Het crossen vind ik idd geweldig, het gevoel om samen met je paard als eenheid door het terrein te gaan is zo apart, daar kan weinig anders tegen op. Toen ik de eerste keer gezakt was voor mijn Orun examen omdat mijn paard niet bevestigd genoeg in de dressuur liep, en ik een week later de oefencross in Ede foutloos had uitgereden, had ik echt zo iets van: ziezo, dit hebben mijn paard en ik toch maar mooi wel gepresteerd

Ik kan me ook heel goed voorstellen dat je de keuze wel richting het crossen maakt, want het is een geweldige sport, en als je de mogelijkheid hebt om hogerop te komen en dat zelf graag wil dan is dat super! Een vriendin van mij heeft ook twee leuke paarden die inmiddels beide M mogen starten, en zij wil ook heel graag verder. Zij kijkt ook heel anders tegen de wedstrijden aan dan ik. Gelukkig maar dat we allemaal andere keuzes maken, anders zou het wel erg saai worden (en helemaal weinig startplaatsen op de wedstrijden

Mijn paard, het rijden en lesgeven zullen altijd een hele belangrijke plaats in blijven nemen, maar er is voor mij op het moment meer dan paardrijden alleen, en dus moet je keuzes maken. Maar oef, dat is wel moeilijk af en toe
