Ik werk al 4,5 jaar voor hetzelfde bedrijf. Mijn loopbaan binnen dit bedrijf is altijd heel soepel verlopen, ik kroop snel de ladder omhoog waardoor ik nu in een positie zit met veel verantwoordelijkheid.
Mijn directe collega's zijn fantastisch, ik kan met ze lachen, met ze huilen en we kunnen altijd bij elkaar terecht voor hulp of advies.
De laatste maanden zit ik lichamelijk en geestelijk niet goed in mijn vel. Ik ben hier vanaf het begin open en eerlijk over geweest richting het bedrijf waar ik werk. Ik heb op eigen houtje hulp gezocht en probeer al mijn uren en werkzaamheden gewoon te maken. Voornamelijk omdat veel van mijn collega's thuis zitten of hebben gezeten met een burn out wilde ik voorkomen dat ik ook uit zou vallen.
Maar het gaat niet goed. Hele dagen ben ik aan het huilen, heb nergens zin in, wil het liefst dat iedereen zo ver mogelijk uit mijn buurt blijft. Laat mij maar lekker in mijn bubbel.
Helaas ben ik nu op een punt gekomen dat ik een fout heb gemaakt op mijn werk. Deze fout heeft geen grote gevolgen voor het bedrijf of mijn collega's (en had ik ook makkelijk zelf kunnen oplossen) echter is mijn manager wel helemaal uit haar stekker gegaan tegen mij. Ik zal de dingen die ze heeft gezegd hier niet herhalen, maar het was vreselijk.
Dit is niet de eerste keer dat ze tegen mij of een collega uitvalt. Ik ben eerder al bedreigt door haar(in de zin van, als je dit doet dan zorg ik dat je verdere loopbaan bij dit bedrijf naar de klote gaat). Dus voor mij was deze uitbarsting eigenlijk de druppel.
Maar nu? Ik zit helemaal niet goed in mijn vel. Is switchen van baan dan wel een goed idee? Kan ik nu wel laten zien wat ik in huis heb en wie ik echt ben?
Wil ik wel weg? Ergens schreeuwt een stem heel hard ja, de andere stem zegt heel hard nee. Ik verdien goed, wil en kan niet inleveren op dit salaris. Mijn collega's zijn fantastisch en het werk wat ik doe past zo goed bij mij.
Sorry voor het lange verhaal.
