daffodil schreef:Ja dat is echt een probleem aan het worden, vier jaar geleden had ik er op FB al een stukje over geschreven, zal het even kopieren:
Uitslapen is er niet bij voor de paardensport vrijwilliger. Die gaat voor dag en dauw op pad om ervoor te zorgen dat jij je wedstrijd kunt rijden.
De bak is gesleept, de ramen gezeemd, de kantine gaat op tijd open, het secretariaat is bemand en de jury en schrijver zijn aanwezig. Allemaal om jou een fijne wedstrijd te laten rijden.
In ruil daarvoor hopen alle vrijwillgers dat ook jij je een keer inzet voor je vereniging. Dat hoeft echt niet elke keer maar als iedereen zich inzet, is de belasting op de bijna altijd aanwezige vrijwilligers een stukje minder. Zullen we er met zijn allen voor zorgen dat het voor iedereen leuk blijft? Fijne wedstrijd!
Mee eens, maar zit wel een maar aan.
Ik neem aan dat ruiters ook echt hun best wel doen.
Vroeg er uit, paard wassen, knotten, zelf je wedstrijd kleding helemaal netjes hebben, je eigen haren knotten. Op pad, soms ook niet in de buurt.
Dus die motivatie moet van beide kanten komen.
Mij interesseert het echt geen gehaktbal welke plek ik eindig. Zolang er maar correct gejureerd wordt.
Als ik dan terecht laatste ben, vind ik dat prima (nog nooit gebeurt, altijd middenmoot), mits ik wel iets van commentaar krijg.
Van 9 van de tien wedstrijden heb ik echt fijn commentaar gehad!!
"Te ruim" of "meer op de achterhand" (was in de b.)
Daar kan ik wel iets mee!
Of zoals laatst, had ik ook geen bijzondere punten, maar had ik ook niet bijzonder gereden. Wel braaf gereden, maar niks bijzonder.
Leeg protocol, tot het einde. Daar stond. "Probeer nog meer aan elkaar te rijden. Paard valt nu wat uit elkaar! Nog secuurder de oefeningen doen, je komt er wel!"
Dat!!! Die moeite? Dat motiveert!!