
Vanmorgen om 8 uur maakte mijn vader mij wakker, ons oude paard Santos lag vast in zijn stal. Daar aangekomen was hij al helemaal verstijfd, zijn achterhand was knetterhard. Van alles nog geprobeerd, via het luik aan een touw trekken om hem overeind te krijgen, zijn stal omgeploegd, alles. Hij deed steeds wel pogingen om te gaan staan maar hij was op. Hij had de kracht er niet meer voor om zijn achterhand omhoog te krijgen. Ondertussen de dierenarts gebeld. Binnen 15 minuten was ze er en hebben we hem nog uit zijn stal gesleept in de hoop dat hij in de bak kon gaan staan omdat hij meer ruimte had daar. Hij had zijn oog al kapotgeslagen tegen de muut en zijn tong was ook kapot, hij wilde echt niet meer. Toen hebben we besloten om hem in te laten slapen, hij had het mooi gehad, geen lange lijdensweg gehad..

Morgen is het precies een jaar geleden dat Indian overleden is, dat maakt het extra moeilijk. Hij heeft nooit iets gehad, is nooit ziek geweest in al die 29 jaar dat hij bij ons was..
