Bokt.nl

**Geplaatst**: 25-04-19 22:15

Re: Bewust werken ''onder je niveau''

Geplaatst: 25-04-19 22:15

Dat is echt persoonlijk denk ik, ik haal er geen voldoening uit, ik heb echt uitdaging nodig, maar ook variatie. Vroeger tijdens mn studie wel fabriekswerk gedaan, dat soort dingen trek ik niet, ook daar probeerde ik steeds naar uitdagingen te zoeken maar die waren er gewoon niet.

**Geplaatst**: 25-04-19 22:20

Geplaatst: 25-04-19 22:20

Ik heb dezelfde keuze moeten maken als de keus waar jij nu voor staat TS, ook twee keer begonnen en niet door (kunnen) zetten.
Maar gezien de tijd zal ik later uitgebreider reageren

**Geplaatst**: 25-04-19 22:22

Re: Bewust werken ''onder je niveau''

Geplaatst: 25-04-19 22:22

Kom van de havo en doe mbo3 opleiding en bevalt mij prima. Na opleiding eigen bedrijf starten en kijken of ik de zorg en agrarische sector kan combineren.

Vriend is heeft hbo studie gedaan, maar besloten dat hij toch gelukkiger is als vrachtwagenchauffeur.

**Geplaatst**: 25-04-19 22:28

Re: Bewust werken ''onder je niveau''

Geplaatst: 25-04-19 22:28

Heb het een tijdje gedaan onder t mom van “lekker makkelijk” , ik raakte er nogal hersendood van, maar mijn collega’s en t bedrijf waren zo leuk.
Gelukkig binnen t bedrijf de kans gekregen om opgeleid te worden in meerdere functies, en nu echt op mijn plek.

**Geplaatst**: 25-04-19 22:37

Re: Bewust werken ''onder je niveau''

Geplaatst: 25-04-19 22:37

Ik ben universitair opgeleid, altijd tegen cum laude aan alles gehaald maar oh wat haatte ik het.
Nu rij ik op een pallettruck in de rondte in een fabriek en ik vind het helemaal geweldig. Wil niet meer anders. Zo heerlijk om nooit meer te hoeven nadenken.

**Geplaatst**: 25-04-19 23:03

Geplaatst: 25-04-19 23:03

Wat een fijn topic. Ik werk momenteel (nog niet zo lang) wel "op niveau". Ondanks dat ik gewoon wil zien hoe het gaat denk ik niet dat ik dit mijn hele leven ga doen. Het liefst zou ik denk ik "denk-werk" af gaan wisselen met "doe-werk", en dan 2 om 2 dagen ofzo (en lang weekend

)

Ik vind het iig leuk om te lezen dat jullie lekker kiezen voor wat jullie willen in plaats van wat in de lijn der verwachtingen ligt!

Ik vraag me wel af, verdienen jullie nu minder dan voorheen? Zo ja, was dat nog problematisch om je over heen te zetten?

**Geplaatst**: 25-04-19 23:13

Re: Bewust werken ''onder je niveau''

Geplaatst: 25-04-19 23:13

Ik werk ook zogenaamd 'onder mijn niveau'. Ik werk in de zorg als Helpende, heb wel VZ IG gedaan maar niet afgemaakt ivm depressie. Ik vind het jammer dat ik soms word aangekeken alsof ik onnozel ben, maar ben blij geen stress meer te hebben door het werk/school. Ik ga hoogstwaarschijnlijk ook niet weer teruggaan naar school om het alsnog te halen, vindt het werk wel prima zo. Er wordt weinig van me verwacht dus op die manier kan het alleen maar goed gaan, collega's verbazen zich er wel eens over wat een 'doorpakker' ik ben.

Vindt het altijd wel grappig om te zien hoe mensen reageren wanneer ik als helpende me bijvoeg bij een discussie over bijvoorbeeld bepaalde ziektebeelden of medicatie gebruik

**Geplaatst**: 25-04-19 23:29

Geplaatst: 25-04-19 23:29

Dorine92 schreef:
Ik ben universitair opgeleid, altijd tegen cum laude aan alles gehaald maar oh wat haatte ik het.
Nu rij ik op een pallettruck in de rondte in een fabriek en ik vind het helemaal geweldig. Wil niet meer anders. Zo heerlijk om nooit meer te hoeven nadenken.

Prachtig!

**Geplaatst**: 25-04-19 23:35

Re: Bewust werken ''onder je niveau''

Geplaatst: 25-04-19 23:35

Ik ben ooit begonnen op vwo,3 jaar volgehouden. Toen 2 jaar havo, diploma gehaald zonder in die 5 jaar ook maar enigzins moeite gedaan te hebben. Hbo opleiding begonnen maar mentaal heel zwaar gekregen daardoor, nu heb ik me ingeschreven voor een creatieve opleiding op mbo4 niveau. Kijken hoe ik me daarbij voel. Ik kan altijd nog verder leren mocht ik willen, maar ik ben liever zuinig op mezelf.

**Geplaatst**: 25-04-19 23:37

Geplaatst: 25-04-19 23:37

Ben opgeleid als zangdocent en zangeres, dat is HBO. Nooit 100% gered in de muziek dus altijd bijbanen gehad die niet te veeleisend waren zodat ik me kon blijven focussen op het zingen.
Gevolg-bijbanen onder niveau.
Verschillende gevoelens bij gehad.
Kantoorwerk vond ik erg zonde van mijn tijd, continue het gevoel 'wat doe ik hier, ik wil deze tijd in mijn bedrijf steken, ik verveel me'.
Callcenterwerk-ronduit k.u.t. kinderachtige politie-agentjesmentaliteit, vreselijke leidinggevenden, onmenselijke werkomstandigheden. Mag niet eens zelf weten wanneer je naar de wc gaat bijvoorbeeld. Sorry, ben ik echt te zelfstandig voor.
Post sorteren-heel erg leuk. Lekker op m'n gemakje post in vakjes gooien, gezellige buren in hun kast om mee te kletsen. Prima vol te houden voor een paar ochtendjes.
Schoonmaken bij ouderen thuis- prima te doen, dankbare mensen, mooie gesprekken, bijzondere ontmoetingen.
En nu: Assisterende ongeschoolde functie in de woonbegeleiding met verstandelijk beperkten- Héél erg leuke baan!! Continu bezig met cliënten, geen tijd om me te vervelen, weinig eindverantwoordelijkheid en zeker niks mee naar huis nemen.

En wat het mooiste is, via de baan in de gehandicaptenzorg ben ik ook muziek gaan maken met gehandicapten, daar doe ik nu een opleiding voor zodat ik alsnog weer op mijn niveau werk.
Ik ben een gezegend mens!

**Geplaatst**: 25-04-19 23:44

Geplaatst: 25-04-19 23:44

Dorine92 schreef:
Ik ben universitair opgeleid, altijd tegen cum laude aan alles gehaald maar oh wat haatte ik het.
Nu rij ik op een pallettruck in de rondte in een fabriek en ik vind het helemaal geweldig. Wil niet meer anders. Zo heerlijk om nooit meer te hoeven nadenken.

Ik weet niet of andere heftruckrijders dat als compliment zullen opvatten eigenlijk. Maar ik snap je wel.

Ik heb ook wat maanden productiewerk gedaan, met veel plezier, maar ben erg blij dat ik twee banen 'op niveau' heb nu. Mentaal uitgedaagd worden vind ik erg prettig. In de productie werkte ik routinematig en kon ik wat mijmeren terwijl ik mijn targets haalde. Ik heb toen besloten weer naar school te gaan. Was een wijze les voor me.

Laatst bijgewerkt door Liebeskind op 25-04-19 23:47, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 25-04-19 23:44

Geplaatst: 25-04-19 23:44

Zoals Sizzle zei: Plezier is alles, niveau zegt niets. Blij om te lezen dat veel hooggeschoolde mensen perfect happy zijn als bvb heftruckchauffeur . Van onze kids zijn er twee uni en een hbo(2 diploma’s) die laatste werkt op dat niveau want hij wist al jong wat hij wilde en het werk past hem als een maatpak. Andere twee , eentje werkt op mbo niveau en vind het geweldig en ander op uni niveau maar of dat haar keuze blijft betwijfel ik. Wanneer je als 18 jarige moet kiezen weet je meestal helemaal niet wat je leuk vind. Het zou beter zij om iedereen verplicht een jaar te laten werken in verschillende bedrijven. En dan pas studeren want dan kun je een betere keuze maken, je kunt namelijk superintelligent zijn masr juist dolgelukkig als juf of verpleegster of stalknecht bvb.

**Geplaatst**: 25-04-19 23:54

Geplaatst: 25-04-19 23:54

bigone schreef:
Zoals Sizzle zei: Plezier is alles, niveau zegt niets. Blij om te lezen dat veel hooggeschoolde mensen perfect happy zijn als bvb heftruckchauffeur . Van onze kids zijn er twee uni en een hbo(2 diploma’s) die laatste werkt op dat niveau want hij wist al jong wat hij wilde en het werk past hem als een maatpak. Andere twee , eentje werkt op mbo niveau en vind het geweldig en ander op uni niveau maar of dat haar keuze blijft betwijfel ik. Wanneer je als 18 jarige moet kiezen weet je meestal helemaal niet wat je leuk vind. Het zou beter zij om iedereen verplicht een jaar te laten werken in verschillende bedrijven. En dan pas studeren want dan kun je een betere keuze maken, je kunt namelijk superintelligent zijn masr juist dolgelukkig als juf of verpleegster of stalknecht bvb.

Precies dit $_/-\o_$
Het zou kinderen zoveel stress besparen als ouders ze niet onder druk zetten door maar te pushen dat ze moéten doorleren, een goede baan moéten vinden etc.

**Geplaatst**: 26-04-19 00:00

Geplaatst: 26-04-19 00:00

verootjoo schreef:
Ik zou het niet kunnen. Denk graag na over dingen op ‘mijn niveau’ en hou van uitdaging.
Maar ik kan me voorstellen dat als je leven op andere vlakken al uitdagend genoeg is, dat je misschien heel blij kan worden van werk wat juist niet of minder uitdagend is omdat het anders veel te veel wordt.

Het kan mij iig geen biet schelen op welk niveau mensen werken, als je blij wordt van je werk en je jezelf ermee kan onderhouden is het prima toch?

Ik ben een denker, en mis in mijn werk en omgeving regelmatig mensen van 'mijn niveau'. Maar soms heb je geen keus. Ik ben al 9 jaar ziek, waardoor ik niet het VWO heb kunnen afronden, wel de havo. Na jaren thuiszitten ben ik maar wat blij met mijn baantje in de supermarkt. Maar ik mis het hebben van filosofische gesprekken of goede discussies wel

**Geplaatst**: 26-04-19 00:20

Re: Bewust werken ''onder je niveau''

Geplaatst: 26-04-19 00:20

Ik werk boven mijn niveau in de zin van: MBO opleiding. Werk is op HBO niveau.

Bij ons is het echter zo dat ze willen dat je aan je ontwikkeling werkt. En dus pushen ze je min of meer om jezelf hoger op te werken.

Ik vind het echter zelf wel fijn zo.
Ik kan het werk makkelijk aan.
Het kost mij niet veel moeite en ik heb plezier op mijn werk.

Het liefste blijf ik nog gewoon een paar jaar op mijn huidige functie werkzaam.

**Geplaatst**: 26-04-19 00:20

Geplaatst: 26-04-19 00:20

Ik houd heel bewust mijn carrière tegen. Ik heb een leuke baan met voldoende uitdaging, veel vrijheid voor eigen initiatief en lekker druk, maar wil mijn werk niet mee naar huis nemen. Ik wil naast mijn werk voldoende tijd en energie hebben voor andere dingen. Ik bewaak die grens heel bewust, ook vanwege gezondheidsredenen. Ik moet altijd zorgen voor een goede werk/privé balans, ander kom ik fysiek in de problemen.

Ik groei en ontwikkel mezelf nog wel hoor, maar weet en hoor ook altijd dat ik meer zou kunnen. Mijn keuze is bekend en wordt gerespecteerd, dus ook dat is gelukkig prima. Ook verdien ik een leuk salaris, dus daar heb ik ook niet over te klagen. Verder heb ik ook gewoon een heel leuk privé leven dus daar wil ik vooral van kunnen genieten.

**Geplaatst**: 26-04-19 00:22

Geplaatst: 26-04-19 00:22

Independence schreef:
verootjoo schreef:
Ik zou het niet kunnen. Denk graag na over dingen op ‘mijn niveau’ en hou van uitdaging.
Maar ik kan me voorstellen dat als je leven op andere vlakken al uitdagend genoeg is, dat je misschien heel blij kan worden van werk wat juist niet of minder uitdagend is omdat het anders veel te veel wordt.

Het kan mij iig geen biet schelen op welk niveau mensen werken, als je blij wordt van je werk en je jezelf ermee kan onderhouden is het prima toch?

Ik ben een denker, en mis in mijn werk en omgeving regelmatig mensen van 'mijn niveau'. Maar soms heb je geen keus. Ik ben al 9 jaar ziek, waardoor ik niet het VWO heb kunnen afronden, wel de havo. Na jaren thuiszitten ben ik maar wat blij met mijn baantje in de supermarkt. Maar ik mis het hebben van filosofische gesprekken of goede discussies wel

Dit snap ik wel. Ik werk gelukkig wel in een omgeving met een hoger niveau waardoor ik altijd wel interessante gesprekken voer en mensen ontmoet. Dat zou ik ook wel missen als ik dan niet heb. Ik leer nu ook nog steeds veel en dat vind ik ook wel heel fijn.

**Geplaatst**: 26-04-19 00:33

Geplaatst: 26-04-19 00:33

Het belangrijkste vind ik dat je plezier hebt in je werk en ervan kan rondkomen.
Ik werkte een aantal jaar als groepsleidster op een kinderopvang voor kinderen met een beperking, en werd later vestigingsmanager met opvoed ondersteuning voor ouders met een lager IQ maar ook financiële hulp waar nodig. Hiervoor had ik een mbo niveau 4 opleiding gedaan en daarnaast in van alles gespecialiseerd.

Ik heb dit totaal 4 jaar volgehouden. Als bijbaan werkte ik in de schoonmaak en dat vond ik veel leuker. Toen ik huilend in een hotelkamer zat tijdens een weekend weg met mijn man, omdat ik 2 dagen daarna weer naar de opvang moest, heb ik ontslag genomen.

Ik ben toen bij het bijbaantje gebleven en nu, 5 jaar later ben ik eigenaar van het bedrijf.

Ik ben nooit zo snel onder de indruk van iemand zijn diploma’s. Ik ben wel onder de indruk van behaalde successen, hoe klein of groot doet er niet toe. Bv iemand die met heel veel moeite en doorzettingsvermogen een diploma niveau 1/2 heeft gehaald. Dat vind ik echt indrukwekkend.

Ik heb dan wel voor heel iets anders geleerd, en ik heb nu veel meer verantwoordelijkheid dan ik ooit bij de opvang heb gehad(waar ik zo ontzettend gestresst van werd), ik voel me helemaal op mijn plek. Ik blijf me wel ontwikkelen doormiddel van cursussen etc.

**Geplaatst**: 26-04-19 07:19

Geplaatst: 26-04-19 07:19

Annikab schreef:
Ik ben universitair geschoold (geen diploma behaald) en werk nu op mbo-niveau als administratief medewerker. Ik word niet gelukkig van een leidinggevende functie met veel verantwoordelijkheid, dus is dit ideaal. Ook is het goed te combineren met mijn jonge gezin.

Dan ben je imo ook niet universitair geschoold, als je geen diploma hebt.

**Geplaatst**: 26-04-19 07:23

Geplaatst: 26-04-19 07:23

Ik heb dat ook een hele tijd gedaan. Ben HBO geschoold.. leerkracht basisonderwijs.

Was het zo zat, mentaal, dat ik een kantoorbaan had genomen als receptioniste. M'n baas zei zelf dat ik overgekwalificeerd was.. maar ik wilde gewoon naar m'n werk gaan van 9-4 en niets meer thuis te hoeven doen.
Heerlijk. Miste de uitdaging wel wat dus wel weer terug het onderwijs is na 'n jaar.

Nu hoop ik binnen 2/3 jaar m'n eigen bedrijfje te hebben in hondentraining & massage.. en dat is hier een cert 4.. en dat is in NL waarschijnlijk niet eens een MBO niveau, misschien vergelijkbaar met 'n jaar LOI ofzo. Lekker boeiend, maar dat is wat ik wil doen.

**Geplaatst**: 26-04-19 07:27

Geplaatst: 26-04-19 07:27

Ik vind dat hele gezijk over diploma‘s sowieso doorgaans onproductief.
Mijn beste medewerker had zich uit de productie omhoog gewerkt. Hij had echt een academische werk en denk instelling maar was gewoon vroeg gaan werken.
Een ander met weet ik hoeveel diploma‘s kon gewoon niet fatsoenlijk met mensen communiceren en was vrij hopeloos in haar baan.
Het moet bij je persoonlijkheid aansluiten.

**Geplaatst**: 26-04-19 07:52

Re: Bewust werken ''onder je niveau''

Geplaatst: 26-04-19 07:52

Ik ben HBO geschoold. Maar door medische toe doen ben ik wat "lager" gaan zitten. Begon met een administratieve functie zonder benodigde diploma's en werk me nu omhoog in de richting ict. Heerlijk werk en eerlijk? Ik verdien nu ook nog eens meer dan mijn medestudenten vanuit de hbo. Aan uitdaging is er genoeg als ik wil. Als ik het maar netjes vraag en motivatie laat zien

**Geplaatst**: 26-04-19 08:07

Re: Bewust werken ''onder je niveau''

Geplaatst: 26-04-19 08:07

Het belangrijkste is dat je je werk leuk vind, er met plezier heen gaat en met een goed gevoel weer terug naar huis gaat.
Ook al is dit mijn motto, toch kies ik nu voor een baan waar ik niet helemaal op mijn plek zit, maar waar ik wel met maar 32 uur per week nog steeds een heel goed salaris heb en daarvan ook nog 1 dag thuis mag werken, waardoor ik dit heel goed kan combineren met mijn paard en sport.

Het liefst zou ik gewoon lekker in de horeca werken 50 uur per week, wat een voldoening gaf dat, lekker knallen de hele dag met zijn allen.

Maar dan kan ik mijn paard sowieso niet meer betalen, mijn huis misschien nog net aan en heb ik geen tijd meer voor sport.
Misschien vind ik ooit een tussenweg

**Geplaatst**: 26-04-19 08:36

Geplaatst: 26-04-19 08:36

ClauH schreef:
Ik heb een opleiding gedaan onder mijn niveau en ook qua werk had ik er meer uit kunnen halen.

Dat wil niet zeggen dat ik geen ambitie heb/had, maar ik wilde gewoon ook ontzettend graag fanatiek paardrijden en reizen.

Dan kan je wel naar de universiteit gaan en carrière maken met veel uitdaging (en overwerk), maar ik wilde meer dan een carrière.

Ik heb een baan met genoeg uitdaging maar kan op tijd naar huis. Verdien genoeg om mijn paarden te houden en om regelmatig op vakantie te gaan. Dat vind ik persoonlijk voldoende (meer dan genoeg eigenlijk).

Precies dit. En inmiddels ben ik onvoorzien toch tijdelijk doorgestroomd naar een hogere functie, maar denk ik alweer geregeld na over een stap terug. Ik hou gewoon meer van een relaxed leven, paardrijden in het zonnetje en leuke dingen doen, ik heb geen heel sterke carrière drive. Als ik mijn leven maar gewoon fijn kan leven. Gelukkig heb ik momenteel een soort tussenweg die wel redelijk werkt, mits ik op mijn grenzen en agenda let (ook wel enigszins irritant). Maar oké, het is goed zoals het nu is. Wat ik na de tijdelijke functie ga doen, weet ik nog niet, maar iig niet meer dit topniveau wat mij betreft.

**Geplaatst**: 26-04-19 08:43

Geplaatst: 26-04-19 08:43

Aedema schreef:
Ik werk ook zogenaamd 'onder mijn niveau'. Ik werk in de zorg als Helpende, heb wel VZ IG gedaan maar niet afgemaakt ivm depressie. Ik vind het jammer dat ik soms word aangekeken alsof ik onnozel ben, maar ben blij geen stress meer te hebben door het werk/school. Ik ga hoogstwaarschijnlijk ook niet weer teruggaan naar school om het alsnog te halen, vindt het werk wel prima zo. Er wordt weinig van me verwacht dus op die manier kan het alleen maar goed gaan, collega's verbazen zich er wel eens over wat een 'doorpakker' ik ben.

Vindt het altijd wel grappig om te zien hoe mensen reageren wanneer ik als helpende me bijvoeg bij een discussie over bijvoorbeeld bepaalde ziektebeelden of medicatie gebruik

Waarom zou je daar als helpende niet over mee mogen praten? Je doet het werk met elkaar, als team. Daarin zijn alle bijdrages waardevol.

Werk onder je niveau hoeft trouwens niet te betekenen dat er geen uitdaging en afwisseling in zit. Ik werk in de VG zorg. Iedere dag is anders. En ook altijd een uitdaging om bij clienten de juiste toon te vinden.