Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
Toen ben ik per direct opgestapt, want het was niet de eerste keer en het zou ook niet de laatste keer zijn, maar zo laat ik niet met me omgaan. Helemaal niet om een foutje dat het bedrijf niet eens geld had gekost - integendeel, het had ons geld opgeleverd. love_mandy schreef:Wat mij heel erg helpt/heeft geholpen is om te beseffen dat je geen werk heeft te doen 'voor de rest van je leven'.
Lieuwkje_90 schreef:Toevallig had ik het hier gisteren over met een huisgenootje en ik heb op de harde manier geleerd dat je je loyaliteit aan je werkgever zelden terugkrijgt. Ik doe dat dus ook niet meer, mezelf uit de naad werken als ik daar niet naar betaald wordt (inmiddels werk ik zelfstandig, dus meer uren betekent ook meer geld).Aah leuk! Een hele hoop reacties!
Voor diegene die op zich wel een leuke job hadden, maar toch op zoek gingen naar iets beter. Hoe hebben jullie dit bij je leidinggevende aangebracht?
Ik werk in een zeer kleine (lees: ik ben de enige werknemer) onderneming. Ik mis collega's, en daarnaast zijn er nog een paar zaken te verbeteren. Ik ga nu niet tegen mijn zin werken, maar heb ook weer geen zin om dit nog 5 of 10 jaar te doen. Langs de andere kant wil ik m'n baas niet teleurstellen, maarja.. ik moet aan mezelf denken, en niet aan m'n baas

Zeker als kleine werkgever moet je daar ook realistisch in zijn, dat je veel personeel maar tijdelijk zult hebben omdat veel mensen toch op zoek zullen gaan naar een baan in een wat grotere organisatie.
, maar ben het wel eens dat ze vrij schaars zijn.
er zijn genoeg (desnoods tijdelijke) banen om een eventueel gat te overbruggen nu.