Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter:** 10-09-20 10:33

Eerstejaars student; kamer hebben maar naar huis willen

Geplaatst door de TopicStarter: 10-09-20 10:33

Best lastig om een titel te verzinnen die direct laat zien waar het topic over gaat

Goed, ik wil graag om advies vragen.

Een weekje terug ben ik begonnen aan mijn studie in Utrecht. Dit is voor mij het eerste jaar studeren dus alles is enorm wennen. In april ben ik, op aanraden van iedereen om mij heen, op Kamernet vast gaan zoeken naar een kamer. Lang verhaal kort: sinds mei betaal ik voor een kamer waar ik 1x of 2x per maand ben geweest en dan vanaf begin september fulltime. Ik woon hier met 2 andere meiden die 4 jaar ouder zijn dan ik (ze zochten eigenlijk iemand van hun eigen leeftijd maar toch hebben ze mij uitgekozen als nieuwe huisgenoot) en we hebben een mooie grote bovenwoning voor een schappelijke prijs. Wel ligt dit helemaal aan de andere kant van Utrecht dus voordat ik op de Uithof ben moet ik eerst 30 min met de bus. Liefst zou ik dichterbij willen zitten.

Echter heb ik énorm veel last van heimwee. Elke dag voel ik de neiging om in tranen uit te barsten omdat ik me hier niet op mijn plek voel en zo zo graag terug naar mijn ouderlijk huis wil. In de werkgroep waarin ik ben ingedeeld ben ik de enige die nu al op kamers woont. De rest woont nog thuis ivm het grote deel wat online is. Hierdoor ben ik ontzettend gaan twijfelen. Als ik dit jaar nog thuis had gewoond, had ik niet eens studiefinanciering hoeven aanvragen, wat veel kosten had gescheeld als ik afgestudeerd ben. Ook zijn er maar 3 werkcolleges per week op de Uithof, verder is alles online geregeld. Ja, dan zou ik 2x per week om 06:45 op moeten staan om de trein te halen maar dat is niet zo'n ramp. Voor de middelbare school moest ik ook om 7u op! :Y)

En ik voel me niet thuis in het huis waar ik nu de kamer heb. Ja mijn huisgenoten zijn aardig, maar ze zitten in een hele andere fase. Ik drink niet, zij gaan vaak uit. Mijn leven is in Apeldoorn (pony, vrienden, ...), hun leven is in Utrecht. Zo zijn er nog wel meer voorbeelden. Ik voel me echt als een indringer in hun huis, ook omdat het natuurlijk allemaal al ingericht was en ik me daar aan moet aanpassen. De wc had ik bijna al kapot gemaakt maar gelukkig kon ik het nog repareren. Ik zou gewoon veel liever thuis willen zitten dan in een onbekend huis waar alles anders werkt -O-

De momenten dat ik niks hoef te doen voor mijn studie (het is heel rustig opgebouwd) verveel ik me best wel en dat zijn de momenten dat ik liever huilend in bed lig. Jeetje, de tranen springen me alleen al in de ogen als ik dit typ. Ik heb hier niks te doen, anders dan 3x per week met de bus heen en weer voor een werkcollege. Dat kan ook prima vanuit Apd met de trein...

Maarja, ik woon hier dus eigenlijk net pas een weekje. Op vrijdag ga ik standaard naar huis en dan kom ik maandagmiddag weer hier terug. Toch voelen die 3, 4 dagen als een eeuwigheid. Waarom ben ik hier eigenlijk gaan wonen? Er is nu met covid toch geen studentenleven. Mijn vriendinnen van de middelbare wonen ook allemaal nog thuis. Waarom ben ik dan wel weggegaan? Zelfstandig worden kan volgend jaar toch ook wel, als er meer dingen op de campus zijn? Maar ik heb het gevoel dat ik hier niet meer weg kan. Ik ben hier pas zo kort, dat voelt zo rot tegenover mijn huisgenoten. Zij hebben mij uitgekozen uit 50 anderen, omdat ze mij het meest geschikt vonden. In mei vond ik het allemaal nog heel leuk, maar nu snap ik oprecht niet meer waarom ik persé een kamer wilde. Ik zit hier pas een week, hoe kan ik nu al beslissen dat ik terug naar Apd wil? Het hele proces van een nieuwe huisgenoot zoeken durf ik de meiden niet aan te doen. Ze vonden het zo vervelend..

Dus; HELP!

Wat moet ik nou?

**Geplaatst:** 10-09-20 10:37

Re: Eerstejaars student; kamer hebben maar naar huis willen

Geplaatst: 10-09-20 10:37

Nieuwe activiteiten zoeken in Utrecht. Misschien iets met paarden? Activiteiten ondernemen met je huisgenoten (zij zullen ook veel thuis zijn?)

**Geplaatst:** 10-09-20 10:37

Geplaatst: 10-09-20 10:37

Probeer daar een leven op te bouwen.
Dat is nu heel lastig, maar het kan zeker. Ook als je niet van uitgaan houdt. Er zijn genoeg mensen met andere hobby's dan uitgaan en lokale clubjes waar je heen kan. Ik weet niet waar je van houdt?
En dat is heel lastig in het begin hoor! Ik heb het nu 3x gedaan, 1x is het niet gelukt, toen ging ik ook elk weekend naar huis en had ik daar een vriendje etc. De andere 2x ging het wel goed, ik heb nog steeds heimwee naar één van mijn vorige stekjes. Toen heb ik mijn lokale hobbies meteen opgepakt en gewoon binnengelopen bij een manege bijvoorbeeld. Dat scheelde echt meteen al, want iedereen was meteen aardig. Een warm bad was het:)

Of je moet de keuze maken terug te gaan naar Apd, een vriendinnetje van mij heeft het ook haar hele studie gedaan. Je mist wel de mogelijkheid om een nieuw leven in een nieuwe stad op te bouwen (dat zijn op zich ook handige skills om te hebben

).

Now Tom said, "Mom, wherever there's a cop beating a guy, wherever a hungry newborn baby cries
Where there's a fight against the blood and hatred in the air, look for me, Mom, I'll be there
Wherever somebody's fighting for a place to stand or a decent job or a helping hand
Wherever somebody's struggling to be free, look in their eyes, Ma, and you'll see me"

**Geplaatst:** 10-09-20 10:38

Geplaatst: 10-09-20 10:38

Wat vervelend dat je je zo voelt. Ik herken wel dat je je de eerste weken verloren voelt. Door corona is het nu natuurlijk wel extra lastig. Ik zou het sowieso nog 2 maanden aankijken, het is ook erg wennen. Kan je niet bij de studie vereniging of studenten vereniging kijken? Daar leer je snel mensen kennen. Probeer een avond met je huisgenoten spelletjes in te plannen en nodig je werkgroep genoten uit voor een drankje of lunch na een werkgroep.

**Geplaatst:** 10-09-20 10:41

Geplaatst: 10-09-20 10:41

Zoiets heeft tijd nodig. En je nieuwe huis zal nooit worden zoals je ouderlijk huis, dit is heel anders. Maar dat betekent niet dat het op een hele andere manier leuk kan zijn!

Voel je vooral niet opgelaten tegenover je huisgenoten. Jij moet het leuk vinden, je moet aan jezelf denken, al voelt dat misschien heel egoïstisch. Dat is het absoluut niet. Kies waar jij blij van word, jij moet het er tenslotte mee doen!

heb vertrouwen, houd moed ⋆

**Geplaatst:** 10-09-20 10:42

Geplaatst: 10-09-20 10:42

Ik kan wel begrijpen hoe je je voelt. Ik zit nu in het laatste jaar van mijn master en studeer ook in Utrecht. Alleen ik heb er altijd voor gekozen om thuis te blijven wonen, ook omdat ik mijn vrienden hier heb, mijn paard hier en absoluut wilde voorkomen om te moeten lenen. Ik heb zelf ook totaal niet de behoefte op in een studentenhuis te gaan wonen.

Een weekje is nog kort. Je bent net pas begonnen met je studie en woont net pas op kamers. Ik zou het nog even aankijken, hoewel ik snap dat het moeilijk is je te vermaken als alles online is. Is het geen optie om je bij een hobbyclub of vereniging aan te sluiten in Utrecht zodat je toch wat hebt om je te vermaken en misschien wat leuke mensen leert kennen? Het lijkt me dat niet alles stil is gelegd.

Wat betreft het schuldig voelen tegenover je huisgenoten, de vraag naar kamers is ontzettend groot. Ik neem aan dat als je kiest om weg te gaan, dat ze zo een nieuw huisgenootje hebben gevonden. Daar zou ik me niet te druk over maken.

Paardrijden: de edele kunst om het paard tussen jou en de grond te houden.

**Geplaatst:** 10-09-20 10:43

Geplaatst: 10-09-20 10:43

Prima2Donna schreef:
Waarom ben ik hier eigenlijk gaan wonen?

Prima2Donna schreef:
Jeetje, de tranen springen me alleen al in de ogen als ik dit typ. Ik heb hier niks te doen, anders dan 3x per week met de bus heen en weer voor een werkcollege. Dat kan ook prima vanuit Apd met de trein...

Vooraf, ik heb niet gestudeerd of op kamers gewoond. Maar ik heb even deze 2 quotes eruit gepikt. En mijn gedachte is, waarom zit je daar nog? Ga naar huis en geef die kamer op. Het is voor jou nog makkelijk genoeg (kwa tijd ed) te doen om vanaf huis te studeren, waarom zou je op kamers moeten wonen.

Prima2Donna schreef:
dat voelt zo rot tegenover mijn huisgenoten. Zij hebben mij uitgekozen uit 50 anderen, omdat ze mij het meest geschikt vonden. In mei vond ik het allemaal nog heel leuk, maar nu snap ik oprecht niet meer waarom ik persé een kamer wilde. Ik zit hier pas een week, hoe kan ik nu al beslissen dat ik terug naar Apd wil? Het hele proces van een nieuwe huisgenoot zoeken durf ik de meiden niet aan te doen. Ze vonden het zo vervelend..

Niet jou probleem van maken. Als je klaar zou zijn met je studie of zou stoppen/andere studie in andere stad zou gaan doen, zou je ook je kamer opzeggen. Dat is hun probleem. Gewoon je aan je opzegtermijn houden en klaar.

Maar zoals gezegd dat is mijn mening he

Te koop: Air One Inhalator. Voor meer info PB.

**Geplaatst:** 10-09-20 10:47

Re: Eerstejaars student; kamer hebben maar naar huis willen

Geplaatst: 10-09-20 10:47

Ik zou het nog een week of 2 aankijken. Als je het dan nog niet leuk vindt, dan beter terug naar huis. Iemand anders zal wel op zoek zijn naar een kamer, dan is die ook weeral blij.

**Geplaatst:** 10-09-20 10:48

Geplaatst: 10-09-20 10:48

Wat lastig TS! Maar wat anderen ook zeggen, probeer ook een leven op te bouwen. Je zal zélf moeten investeren. Probeer een band om te bouwen met je huisgenoten, ga naar de film oid. Of neem ze in vertrouwen met je probleem en of ze tips hebben. Zij zijn ook die tijd in gegaan! Vraag of je wat eigen spullen mag neerzetten in je huis, verhuis je paard? Zodat je daarheen kan.
Ik snap alleen niet, aan de ene kant zeg je "mijn huisgenoten gaat alleen maar stappen" en daarna zeg je "Er is nu met covid toch geen studentenleven" Vraag of je eens mee mag stappen. Je hoeft niet gelijk tot vier uur in de nacht te stappen, maar begin gewoon met een borreltje doen oid. Daar leer je ook weer mensen kennen waardoor het allemaal wat leuker en gezelliger wordt. Maar nogmaals, jíj zal wel moeten investeren. En dat hoort ook bij volwassen worden. Op nieuwe mensen afstappen ook, dat zal je later toch ook moeten doen. Hoe eerder je ermee begint, hoe makkelijker het wordt

En anders? Lekker teruggaan naar huis! Je studie afronden als je er écht niet op je plek zit wordt ook geen succes!

**Geplaatst:** 10-09-20 10:55

Re: Eerstejaars student; kamer hebben maar naar huis willen

Geplaatst: 10-09-20 10:55

Alleen al om de kosten zou ik lekker terug naar huis gaan. Waarom zou je jezelf diep in de schulden werken zonder dat dit echt noodzakelijk is?

**Geplaatst:** 10-09-20 10:56

Geplaatst: 10-09-20 10:56

Ah wat balen dat je je op dit moment zo voelt.
Heel eerlijk zou ik het nog even de tijd geven. Zoals je zegt, je zit er pas een weekje. Het is een hele verandering en niet gek dat dat moet wennen.
Misschien kun je in Utrecht iets gaan zoeken om meer contacten op te doen? Een sport of een of andere hobby cursus. Dat je nieuwe klasgenoten niet daar op kamers wonen wil niet zeggen dat er niemand van jouw leeftijd in jouw fase in Utrecht woont. Ga opzoek naar die mensen, dat 't leven anders is als normaal wil niet zeggen dat er helemaal geen opties zijn om mensen te leren kennen, Utrecht te ontdekken en je er thuis te gaan voelen.
Misschien kun je nog wat meer spulletjes uit de slaapkamer bij je ouders naar hier verhuizen om je mee r thuis te voelen?

**Geplaatst:** 10-09-20 10:59

Geplaatst: 10-09-20 10:59

Ik vond dit in het begin van mijn studie op kamers ook zo.Dat was in Nijmegen waar ik me niet op mijn plek voelde. Toen naar Utrecht gegaan waar het voor mij veel gezelliger was.Zelfs zo gezellig dat het meer uitgaan werd dan studeren!Je moet je wel prettig voelen ,anders inderdaad eerst vanuit je ouderlijk huis proberen!

**Geplaatst:** 10-09-20 11:01

Geplaatst: 10-09-20 11:01

Ik denk dat het voor velen herkenbaar is, maar zoals gezegd probeer een leven op te bouwen in Utrecht.
Inmiddels ga ik mijn vijfde studiejaar in en ik woon dus ook al ruim vier jaar op kamers. Nu zou ik echt niet anders meer willen, maar in mijn eerste jaar is dat ook zeker anders geweest. Ik had niet veel te doen, was geen lid bij een sportvereniging en ontmoette alleen mensen van mijn studie, maar daar kon ik niet echt aansluiting vinden. Ik besloot lid te worden van de studievereniging, zodat ik in ieder geval meer mensen leerde kennen. Dit was in ieder geval iets en dit netwerk is later ook nuttig gebleken. Het eerste jaar ging ik ook altijd een lang weekend naar ‘thuis thuis’. Het tweede jaar besloot ik lid te worden van een sportvereniging en dat had ik een jaar eerder moeten doen. Ik ontmoette verschillende mensen en hield me bezig met sport. Ik verhuisde naar een studentenhuis dat minder mooi was, maar ik woonde met huisgenoten waar ik me erg fijn voelde. Sindsdien speelde mijn sociale leven zich af op de sportvereniging en met medestudenten sprak ik alleen voor dingen voor school. Dit schooljaar ben ook ik weer begonnen aan een master, in een nieuwe stad en ik merk weer dat ik mijn leven hier opnieuw moet gaan opbouwen. Enerzijds vind ik dat erg fijn, want niemand kent me hier nog. Anderzijds moest ik weer actief mensen benaderen om samen te eten, te wandelen, of een rondje te fietsen. Het is natuurlijk per definitie niet zo dat alles in een nieuwe stad gelijk naar wens is, dat heeft tijd en energie nodig.

Mijn tips: sluit je aan bij een studenten/studie- en/of sportvereniging, nodig wat mensen (klasgenoten, huisgenoten, etc) uit om een keer te blijven eten en ga ‘s avonds eens een kopje thee drinken met (een van je) huisgenoten, vraag kennissen (studiegenoten, huisgenoten, evt via Bokt) die bekend zijn in Utrecht je rond te leiden. Utrecht is een leuke stad, maar een sociaal leven opbouwen kost tijd, dus dat zal soms ook tegenvallen. Blijf dingen doen die jij leuk vindt en dan bouw je vanzelf een netwerk op dat daarbij past:)

Laatst bijgewerkt door blacky15 op 16-01-23 13:27, in het totaal 1 keer bewerkt

‘Het leven overkomt je terwijl je andere plannen maakt. De kunst is om doelen te blijven stellen om na te streven.’

**Geplaatst:** 10-09-20 11:01

Geplaatst: 10-09-20 11:01

Allereerst, heimwee is echt gewoon een verschrikkelijk gevoel. Dan voelt sowieso alles heel lang aan, dus ik snap dat je zo emotioneel bent. Ik ben ook student en woon nog thuis. Echter is het in mijn geval juist wel makkelijker om op kamers te gaan omdat ik ook ver weg woon maar helaas is dat gewoon niet mogelijk in combinatie met de paarden. Maar als ik op kamer zou gaan had ik dat sowieso nooit het eerste jaar gedaan, dan ken je nog niemand... Dus dat maakt het voor jou ook gewoon lastig. De mensen die mij bij op school zitten en op kamers zitten gaan vaak gezellig samen dingen doen en eten 's avonds ook samen. Ik zou dus ook de neiging hebben om te zeggen; ga terug naar huis. Maar ergens heb je het misschien ook nog niet de kans gegeven. Leer je huisgenoten eerst wat beter kennen en geef jezelf een ultimatum; zoals bijvoorbeeld, als ik het hier tegen oktober nog zo vreselijk vind, dan ga ik terug naar huis. Speel ook even open kaart met je huisgenoten, dat je een beetje moeilijkheden hebt om je plek te vinden. Misschien helpen ze jou dan ook beter en nemen ze je een keer mee om ook nog wat andere mensen te leren kennen.

♥ 17y/o Diallo VW (Up Chique x Burggraaf)
3,5y/o Marie De Montserrat (Glock's Toto Jr x Bretton Woods) ♥

**Geplaatst:** 10-09-20 11:05

Geplaatst: 10-09-20 11:05

Ten eerste: wat vervelend dat je je zo voelt! Dat is natuurlijk niet de bedoeling van gezellig op kamers gaan.

Wel zou ik echt proberen even door te zetten, hoe moeilijk dat soms ook is. Maar het is maar een halve week iedere keer; probeer aansluiting te vinden bij bijvoorbeeld een studievereniging, sportclub, je huisgenoten, etc. Ondanks dat op kamers wonen meer geld kost dan thuis geloof ik er zelf in dat je er zelfstandig en gelukkig van wordt. Begin klein, ga een biertje (of koffietje!) doen op een terras met een huisgenoot, zoek connectie met iemand uit je werkgroep, zoek een gezellig baantje, etc. Misschien is het juist leuk om je paard ook naar Utrecht te halen naar een gezellige stal zodat je daar vrienden op kan bouwen.

Ik heb het in mijn eerste jaar ook echt wel eens heel naar gevonden als ik weer naar m'n kamer moest, maar de vriendschappen, zelfstandigheid, kennis over mezelf en vooral lol die ik eraan overgehouden heb is mij zoveel meer waard dan het lenen wat ik ervoor heb moeten doen dat ik heel blij ben met de keus. Maar het kost tijd en moeite, dat absoluut.

**Geplaatst:** 10-09-20 11:08

Re: Eerstejaars student; kamer hebben maar naar huis willen

Geplaatst: 10-09-20 11:08

Wat een nare situatie. Mijn advies als moeder van twee studerende kinderen is"Ga naar huis. Koffer pakken, kamer opzeggen en niet jezelf plagen. "Je moet doorzetten" "Het moet wennen" Waarom moet dat? Omdat veel 18 jarigen dat doen? Luister naar jezelf. Bespaar jezelf een hoop geld en ellende en ga weer thuis wonen. Je hebt het geprobeerd, in deze fase van je leven is het niets voor jou. Misschien over een paar jaar weer.

**Geplaatst:** 10-09-20 11:12

Geplaatst: 10-09-20 11:12

rien10 schreef:
Wat een nare situatie. Mijn advies als moeder van twee studerende kinderen is"Ga naar huis. Koffer pakken, kamer opzeggen en niet jezelf plagen. "Je moet doorzetten" "Het moet wennen" Waarom moet dat? Omdat veel 18 jarigen dat doen? Luister naar jezelf. Bespaar jezelf een hoop geld en ellende en ga weer thuis wonen. Je hebt het geprobeerd, in deze fase van je leven is het niets voor jou. Misschien over een paar jaar weer.

Dit precies.
Waarom jezelf martelen? Dit gevoel is er niet voor niets, als je je zo naar voelt, dan gaat het leuke gevoel echt niet meer komen.

http://www.lonnekeprinswashere.com

**Geplaatst:** 10-09-20 11:14

Geplaatst: 10-09-20 11:14

Welkom in de mooiste stad van Nederland :wave:

Nee, zonder gekheid. Dit is een enorm vervelend gevoel. Ik kan mij heel goed voorstellen dat dit even wennen is. Ik woon zelf nu zo'n 5 jaar in Utreht (verhuisd vanuit Harderwijk voor mijn studie) en in het begin had ik ook geen idee waar ik aan begonnen was.

Als je huisgenoten in een ander ritme zitten én het is de eerste keer dat je alleen woont is dat natuurlijk ook even gek. Maar die meiden zijn ooit ook ergens voor de eerste keer alleen gaan wonen. Dus als je gewoon eens zegt 'Hey meiden, ik zou het wel leuk vinden om een keer samen te eten deze week' of 'Hey meiden, ik ben nog niet zo bekend hier, zouden jullie mij wat kunnen aanraden?' dan weet ik zeker dat ze daar echt wel open voor staan.

Ik weet niet welke studie je doet, maar wellicht is er een Facebook groep waarin meerdere studenten (van andere klassen) zitten waarvan sommige al wel in Utrecht zijn? Het is nu met corona natuurlijk allemaal een gekke start, voor iedereen. Normaliter had je de UIT nu gehad en had je al honderden mensen gesproken en leren kennen, maar dat is dit jaar natuurlijk van de kalender geschrapt.

Wel wil ik je 'meegeven' dat mindset echt een hoop verschil maakt. Als je voor jezelf continue als je 'weer terug gaat' al negatief erin zit, dan zal het gevoel ook niet snel anders worden. In plaats van 'Vandaag heb ik weer niks te doen' kan je ook eens kijken wat er in de buurt te doen is. Ga eens op pad, loop een rondje, bezoek een café voor een kopje koffie en neem een boek mee. Er zijn zoooveel mooie plekken in Utrecht

Je moet er uiteraard ook zelf een beetje wat van maken. Maar omdat je nu alles in 1x over je heen krijgt (op kamers gaan, nieuwe studie, corona, vrienden/pony die je mist) is het gewoon even heel veel

Mocht je nog wat tips nodig hebben of andere zaken, aarzel niet om even te PB'en. Ik studeer ondertussen niet meer maar ik wil je best even op weg helpen als je dat fijn vind +:)+

En als je er met een paar weken nog zo over denkt: Volg je gevoel en ga lekker naar huis toe. Je moet jezelf niet iets dwingen waar je je niet comfortabel bij voelt.

**Geplaatst:** 10-09-20 11:14

Geplaatst: 10-09-20 11:14

rien10 schreef:
Wat een nare situatie. Mijn advies als moeder van twee studerende kinderen is"Ga naar huis. Koffer pakken, kamer opzeggen en niet jezelf plagen. "Je moet doorzetten" "Het moet wennen" Waarom moet dat? Omdat veel 18 jarigen dat doen? Luister naar jezelf. Bespaar jezelf een hoop geld en ellende en ga weer thuis wonen. Je hebt het geprobeerd, in deze fase van je leven is het niets voor jou. Misschien over een paar jaar weer.

Mee eens eigenlijk ja

Je kunt later altijd nog op kamers mocht je dat willen.

**Geplaatst:** 10-09-20 11:17

Geplaatst: 10-09-20 11:17

Ik zou weer naar huis gaan, je reistijd is niet extreem lang als ik dat zo op 9292 zie, en wanneer je denkt dat je klaar bent om op kamers te gaan dan voel je dat vanzelf aan. Ik zit nu in het 4e jaar studeren, en nog steeds niet op kamers, met meer reistijd. Dat gaat prima. Als je nu al een half uur kwijt bent, dan scheelt het dus maar maximaal anderhalf uur totaal met thuis wonen, en vaak kost thuis wonen ook minder tijd qua boodschappen/koken/etc. In de trein kan je ook genoeg dingen doen. Als straks de studies weer wat meer fysiek worden dan leer je ook mensen kennen, en als je dan een keer uit wil kan je vast bij iemand blijven slapen. Zo kan je misschien ook via via aan een kamer komen, bij iemand die je al kent. Als je je nu doodongelukkig voelt gaat dat ook niet goed zijn voor de studieresultaten.

Dutchie

--> B+15 L1+16 L2+10
https://mignonnew.wixsite.com/mignonnephotography
Strandplezier! [ITP] Strandplezier met Dutchie!
[ITP] Dutchie in de avondzon, Fotoshoot!

**Geplaatst:** 10-09-20 11:18

Geplaatst: 10-09-20 11:18

Heimwee is niet even jezelf een beetje verloren of rot voelen. Het is wetenschappelijk bewezen dat mensen met heimwee zich ziek voelen. Er zijn metingen gedaan die dezelfde waarden geven bij iemand die heimwee heeft als bij iemand die ziek is (griep of zo, dat weet ik nu zo snel niet). Tegen iemand die ziek is zeg je ook niet: "Ach joh, ga even een biertje drinken in de stad, dan voel je je zo weer beter".

**Geplaatst door de TopicStarter:** 10-09-20 11:19

Geplaatst door de TopicStarter: 10-09-20 11:19

Zo veel reacties al! Dankjulliewel

Ik zal even proberen alle vragen te beantwoorden.

Qua spullen in mijn kamer zit het wel goed, ik heb zo veel mogelijk van thuis meegenomen maar dat helpt maar voor een klein deel.

Mijn pony laat ik sowieso in Apeldoorn staan omdat ik daar 2 super lieve bijrijdsters heb en hier in de buurt is niet echt een stalling waar ik met hem zou willen staan. Het is wel een goed idee om eens bij de studentenpaardrijvereniging te kijken. Ik ben heel introvert en verlegen, het liefst doe ik dingen in mijn eentje. Praten doe ik niet graag, liever luisteren. Dat maakt het ook lastiger om contact te leggen met anderen omdat ik het niet 'leuk' vind om te kletsen. Borrelen dus ook niet, haha.

Dit weekend ga ik even goed overleggen met mijn ouders. Ik denk dat ik ga zeggen dat ik het nog een maandje aanzie en als het dan nog steeds zo rot voelt, kom ik naar huis. @zeepsop en @rina, om er zo naar te kijken helpt echt! Is inderdaad niet mijn probleem, blijkbaar was ik er gewoon nog niet klaar voor.

Over de kosten, dat is inderdaad zuur. Ik heb nu al €2000 betaald voor een kamer waar ik dus eigenlijk weer uit wil. Maarja, daar doe ik niks meer aan. En noodzakelijk is het niet nee!

@rien10 wat een lief advies, dankjewel.

@Courses op pad gaan is een goed idee! Doe ik zo snel mogelijk. Met mijn huisgenoten eten doen we 1x in de week, zij moeten vaak 's avonds werken of hebben iets anders afgesproken met hun vrienden

**Geplaatst:** 10-09-20 11:23

Re: Eerstejaars student; kamer hebben maar naar huis willen

Geplaatst: 10-09-20 11:23

Ik zie ook echt geen enkel voordeel in deze situatie.
- hobby zoeken; waarom? Ze heeft thuis een pony staan.
- nieuwe vrienden maken; ook die zijn thuis aanwezig
- beperking van reistijd is verwaarloosbaar
- de kamer kost elke maand geld, geld wat ze ook nog eens moet lenen met alle gevolgen van dien.

**Geplaatst:** 10-09-20 11:24

Geplaatst: 10-09-20 11:24

Naar huis kan altijd nog :))

.

Ik zou eerst kijken of je een beetje een leventje kan opbouwen in Utrecht en omgeving. alle begin is moeilijk en het vergt inspanning om daarin je eigen leven in te richten. Er is in Utrecht een ontzettend leuke studentenrijvereniging, ga daar anders eens bij kijken voor de aansluiting in de stad. Met zoveel tijd om handen, heb je wellicht ook wel tijd voor een baantje. Geeft inkomsten, daginvulling en sociale contacten en kijk het dan eens een tijdje aan zou ik zeggen.

aanvulling: de dingen hierboven zijn niet alleen leuk en nuttig voor nu maar voor je hele leven denk ik. Het geeft je een eigen netwerk dat breder is dan het veilige nest van thuis en het kan je soms versteld doen staan van wat je eigenlijk zelf/alleen kan in een nieuwe omgeving. Hoewel het eerst echt lastig kan zijn, kan het je later ook een enorme boost geven qua zelfvertrouwen.

Laatst bijgewerkt door M_i_R op 10-09-20 11:27, in het totaal 1 keer bewerkt

Valse hoop is ook hoop!

**Geplaatst:** 10-09-20 11:25

Geplaatst: 10-09-20 11:25

Soms moet je even uit je comfort zone. Dat hoeft geen jaar te duren maar ik zou in geval van TS het bv nog een maand de tijd geven. Maak een plan voor die maand met welke dingen je gaat doen om meer aansluiting te vinden en een leuke(re) tijd te hebben in Utrecht (by far de leukste stad in Nederland haha!

). Wordt het niks? Dan ga je lekker naar huis. Maar dan heb je het wel echt geprobeerd en was het gewoon niks voor jou op dit moment.

Vlak voor verzenden zie ik jouw post. Verstandig plan TS! Succes.

edit: ik zou als ik jou was ook tips aan je huisgenoten vragen. Geef gewoon aan dat je je draai niet goed kunt vinden en of zij tips voor je hebben!

Zeg me, dat het niet zo is...
Mijn lieve Rhody; 6 maart 1998 - 17 juni 2010

24-09-2015 | De Kolonel - Welkom kerel! --- 12-11-2021 | Fritsje - Welkom vent!
[ITP] Een Zwitserse Kolonel in Nederland & [UK] [SCH] 'Plaats rust', glimlachte De Kolonel.

Wie is er online