Urielle schreef:Dan leg ik alsnog uit waarom ik zeg wat ik zeg en waarom ik in dit geval niet kies voor methode X uit de Bit of methode Y waar Anky voorstander van is.
Mensen mogen, nee móeten, best kritisch kijken naar wat ik zeg. Gaan ze betere ruiters van worden, want zij kunnen dan ook in de toekomst het een tegen het ander afwegen.
Maar goed, ik ben zelf ook zo'n trutje met ja maar. Heb al op zoveel manieren les gehad, de een wil eerst nageeflijkheid en ontspanning in stap, de ander wil hem groot en vlot door de baan en dan komt het vanzelf, nog een ander werkt vanuit ronder zetten in verzamelde draf en nummer vier laat je de spanning eraf galopperen en dan aan het werk.
Er leiden vele wegen naar Rome, ik wil altijd weten wanneer je voor welke weg kiest en ik wil ook dat mijn lesklanten die afweging gaan leren maken.
Het paard de schuld geven hou ik ook niet van maar dan leg ik meer uit over de belevingswereld van het paard. Tot dusver werkte dat inzicht bij jong en oud.
precies en elke weg of manier past weer beter bij andere ruiters en paarden.
het paard de schuld geven heb ik eigenlijk nooit gedaan. heb waarschijnlijk vanuit kleins af aan al geleerd dat het aan mij lag
ik ben wel eens boos geworden op mijn pony. kan gebeuren. daarna gewoon weer verder.
Dat vind ik een goede manier! kinderen snappen gewoon niet goed hoe een paard werkt. Heel normaal. ze zien het als mens en denken dat een paard bijvoorbeeld expres iets wel of niet doet. maar eigenlijk komt het door bijvoorbeeld verkeerde hulpen.