Geplaatst: 02-10-09 22:34 Maar tja, als ik terugdenk aan mijn kindertijdponyrijavonturen was 't ook dat ik allang blij was dat ik uberhaupt in de buurt van ponies en paarden kon wezen en zowel mijn ouders als ik hadden geen flauw benul van dingen als ORUNdiploma's, L-dressuur of een goede paardrijbasis (nah, ze blijft toch d'r op zitten?). De locatie (zo dichtbij mogelijk) en prijs waren dus ook doorslaggevender dan de kwaliteit van de dieren, lesgevers en lessen. De gevolgen ook. Pas de laatste 15 jaar heb ik echt een beetje leren rijden, daarvoor kon ik alleen mooi zitten op goed afgestompte ponies...
Ik denk er nu dus, dertig jaar en heel wat ervaring later, heel anders over en zou mijn kind, als ik die zou hebben, net als ikzelf ergens op les zetten waar ze echt wat leren, waar goed met de dieren wordt omgegaan en waar ook de omgang met de dieren belangrijk is. Kwaliteit ipv kwantiteit dus. Een goede lesgever mag best wel iets kosten, je krijgt het er dubbel en dwars voor terug. Vind ik. Uit ervaring.
Het ligt wel aan de instelling van de ouders idd, willen die gewoon kind van de straat en gezeur over ponies kwijt of vinden ze kwaliteit en bv veiligheid belangrijker. Evengoed, als je als ouder de ballen verstand hebt van paarden enzo blijft 't moeilijk, net als dat je nog drie kinderen met dure hobbies hebt (of geen geldboom in de achtertuin).
Wat dat betreft is het verschil tussen mij en mijn ouders destijds (al is mijn moeder nu ook al aardig heropgevoedt
) dat ik idd meer ervaring met lessen, paarden en paardrijden heb om de verschillen te zien tussen goed, beter en best. Mijn kind, als ik die dus zou hebben, zou echt niet op de eerste de beste manege gedumpt worden... 
)
) 
. Kinderen willen een uurtje lekker hobbelen op de pony's, ze willen plezier en lol hebben. Kinderen willen met elkaar lekker bezig zijn met de pony's 
