Bokt.nl

DeMolenhoek schreef:

Vjestagirl: Dat vind ik nu echt een heel kromme vergelijking. Dan nog is het aan die persoon om te zeggen: Nee, ik stop niet met mijl medicatie. Of om te zeggen: Nee, dit gaat mij niet lukken.

En ja, het is mogelijk dat je op jou beslissing van wel te gaan werken terug te komen. Maar dat doe je dan in overleg, zonder de vakantie van jou collega’s op te blazen. Dan stel je voor om part time die dagen te werken, later te beginnen of vroeger te stoppen. Er zijn nog -tig andere optie’s dan gewoon te zeggen: Los het nu maar op.

En voor dat er hier wordt gezegd dat ik niet weet wat het is: Ik ben jarenlang behandeld voor een zware depressie en heb ptss. Dus ja, ik weet hoe zwaar zoiets valt. Mijn psychiater heeft geleerd dat zoiets juist een leermoment is. Je doet wat je hebt beloofd en leert eruit om de volgende keer nee te zeggen.

Gini: Sorry maar dit is geen slechte planning. Als collega A opeens afkomt van: Joh ik ga naar Spanje voor een week, zoek het zelf maar uit en dit kan niet opgevangen worden, is dat dan ook slechte planning? Nee. Want de planning wordt voor een voldongen feit gezet.

Dit gebeurt in dit scenario ook. Iemand beslist opeens niet te komen. Dat ligt niet aan de planning. Dat licht aan die persoon.
Ik lees trouwens geen boosheid naar de werkneemster. Wel frustratie, wat logisch is, want ze komt terug op haar woord. En ja, nu kun je weer zeggen: Heb jij nog nooit wat moeten afzeggen. Been there, done that. In deze situatie was ik gewoon gaan werken en was dit een leermoment geweest.

ruitje schreef:

Ik haal nog even aan, dat wanneer ze in een reintegratie traject zit en enkele uren werkt in overleg met de befrijfsarts, zij niet eenzijdig mag besluiten niet te komen werken.

Dat is niet meewerken aan je reintegratietraject en kan gevolgen hebben ( o.a. een loonstop )

Best bizar dat een groot deel denkt ziek=ziek, want je hebt je aan de afspraken met een werkgever te houden als de bedrijfsarts aangeeft dat je uren kan werken en je bent deze overeengekomen.

verootjoo schreef:

DeMolenhoek schreef:

Vjestagirl: Dat vind ik nu echt een heel kromme vergelijking. Dan nog is het aan die persoon om te zeggen: Nee, ik stop niet met mijl medicatie. Of om te zeggen: Nee, dit gaat mij niet lukken.

En ja, het is mogelijk dat je op jou beslissing van wel te gaan werken terug te komen. Maar dat doe je dan in overleg, zonder de vakantie van jou collega’s op te blazen. Dan stel je voor om part time die dagen te werken, later te beginnen of vroeger te stoppen. Er zijn nog -tig andere optie’s dan gewoon te zeggen: Los het nu maar op.

En voor dat er hier wordt gezegd dat ik niet weet wat het is: Ik ben jarenlang behandeld voor een zware depressie en heb ptss. Dus ja, ik weet hoe zwaar zoiets valt. Mijn psychiater heeft geleerd dat zoiets juist een leermoment is. Je doet wat je hebt beloofd en leert eruit om de volgende keer nee te zeggen.

Gini: Sorry maar dit is geen slechte planning. Als collega A opeens afkomt van: Joh ik ga naar Spanje voor een week, zoek het zelf maar uit en dit kan niet opgevangen worden, is dat dan ook slechte planning? Nee. Want de planning wordt voor een voldongen feit gezet.

Dit gebeurt in dit scenario ook. Iemand beslist opeens niet te komen. Dat ligt niet aan de planning. Dat licht aan die persoon.
Ik lees trouwens geen boosheid naar de werkneemster. Wel frustratie, wat logisch is, want ze komt terug op haar woord. En ja, nu kun je weer zeggen: Heb jij nog nooit wat moeten afzeggen. Been there, done that. In deze situatie was ik gewoon gaan werken en was dit een leermoment geweest.

Vind ik wel slechte planning. Weet niet hoe het ergens anders gaat, maar bij ons geeft iedereen voor januari op wanneer je het komende half jaar (hele zomerperiode) vakantie wilt nemen. Dan wordt er in januari bekeken of alles past en of er voldoende bezetting is (niet of minder belastbare mensen worden hierin niet meegenomen) en krijg je goedkeuring of niet.
In de OP wordt aangegeven dat dit pas weken speelt, dus lijkt mij dat er dan iets verkeerd is ingeschat met het toekennen van het verlof. Zeker als je moet terugvallen op een minder belastbare collega die om wat voor reden dan ook eerst heeft toegezegd en dit weer heeft ingetrokken. Pas korte tijd van tevoren is dit gevraagd. De onderbezetting had al lang aangekomen zien worden.
Bij ons plannen we nu al de vakanties t/m kerst van dit jaar en is er al helemaal duidelijk wat de kneldagen/weken worden en wordt er nu al op ingesprongen om vervanging te vinden/collega’s extra te plannen.

ruitje schreef:

Ik haal nog even aan, dat wanneer ze in een reintegratie traject zit en enkele uren werkt in overleg met de befrijfsarts, zij niet eenzijdig mag besluiten niet te komen werken.

Dat is niet meewerken aan je reintegratietraject en kan gevolgen hebben ( o.a. een loonstop )

Best bizar dat een groot deel denkt ziek=ziek, want je hebt je aan de afspraken met een werkgever te houden als de bedrijfsarts aangeeft dat je uren kan werken en je bent deze overeengekomen.

quera schreef:

DeMolenhoek schreef:

Zoiets mag gerust gevraagd worden. Er mag niet gezegd worden: Dan moet je komen, maar het mag zeker gevraagd worden. Het was dan aan de werkneemster om nee te zeggen. Maakt niet uit waarom ze ja heeft gezegd. Ze heeft de keuze gemaakt om akkoord te gaan en te komen werken. Ze had ook kunnen vragen om het te bekijken of het er met haar therapeut over te hebben.

En die zei ja. Om een reden( ze dacht dat het wel ging, ervaarde druk, of andere redenen). En heeft later met haar behandelaar gesproken en die verteld dat dit absoluut niet goed uitkomt en werkneemster komt op haar besluit terug.

Wat haar goed recht is!

DeMolenhoek schreef:

verootjoo schreef:

Vind ik wel slechte planning. Weet niet hoe het ergens anders gaat, maar bij ons geeft iedereen voor januari op wanneer je het komende half jaar (hele zomerperiode) vakantie wilt nemen. Dan wordt er in januari bekeken of alles past en of er voldoende bezetting is (niet of minder belastbare mensen worden hierin niet meegenomen) en krijg je goedkeuring of niet.
In de OP wordt aangegeven dat dit pas weken speelt, dus lijkt mij dat er dan iets verkeerd is ingeschat met het toekennen van het verlof. Zeker als je moet terugvallen op een minder belastbare collega die om wat voor reden dan ook eerst heeft toegezegd en dit weer heeft ingetrokken. Pas korte tijd van tevoren is dit gevraagd. De onderbezetting had al lang aangekomen zien worden.
Bij ons plannen we nu al de vakanties t/m kerst van dit jaar en is er al helemaal duidelijk wat de kneldagen/weken worden en wordt er nu al op ingesprongen om vervanging te vinden/collega’s extra te plannen.

Dus bij jullie wordt er nooit iemand zwanger? Er neemt nooit iemand ontslag? Er valt nooit voor langere periode iemand uit? Nog nooit gebeurt waardoor de planning er toch niet kan uitkomen?

ElviraKelan schreef:

Jij als werkgever weet dit niet???
Ik hoop voor jou dat je dan nooit een WN hebt die langdurig ziek word omdat hiervoor wettelijke richtlijnen zijn. Houd je daar niet aan kan dit worden gezien als herstel belemmering vanuit WG kant waardoor je direct zelfs WN in een lastig parket kan brengen.

Nee bij langdurige ziekmeldingen geld de verplichting, ik meen vanaf de 6e week vd ziektewet.
Voor kortdurende ziekmeldingen ben je het dus niet verplicht. Wel kan je hem inschakelen als je WN niet vertrouwt in zijn ziekmelding. Wat jou dus weer beschermd in dit soort praktijken tegen WN

ruitje schreef:

Ik haal nog even aan, dat wanneer ze in een reintegratie traject zit en enkele uren werkt in overleg met de befrijfsarts, zij niet eenzijdig mag besluiten niet te komen werken.

Dat is niet meewerken aan je reintegratietraject en kan gevolgen hebben ( o.a. een loonstop )

Best bizar dat een groot deel denkt ziek=ziek, want je hebt je aan de afspraken met een werkgever te houden als de bedrijfsarts aangeeft dat je uren kan werken en je bent deze overeengekomen.

mysa schreef:

ElviraKelan schreef:

Jij als werkgever weet dit niet???
Ik hoop voor jou dat je dan nooit een WN hebt die langdurig ziek word omdat hiervoor wettelijke richtlijnen zijn. Houd je daar niet aan kan dit worden gezien als herstel belemmering vanuit WG kant waardoor je direct zelfs WN in een lastig parket kan brengen.

Nee bij langdurige ziekmeldingen geld de verplichting, ik meen vanaf de 6e week vd ziektewet.
Voor kortdurende ziekmeldingen ben je het dus niet verplicht. Wel kan je hem inschakelen als je WN niet vertrouwt in zijn ziekmelding. Wat jou dus weer beschermd in dit soort praktijken tegen WN

Nee klopt, klinkt dommig maar in de periode dat wij meerdere medewerkers hadden, gold totaal andere wetgeving inzake de ziektewet. Toen wist ik het wel. Sinds die tijd alleen nog payrollers, uitzendkrachten en personeel van de klant over de vloer. Plus 1 medewerker waarvoor ik wel alle benodigede contracten (arbodienst etc) heb afgesloten maar die nooit lang ziek is geweest. En aangezien we hem toch bij kortdurende afwezigheid zelf doorbetalen, heb ik me er nooit in verdiept. (ben trouwens niet zelf de ondernemer)

nynke55 schreef:

purny schreef:

Je hebt 100% ziekmelding maar werken op arbeidstherapeutische basis.
Nynke: heb jij ooit meegemaakt dat je eerst ja zei maar vervolgens erachter kwam dat het toch niet uitkwam onder welke reden dan ook?

Niet vaak, maar het is wel eens voorgekomen. maar dan zorg ik zelf voor een bevredigende oplossing. In mijn geval kan ik zelf voor een vervanger zorgen. Maar ik zeg niet vaak zomaar ja, meestal vraag ik of ik daar later op terug kan komen.

purny schreef:

Zij voelde zich waarschijnlijk met de rug tegen de muur gezet en misschien heeft ze moeite met nee zeggen. Of dacht ze dat ze het aan zou kunnen maar kwam er later achter dat ze het niet zou trekken.
Knap dat jij vrijwel altijd nee kan zeggen. Ik ken er veel mensen die dit niet kunnen.

ElviraKelan schreef:

ruitje schreef:

Ik haal nog even aan, dat wanneer ze in een reintegratie traject zit en enkele uren werkt in overleg met de befrijfsarts, zij niet eenzijdig mag besluiten niet te komen werken.

Dat is niet meewerken aan je reintegratietraject en kan gevolgen hebben ( o.a. een loonstop )

Best bizar dat een groot deel denkt ziek=ziek, want je hebt je aan de afspraken met een werkgever te houden als de bedrijfsarts aangeeft dat je uren kan werken en je bent deze overeengekomen.

Nee in principe had werknemer dan al behandeling
Een vakantieverlof mag nooit voor gaan op herstel werknemer.
Het getuigt dus gewoon van slecht werkgeverschap dat dit word gevraagd aan een zieke werknemer. Is de reden er bij gezegd door werkgever dan kan het wel eens heel moeilijk nee te zeggen zijn geweest door werknemer omdat zij zich met de rug tegen de muur voelde staan.
Daarnaast is ws de afspraak geweest met bedrijfsarts dat werknemer de dag van behandelingen en twee dagen opvolgend ziek is. Aan deze afspraak had de werkgever zich dus allereerst aan te houden voordat het al werd gevraagd

nynke55 schreef:

[

purny schreef:

Zij voelde zich waarschijnlijk met de rug tegen de muur gezet en misschien heeft ze moeite met nee zeggen. Of dacht ze dat ze het aan zou kunnen maar kwam er later achter dat ze het niet zou trekken.
Knap dat jij vrijwel altijd nee kan zeggen. Ik ken er veel mensen die dit niet kunnen.

Dat zeg ik dus niet, ik vraag alleen bedenktijd. En de conclusie dat ze zich waarschijnlijk met de rug naar de muur gezet voelde is nogal voorbarig, je weet niet hoe dat gesprek verliep.

ElviraKelan schreef:

Klopt het advies van een bedrijfsarts is niet bindend met een heleboel tenzij’s
https://www.hiswa.nl/voor-bedrijven/his ... words=MIJN

purny schreef:

[

ruitje schreef:

ElviraKelan schreef:

Klopt het advies van een bedrijfsarts is niet bindend met een heleboel tenzij’s
https://www.hiswa.nl/voor-bedrijven/his ... words=MIJN

Daar staat niet zoveel informatie in over die tenzij's eigenlijk .

Feit blijft, dat zolang een medewerker nog aan het reintegreren is je niet je formatie op die medewerker kan berekenen. Het verlof zou dus door moeten gaan.

Daarnaast echter, mag een medewerker niet eenzijdig de afspraken veranderen en zou dit dus niet moeten mededelen maar moeten overleggen.

Beiden verdienen niet de hoofdprijs

purny schreef:

Maar je weet toch ook niet de omstandigheden waarom ze eerst ja zei en daarna erop terugkwam?

nynke55 schreef:

Als werkgever maak je een planning in overleg met je werknemers, de 1 heeft kinderen en wil graag tijdens de schoolvakanties, de andere niet. En zo zijn er nog meer voorkeuren. Het zou erg gemakkelijk voor de werkgever zijn als die bepaalt wanneer wie met vakantie gaat, maar daar wordt ook niet iedereen vrolijk van.