan hoor. Ik geef ook (veel) geld uit aan de paarden, maar ik geef geregeld commentaar op mijn man die voor €200 sigaretten rookt in de maand.
Als mijn dochter later een goed paard zal kopen, zal ik staan



Beetje eigen aan het hebben van je eigen referentiekader denk ik dan maar.
Probeer maar voor ogen te houden dat ze het wellicht allemaal goed bedoelen en graag zien dat je een zo goed mogelijk rugzakje hebt voor later...
Maar ik snap dat je op een moeilijk moment hier totaal geen boodschap aan hebt en idd gewoon beetje steun wil.