Bokt.nl

Citaat:

Thuis voor de buis

Die tintelende nazomerdag was de luie, gesubsidieerde bohémien zich al ’s morgensvroeg te buiten gegaan aan een dolce-far-niente op zijn aftandse tweezits crapeautje.

De anti-held deed alles op zijn elfendertigst en leverde de op zijn janboerenfluitjes in elkaar geflanste genreschilderijen steevast te elfder ure voor de subsidiëring af bij de mecenassen.

De luiwammesende vrije beroepsbeoefenaar keek naar het tv-kanaal van de op reclame-inkomsten gedijende supercommerciële pulpzender; daar werd net het eerste tête-à-tête van een twee-eiïge tweeling vastgelegd.

De door treiterijen geteisterde anchorman die in beeld kwam, was het door jan-en-alleman voor overgelopen fariseeër versleten kijkcijferkanon; hij werd door onze kunstenmaker beschouwd als bijdetijdse ambassadeur van de Jan Salie geest die het janhagel abusievelijk voor excentriciteit verslijt.

“Waar blijft mijn Croque Monsieur?”, blerde de aquarellist naar zijn eega, een voormalige heroineprostituee, die een half dozijn dictees terug, toen zij nog een frele spring-in-‘t-veld was, op de VIP-plaats van de parkeerfaciliteit de reputatie van een promiscu oud-tweedekamerlid te gronde had gericht.

Zelf was dit op zijn eigen idée fixe terende product van de bohème ook geen Casanova meer; maar zoals zijn muse in een geforceerd up-tempo de wijnfles en de kurkentrekker binnenbracht, deed ze hem verlangen naar de nymfomane gepiercte Lolita naast wie hij zich kortgeleden nog teneer vleide.

Alleen de T-vormige accessoires van haar telkenmale ge-updatete gsm’etje verleende haar nog een fractie sex-appeal, bedacht hij toen hij de etiketloze fles als een pasgeboren baby doordeinde in zijn elleboogholte.

“Dat je als een houten klaas de reclameomzet van de nieuwe zender opvijzelt, is tot daar aan toe”, zei het in een feeërieke burka gehulde ex-sexobject terwijl zij wat gemorste tuttifrutti onder het smyrnataptijt wegwerkte; “maar je kunt tenminste toch je schoenen uittrekken!”