Bokt.nl

**Geplaatst**: 26-04-19 08:45

Geplaatst: 26-04-19 08:45

Snap heel goed wat je bedoeld TS..
Bij mij is het wel net andersom, ik ben begonnen op vwo en uiteindelijk door pesterijen alleen mijn vmbo afgerond.. Ik wou zo snel mogelijk van school af, was dood ongelukkig. Nu achteraf heb ik soms wel spijt, want ik heb inderdaad het gevoel dat ik niet goed genoeg ben en als mensen vragen om mijn opleiding schaam ik mij daar vaak ook wel voor, heb alleen mbo 4.. Nu weet ik dat daar niks mis mee moet zijn, maar voel mij toch een soort van "van de lagere klasse" Omdat ik weet dat ik beter had gekund.
Kan nu ook moeilijk werk vinden dat ik leuk vind met mijn papiertje en waar ik van rond kan komen. Misschien dat dat soms ook wel maakt dat ik baal. Terug naar school durf ik echter niet meer.
Mijn werk nu is echter wel heel erg leuk, ik kan er alleen niet van rond komen dus kan het huis niet uit, dat is wel een groot probleem (werk als paraveterinair) Maar iets anders vinden dat mij past is zo ontzettend lastig

**Geplaatst**: 26-04-19 08:46

Geplaatst: 26-04-19 08:46

Ik heb vorig jaar ontslag genomen bij mijn baan als planning en logistiek in de transportwereld (HBO niveau, en zelf HBO opgeleid).. er werd verwacht dat je er gewoon dag en nacht mee bezig was (spoedtelefoon) en ook de weekenden. Op gegeven moment zat ik tegen een burn-out aan en toen was het genoeg.

Momenteel werk ik als bezorger bij de AH, verdiend prima, beetje nadenken, maar bovenal: op het moment dat ik ga, is het klaar. Je kan dit niet mee naar huis nemen.

Gelukkig word ik er niet van, maar nu kijk ik rustig rond wat ik dan wel wil

**Geplaatst**: 26-04-19 09:06

Geplaatst: 26-04-19 09:06

Op school advies gekregen om chemie of wetenschappen-wiskunde (8h wiskunde) te doen en verder te studeren. En dit omdat ik geen Latijns meer wou.
Echter op school meerdere depressies, kon gewoon niet aarden (en lag zeker niet aan de school).
Dus tegen iedereens zin (behalve mijn ouders, die steunde mij) naar beroeps gegaan van ASO uit.
Mijn opleiding tot vrachtwagenchauffeur heeft heel wat voeten in de grond gehad, heb er uiteindelijk evenlang over gedaan als ik gedaan had om veearts te worden. Maar ik heb me nog nooit zo goed in mijn vel gevoeld als ik nu doe op de vrachtwagen.

Natuurlijk heb ik soms spijt dat ik mijn kinderdroom tot veearts niet nagejaagd heb. Maar school was het echt niet voor mij. Ik werd daar volledig gek. Was in mijn opleiding tot chauffeur op bepaald moment zo erg dat ik 4/5 schooldagen op psychiatrie zat vechtend tegen de ene depressie na de andere en alleen op praktijkdagen op school aanwezig was.

Het leren ging tans vanzelf, nooit boeken open gehad om 90% te halen. Wat het was weten we nog steeds niet. Maar nu ik op de wagen zit ben ik zo stabiel als maar zijn kan. Totzelfs terug gelukkig, toekomstplannen, actief, plezier in het leven.

**Geplaatst**: 26-04-19 09:15

Re: Bewust werken ''onder je niveau''

Geplaatst: 26-04-19 09:15

Ik ben tijdens/na mijn universitaire studie ziek geworden. Toen heb ik ervoor gekozen een tijd in mijn bijbaantje te blijven hangen, ik kon het er gewoon niet bij hebben op dat moment om ook nog te beginnen met een baan op niveau.
Daarna alsnog uitgevallen en 4 jaar thuis gezeten met huishoudelijke en kinderen (ook best een baan ), tussendoor nog een stage gedaan die niet zoveel om het lijf had. Toen wel erachter gekomen dat ik echt iets met meer uitdaging wilde als het lichamelijk weer een beetje ging.
En aankomende week begin ik met mijn eerste 'echte' baan op niveau.

**Geplaatst**: 26-04-19 09:16

Geplaatst: 26-04-19 09:16

Ik heb geen ambities, gelukkig maar, ik ben er niet geschikt voor, te perfectionistisch, ik voel mij te verantwoordelijk en loslaten is niet mijn sterkste kant. Daar ben ik uiteindelijk in vast gelopen bij mijn commerciele buitendienstfunctie.
Ik wil leuk werk hebben, ervan kunnen leven en mijn kwaliteitstijd zit echt in mijn familie, vrienden en dieren.

Mijn uitdagingen vind ik alsnog wel, ook in mijn huidige werk. Nu ga ik na 11 jaar toch wat veranderen in mijn functie en ik moet gaan bewaken niet in eerder genoemde valkuilen te stappen, ik hoop dat ik er nu op voorbereidt ben. En anders weer terug naar de basis.

Niveau/diploma's/functies zeggen niets over je intelligentie, algemene ontwikkeling en zeker niet over je sociale capaciteiten. We hebben van alles wat nodig om de maatschappij te laten draaien.

**Geplaatst**: 26-04-19 09:26

Geplaatst: 26-04-19 09:26

Na het met prima cijfers afronden va de Havo ben ik een mbo dierverzorging gaan doen. Iedereen verklaarde mij voor gek dat ik geen HBO ging doen. Ik werkte in de weekenden in de dierverzorging van Apenheul en wist precies wat ik wilde en dat HBO niet bij mij past.
Jaren met veel plezier in dierverzorging gewerkt. Uiteindelijk door omstandigheden mee moeten stoppen en de kans gekregen om weer een opleiding te gaan volgen.
Gekozen voor de HBO logopedie. Propedeuse eigenlijk met gemak gehaald, maar in de stage twijfelde ik wel of dat werk bij mij past. Ik denk dat ik prima HBO niveau aan kan en misschien wel meer, maar gelukkig wordt ik niet van HBO werk.
Door wisselen van baan, huis en diverse andere omstandigheden in het 2e jaar besloten te stoppen met de opleiding. Hoewel ik alles ontzettend interessant vind weet ik niet of ik verder ga ooit.
Ik heb nu een baan als beheerder op een vakantie park en coördineer de aanwezige kinderboerderij. Dat vind ik heerlijk werk en dat maakt me gelukkig.
Denk niveau zegt niet altijd alles. Het werk wat 'erbij hoort' moet ook maar net bij je passen...

**Geplaatst**: 26-04-19 09:30

Geplaatst: 26-04-19 09:30

Ja ik werk zeker onder mijn niveau, ik heb de diploma's om mensen op te leiden en te begeleiden in mijn vakgebied. Om iig veel meer te kunnen dan ik nu doe. Nu ben ik zelf daar gewoon de "normale" werknemer onderaan. Maar ik vind het heerlijk!! Geen druk, geen stress, gewoon 4 dagen dezelfde werktijd en heel relaxed werk. Veel vrije tijd op m'n werk (zoals nu dus terwijl ik dit typ)
Ik doe het bewust omdat ik al druk genoeg heb met mijn gezin.

**Geplaatst**: 26-04-19 09:31

Geplaatst: 26-04-19 09:31

Joman schreef:
Annikab schreef:
Ik ben universitair geschoold (geen diploma behaald) en werk nu op mbo-niveau als administratief medewerker. Ik word niet gelukkig van een leidinggevende functie met veel verantwoordelijkheid, dus is dit ideaal. Ook is het goed te combineren met mijn jonge gezin.

Dan ben je imo ook niet universitair geschoold, als je geen diploma hebt.

Waar is dit nu weer voor nodig. Dit zegt meer over jou dan over haar. Beetje arrogantie van je hebt geen papiertje dus je hebt niets. Nergens voor nodig toch? Mijn man is ook uni geschoold met papiertje maar zal nooit op die manier reageren. Vind dat altijd zo negatief klinken.

**Geplaatst**: 26-04-19 09:36

Geplaatst: 26-04-19 09:36

Ik helaas ook. Last van mentale problemen (angst/depri) dus kon mijn opleidingen meerdere keren niet afmaken omdat ik niet meer buiten de deur kon zijn. Doe nu al jaren schoonmaakwerk. Ben wel al bijna klaar met mijn loi opleiding maar daarvoor moet ik nog Spaans afmaken.

Ik baal er echt van en soms heb ik het gevoel dat ik "gestrafd" word in de maatschappij omdat ik ziek ben geweest. Zonder diploma ben je nog steeds veel minder aantrekkelijk om aan te nemen, helaas.

**Geplaatst**: 26-04-19 09:59

Geplaatst: 26-04-19 09:59

Ik zou oprecht willen dat ik tevreden kon zijn met wat minder uitdaging.
Helaas ben ik van het type dat kicked op problemen :')

We zitten nu de buitenschoolse opvang te plannen en ik ben gewoon echt geirritwerd over het gebrek aan flexibiliteit voor het geval er af en toe een klantenbezoek in het buitenland is. Alhoewel ik die eventueel kan vermijden als het nodig is, wil ik dat eigenlijk niet. Echt een verbeten tweestrijd in mijn hoofd.

Ik heb naast mijn post-doc destijds de MSFC zadelopleiding gedaan (alle modulen) en ben als zelfstandige aan het werk gegaan. Helaas was voor mij de uitdaging toch niet groot genoeg om dit als enige baan te doen. Om het naast een andere baan te hebben (dus ieder weekend) is me nu dan toch langzaam ook teveel geworden (na 9 jaar).

Soms baal ik best wel dat ik niet gewoon tevreden kan zijn met wat meer relaxed

**Geplaatst**: 26-04-19 10:06

Re: Bewust werken ''onder je niveau''

Geplaatst: 26-04-19 10:06

Ik werk ook onder mijn niveau, heb met gemak de havo afgerond en ben toen paraveterinair (dierenartsassistente) omdat ik op HBO niets leuk vond. Echter kan ik zeer slecht met druk en stress omgaan, en heb ik nu gekozen voor een hele simpele baan in de logistiek, geen druk, geen stress, eind tijd = eind tijd en dan trek ik de deur achter me dicht. Ik merk wel dat ik me soms irriteer aan het 'lage niveau' van sommige van mijn collega's, maar aan de andere kant kan ik er ook wel weer om lachen.

**Geplaatst**: 26-04-19 10:10

Re: Bewust werken ''onder je niveau''

Geplaatst: 26-04-19 10:10

Ik snap je gevoelens hoor TS. Het werk en de branche waar ik in zit vergen veel stress en verantwoordelijkheid. 1 foutje kan een schade van enkele miljoenen zijn. Veel mensen belanden in een burn-out en gaan vervolgens werk doen wat minder stress en verantwoordelijkheid behoeft.

Of dat slecht is? Tuurlijk niet. Uiteindelijk is je eigen gezondheid véél belangrijker dan een of andere baan.
Kies dus waar je happy van wordt. Uiteindelijk is het JOUW leven, en niet die van een ander.

**Geplaatst**: 26-04-19 10:19

Geplaatst: 26-04-19 10:19

Shalimar schreef:
ClauH schreef:
Ik heb een opleiding gedaan onder mijn niveau en ook qua werk had ik er meer uit kunnen halen.

Dat wil niet zeggen dat ik geen ambitie heb/had, maar ik wilde gewoon ook ontzettend graag fanatiek paardrijden en reizen.

Dan kan je wel naar de universiteit gaan en carrière maken met veel uitdaging (en overwerk), maar ik wilde meer dan een carrière.

Ik heb een baan met genoeg uitdaging maar kan op tijd naar huis. Verdien genoeg om mijn paarden te houden en om regelmatig op vakantie te gaan. Dat vind ik persoonlijk voldoende (meer dan genoeg eigenlijk).

Precies dit. En inmiddels ben ik onvoorzien toch tijdelijk doorgestroomd naar een hogere functie, maar denk ik alweer geregeld na over een stap terug. Ik hou gewoon meer van een relaxed leven, paardrijden in het zonnetje en leuke dingen doen, ik heb geen heel sterke carrière drive. Als ik mijn leven maar gewoon fijn kan leven. Gelukkig heb ik momenteel een soort tussenweg die wel redelijk werkt, mits ik op mijn grenzen en agenda let (ook wel enigszins irritant). Maar oké, het is goed zoals het nu is. Wat ik na de tijdelijke functie ga doen, weet ik nog niet, maar iig niet meer dit topniveau wat mij betreft.

Precies ja! Ik heb een master internationale betrekkingen op zak... gewerkt als consultant. Ik werd knettergek en heb er enorme snelwegangst ontwikkeld... zat zoveel op de weg en zulke vage opdrachten... nope, niet voor mij.
Na 2 jaar weggegaan en werkzaam als procesregisseur bij een werving- en selectiebureau. Wel met mogelijkheid om me te ontwikkelen, ik ga aan de slag met het organiseren en opzetten van opleidingen voor professionals. Maar het werk is niet wetenschappelijk te noemen.

Maar ik heb zo wél de tijd om mijn paard dagelijks te zien, ik kan ervan leven, ik heb tijd voor lesklanten, tijd voor vrienden en familie, en flexibele uren. En ik heb elk jaar tijd voor een cursus of opleiding in de paarden.

En dát is me allemaal veel meer waard dan op universitair niveau werken.

**Geplaatst**: 26-04-19 10:41

Geplaatst: 26-04-19 10:41

bigone schreef:
Joman schreef:

Dan ben je imo ook niet universitair geschoold, als je geen diploma hebt.

Waar is dit nu weer voor nodig. Dit zegt meer over jou dan over haar. Beetje arrogantie van je hebt geen papiertje dus je hebt niets. Nergens voor nodig toch? Mijn man is ook uni geschoold met papiertje maar zal nooit op die manier reageren. Vind dat altijd zo negatief klinken.

Arrogantie? Heeft er volgens mij niets mee te maken. Ik zeg nergens dat ze niks heeft. Maar imo ben je niet universitair geschoold als je geen diploma hebt behaald.

**Geplaatst**: 26-04-19 10:46

Geplaatst: 26-04-19 10:46

Ach er zijn zoveel mensen die al hun examens gehaald hebben maar nooit hun eindscriptie ingeleverd hebben omdat ze inmiddels een baan hebben.
Idem met promoveren, sommige mensen hebben alles afgerond maar ivm financiele of visa problemen (veel universiteiten laten je het proefschrift schrijven in je vrije werkeloze tijd zonder vergoeding) gaan ze werken en komen niet meer tot afronden.
Dat vind ik niet zo vreselijk spannend.

Ik heb mijn zadelmakers diploma bijvoorbeeld niet officieel gehaald omdat ik gewoon echt geen zin heb om een handgenaaid hoofdstel te maken dat aan de examen eis voldoet. Alles andere heb ik gewoon volledig afgesloten. Ieder maakt zo zijn afweging.

**Geplaatst**: 26-04-19 10:55

Re: Bewust werken ''onder je niveau''

Geplaatst: 26-04-19 10:55

Zo loopt het vaak inderdaad. Ik heb mijn universitair bachelor af kunnen maken en heb de master ook volledig doorlopen, alle cijfers behaald en kan ik tonen bij een werkgever, tijdens scriptie toch echt te ziek geworden en niet af kunnen maken. Dikke pech...

**Geplaatst**: 26-04-19 10:59

Geplaatst: 26-04-19 10:59

Joman schreef:
Arrogantie? Heeft er volgens mij niets mee te maken. Ik zeg nergens dat ze niks heeft. Maar imo ben je niet universitair geschoold als je geen diploma hebt behaald.

Ik vind wel dat je dan universiteit geschoold bent. Als je die opleiding helemaal hebt doorlopen dan heb je die scholing gehad. Het is i.m.o. namelijk niet zo dat je alle kennis ineens kwijt bent omdat je diploma niet hebt gehaald, om welke reden dan ook.

Maar goed, dat is dan weer mijn mening.

**Geplaatst**: 26-04-19 11:05

Geplaatst: 26-04-19 11:05

Ik zit nu dus nog in mijn master universitair niveau. Ik doe mariene biologie, op zich heel leuk, maar ook ontzettend zwaar fysiek. En sinds dat ik nu zo ongeveer chronische pijn heb door het syndroom van Tietze maakt het alles zo zwaar. Ik vind de sbp kant niks, ik weet dat ik er niet gelukkig van wordt als ik niet gewoon onderzoek kan doen met dieren. Maar naast dit heb ik ook de wens om een kind te krijgen. Dus ik word waarschijnlijk een hoog opgeleide huismoeder. Het scheelt dat mijn vriend genoeg gaat verdienen voor ons beiden. Verder werk ik nu als bijbaan als huishoudelijke hulp en ik vind dat ook echt leuk, maar stofzuigen en dweilen is mij eigenlijk fysiek te zwaar. Dus eigenlijk weet ik het nog niet zo goed. Doorgaan als PhD lijkt me zo beangstigend wegens alle stress die het geeft.

Laatst bijgewerkt door Jorex op 26-04-19 11:17, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 26-04-19 11:16

Re: Bewust werken ''onder je niveau''

Geplaatst: 26-04-19 11:16

Mwa wat is onder nivo.
Ik heb vmbo gedaan, ben met goede cijfers na het mbo gegaan.
En nu rij ik lekker op de vrachtauto.
De ene zegt dat het een makkelijke baan is en de andere zegt dat het moeilijk is.
Ik vind het gewoon heerlijk!
In wissel heb ik vroege of late dienst.
Heb veel uitdaging. Doordat ik soms ergens heen moet waar je normaal met een personenauto niet eens in wilt rijden.
En ook weersomstandigheden waar je rekening mee moet houden.
Het is deels lichamelijk belastent omdat je de buizen van vrachtauto naar de silos moet slepen en aansluiten.
Dus tsja onder mijn nivo, ik vind van niet maar misschien heeft iemand anders een andere mening

**Geplaatst**: 26-04-19 11:23

Geplaatst: 26-04-19 11:23

Hier nog iemand. Universitaire opleiding gedaan waar je überhaupt weinig mee kan :')

maar die wel interessant was. Eerste baan als admin. medewerker bij een internationaal transportbedrijf er nog wel wat aan gehad qua communicatie met de oost-europese chauffeurs. Maar werk nu al 14 jaar bij mijn 2e baan als senior accounting administrator en het bevalt nog steeds. 8 jaar geleden toen toenmalige manager weg ging de vraag gehad van PZ of ik niet manager wilde worden? Hoefde daar niet lang over na te denken: nee dank je. Ik wil niet 40+ uur werken, geen zin in het constante gezeur van hoofdkantoor uit Taiwan en ik wil mijn kind (destijds net 2 jaar oud) graag op zien groeien.

**Geplaatst**: 26-04-19 11:24

Geplaatst: 26-04-19 11:24

Ik ben HBO geschoold maar zit afgekeurd thuis.
Bijbaan achter de kassa en in de droogbloemen was ook gezellig, fysiek wel zwaar.
Kan wel tractor rijden.

Mijn man zit met zijn HBO op een hoge functie. Kreeg zoveel op zijn bureau dat een burnout volgde.
Hij werkt weer steeds meer in zijn oude functie. Maar is brood gaan bakken voor vrienden.

Zoon heeft een halfjaar HBO, Pabo gedaan. Werd erg ongelukkig.
Is in januari gestopt. Kan extra uren werken in het bejaardenhuis waar hij een bijbaan had/heeft.
Nu wil hij in september HBO verpleegkunde gaan doen, is ingeschreven, om voor wijkverpleegkundige te gaan. Hij is blij met ouderen.
Helemaal top.

**Geplaatst**: 26-04-19 11:30

Re: Bewust werken ''onder je niveau''

Geplaatst: 26-04-19 11:30

Ik werk bewust onder mijn niveau. Heb geen zin in stress en heb geen zin in een leidinggevende functie. Ben HBO opgeleid, 10 jaar MBO+ functie en sinds 3 jaar HBO functie. Ik vind het eigenlijk wel prettig om alles makkelijk op te pikken, niet te stressen en de uitdagingen te zoeken in extra projecten.

**Geplaatst**: 26-04-19 11:31

Geplaatst: 26-04-19 11:31

Er zijn ook veel hoger opgeleide (wel uitvoerend dan, niet de directeur/manager ofzo) banen waar juist veel vrijheid en weinig stress is. Mijn man werkt als it-er bij een grote bank (natuurkundige van opleiding, maar ok). Altijd op tijd naar huis (tenzij je incidenten moet oplossen, maar hij werkt niet op een afdeling waar dat van toepassing is), superflexibel, je kan zoveel vrije dagen naast standaard vrije dagen kopen of verkopen als je wilt, je eigen werktijden kiezen, krijgt budget en tijd voor relevante nevenactiviteiten, altijd mogelijk om thuis te werken etc etc. Dat komt vaker voor in hoger opgeleid werk, dan bij lagere banen denk ik. Dus het werkt een beetje twee kanten op.

**Geplaatst**: 26-04-19 11:52

Geplaatst: 26-04-19 11:52

hagelslag schreef:
Mwa wat is onder nivo.
Ik heb vmbo gedaan, ben met goede cijfers na het mbo gegaan.
En nu rij ik lekker op de vrachtauto.
De ene zegt dat het een makkelijke baan is en de andere zegt dat het moeilijk is.
Ik vind het gewoon heerlijk!
In wissel heb ik vroege of late dienst.
Heb veel uitdaging. Doordat ik soms ergens heen moet waar je normaal met een personenauto niet eens in wilt rijden.
En ook weersomstandigheden waar je rekening mee moet houden.
Het is deels lichamelijk belastent omdat je de buizen van vrachtauto naar de silos moet slepen en aansluiten.
Dus tsja onder mijn nivo, ik vind van niet maar misschien heeft iemand anders een andere mening

Nou ik zou echt niet willen ruilen met mijn vriend. Die werkt doordeweeks op de afvalwagen en in de weekenden voor een veevoerbedrijf.

Maar die is na een dag werken echt wel kapot. Terwijl ik nog energie over heb vaak.

**Geplaatst**: 26-04-19 12:17

Re: Bewust werken ''onder je niveau''

Geplaatst: 26-04-19 12:17

Intetessant topic en ik kan veel antwoorden echt wel begrijpen. Ik ben op dit moment op zoek naar werk en aan het kijken wat ik nou eigenlijk wil. Enige uitdaging heb ik wel nodig maar het 24/7 bereikbaar zijn voor onbenullige dingen en constant in de stress afwachten wil ik eigenlijk niet meer.