Ik heb wel eens een ontmoedigende uitspraak moeten aanhoren van een jury.
Mijn voorlezer kon niet en ik kon niemand vinden die dat wel kon.
Geen probleem, dan rijd ik het L1 proefje uit mijn hoofd. Dat hebben we vaker gedaan dus wat dat betreft is er geen man over boord.
Ik meld mij bij de auto en zeg er keurig bij dat ik de proef uit mijn hoofd rijd.
Ze kijkt mij aan alsof ik de domste uitspraak doe in tijden en begint mij erop te wijzen dat het niet slim van mij is.
Zij wist zeker dat ik verkeerd ging rijden en daar ging zij geen rekening mee houden. Nee dit ging mij punten kosten.
Daarnaast werd ik erop gewezen dat ik de volgende keer alleen moest rijden als ik een voorlezer bij had.
Ik heb haar toen uitgelegd dat het is toegestaan om de proef geheel uit mijn hoofd te rijden en dat ik als volwassen vrouw zijnde toch wel weet waar ik mee bezig ben.
Hierop kreeg ik een nors " je mag beginnen" te horen.
Tja en toen moest ik dus nog beginnen aan mijn proef

Later kwamen we nog iets aparts tegen.
Een lesklant van mij heeft een keurige houding en zit. Ze krijgt daar eigenlijk altijd wel een 7 of een 8 voor.
Maar als ze zenuwachtig word doordat haar paard iets eng vind kan het wel eens mis gaan daarmee.
Een tijdje terug gebeurde dat weer en tijdens het rijden waren haar benen wel wat onrustig van de spanning.
Kan gebeuren, de volgende keer beter.
Komt na afloop de jury bij haar. Ze wilde nog wat tips geven.
Super! Dacht ik nog, dat zouden ze vaker moeten doen.
Kreeg die arme meid te horen dat ze haar voeten maar eens vast moest binden met een riempje van de beugel naar de singel.
Daarmee zouden haar benen wel rustiger moeten worden.Ik heb haar maar gezegd dat wij niet zo van de hulpmiddelen zijn
