Daarnaast moet je je ook bedenken dat zij al bij al veel meer baat zal hebben bij een mama die oprecht gelukkig is, dan bij een mama die zich "voor de lieve vrede" in allerlei bochten wringt en vanbinnen ongelukkig is. Kinderen merken dat écht wel. Het zal aanpassen zijn, er zullen traantjes en frustratiemomenten zijn, maar al bij al vindt dat op zich wel een middenweg waar iedereen tevreden mee is. Zolang je maar allemaal aan hetzelfde zeel trekt.
Even terzijde: ik begrijp je gevoel van vrijheid maar al te goed... Dat heb ik zo om de 6 weken
Maar aan de andere kant zou ik hem ook niet kunnen missen.En inderdaad, zoals Hanne zegt, wanneer is het BK? Ik duim mee dan! Stuur ik alvast wat valium zodat je niet van stress langs de piste stuitert
@ PP: fijn dat je terug aan de slag kan met canch! Hoe lang heeft ze nu rust gehad?
) en hij had het er ook wat mee gehad.
ik kan ook niet veel helpen maar waar ik kan doen ik het wel. Mijn vriend werkt van smorgens vroeg tot savonds( 5u45 tot 18u30) en dan vind ik persoonlijk dat de huishoudelijk taken voor mij zijn ( ik vertrek om 6u45 en ben thuis om 16u30). gelukkig zijn wij beide wel paardenmensen en doet hij als ik het nog niet gedaan heb met mijn huishouden de paarden en alles wat buiten moet gedaan worden. Hij maakt er ook niks van als ik bv eerst ga gaan lopen als ik thuis kom van het werken en dan pas begin met de taken. Denk dat je inderdaad goede afspraken moet maken onderling en voldoende tijd samen doorbrengt.
jammer want 't is een gouden beestje!
En mijn eerste jong paard die ik zelf doorrij, zooo leuk!