Urielle schreef:Ik ga bij ja maar juist uit van iemand die beter wil begrijpen of juist uit wil leggen waarom iets niet lukt (overlegsituatie)
Ik vind dat positief, heb liever dat ze vragen zodat je kunt uitleggen dan dat ze ofwel domweg verder hobbelen en geen idee hebben van waar ze mee bezig zijn ofwel afhaken en mogelijk zelfs helemaal stoppen omdat het niet duidelijk is waarom.
Een keer Ja maar vind ik geen probleem, en sta zeker open voor overleg en een andere kijk zoals aangegeven.
Maar iemand (volwassen) die op B niveau wedstrijden rijdt, en bij alles Ja maar roept die moet idd even zijn mond dicht houden bij mij, en gaan doen wat ik zeg.
Daarnaast gaf deze persoon ook bij alles het paard de schuld als iets niet lukte, terwijl de fouten toch echt altijd bij de ruiter liggen naar mijn idee.
En als ik iets uitleg, de de ruiter doet nog niet wat ik vraag (geef ook veel kinderen les) dan vraag ik of ze het begrepen hebben, en als het antwoord ja is, en het gaat nog niet goed, dan ga ik stapje voor stapje alles uitleggen, en het probleem ook stapje voor stapje oplossen, dan kan ik precies zien waar het fout gaat.
Meestal werkt dit prima.
En mijn lesgeven verschilt echt per ruiter.
Heb ik iemand die zo snel mogelijk zo goed mogelijk wil worden, dan ben ik erg fanatiek.
Heb ik iemand die gewoon lekker wil rijden dan is mijn lesgeven ook anders, veel losser.
En met kinderen probeer ik het altijd erg leuk te maken, lol is belangrijker dan presteren, ook al denken de ouders soms van niet 
_lautje_ schreef:Maar continu in twijfel trekken wat ik zeg...
Dan kan je beter bij iemand lessen die je wel vertrouwd
Die bedoel ik dus