Rohesia schreef:Dat is ook een beetje een probleem bij mij: alles is altijd zoveel gedoe en je bent afhankelijk van anderen en alles moet 100 keer herkauwd worden en daar heb ik allemaal geen energie voor. En dan denk ik "laat ook allemaal maar, ik ga wel gewoon minder werken en neem het verlies erbij en laat me met rust", maar zoals door een aantal mensen gezegd is dat eigenlijk geen goed idee.
Logische redenering. Veel mensen redeneren zo omdat krijgen waar je recht op hebt zo ontzettend moeilijk, omslachtig, tijdrovend enz is. Dat is denk ik ook waar men op rekent. Als mensen vroegtijdig afhaken, levert het de overheid een besparing aan premies op.
Daarom ook mijn advies om je hierin te laten bijstaan door mensen die er verstand van hebben, je kunnen adviseren en een deel administratie voor je kunnen oppakken.
Rohesia schreef:Bij ziek vallen is het natuurlijk anders en zeker ook zo'n twijfelpuntje. Maar misschien als er minder druk op de ketel zit zal ik ook niet meer (langdurig) uitvallen, wie zal het zeggen.
Het valt inderdaad te hopen dat je niet meer langdurig uitvalt, maar zoiets weet je nooit. Je kan om verschillende redenen langdurig uitvallen. Dat risico loopt iedereen...
Rohesia schreef:Afgekeurd worden ed (voor zover dat hier al hetzelfde werkt) is niet aan de orde, daarvoor ben ik te goed en doe ik vooral teveel. Ik ben goed in mijn werk, daar hebben ze geen last van mij zeg maar (wat ook een probleem is voor de VOP), alleen heb ik er zelf last van. Als ik al die richting uit zou willen (wat in theorie kan: deeltijds werken en gedeeltelijk bijbetaald door het ziekenfonds) dan moet ik eerst weer x aantal tijd thuis zijn en dan kan dat opgestart en moet dat om de zoveel tijd geëvalueerd etc, naast dat je dan aan de belastingen ook veel kwijt bent.
Met wat ik lees, lijkt de kans me dat je "afgekeurd" wordt mij miniem tot onbestaande. Het zou moeten betekenen dat de arts van je mutualiteit je afkeurt. Dan gaat je dossier naar de geneeskundige raad voor invaliditeit die ook hun oordeel erover moeten uitspreken (en dan is het meestal zo dat je eerst naar de RVA moet voor werkloosheidsuitkering (en dus ook sollicitatieplicht etc)). Stel dat de GRI toch zou beslissen dat je te invalide bent om naar de RVA te gaan, dan kan je eventueel bij de FODSZ een tegemoetkoming / uitkering aanvragen, maar dan moet je ook het geluk hebben dat die controlearts je hoog genoeg scoort voor verminderde zelfredzaamheid (en moet je verdienvermogen beperkt zijn tot max. 1/3e van wat iemand anders op de normale arbeidsmarkt verdient).
Op zich is het feit dat je goed bent in je werk / je werkgever tevreden is, niet zozeer een probleem. VDAB kijkt daarentegen wel enkel naar wat de invloed van je aandoening op het werk is. Dus als jij je kapot werkt om je werk te doen zoals iemand zonder jouw aandoening en je daar in je privéleven wel de gevolgen van draagt, dan trekken ze zich daar inderdaad niets van aan. Draai de redenering daarom om: wat is de invloed van je aandoening op je werk als je niet inboet op je persoonlijk welzijn / privé, als je niet "op je tenen moet lopen" om te blijven functioneren. Wees daarin eerlijk: wat gaat of gaat niet op vlak van werk als je niet over je grenzen gaat om maar "normaal" te kunnen functioneren.
Gedeeltelijke werkhervatting zou ik ook niet direct kiezen. Zoals ik het begrijp heb je een chronische aandoening. Bij gedeeltelijke werkhervatting moet je binnen 2 jaar terug volledig inzetbaar zijn (en wordt er dus eigenlijk geen rekening gehouden met die chronische aandoening op langere termijn).
Nog een kleine tip: op de website van KVG groep (en ik veronderstel ook van GRIP vzw) staan ook artikels mbt werken met een ziekte / aandoening / handicap die best wel interessant zijn om eens te lezen. (ik las in een van die artikels dat langdurig zieken soms geforceerd worden mee te stappen in een reïntegratietraject wat dan kan leiden tot ontslag owv medische redenen waardoor je geen recht hebt op ontslagvergoeding. En werkgevers zouden ook niet meer verplicht zijn aangepast werk te geven).