Ik ben ruim 10 jaar geleden stage gaan lopen bij het kantoor waar ik momenteel nog steeds werkzaam ben. In mijn beginperiode was er al vrij snel een spanning tussen mij en een collega. Deze collega had echter op dat moment een relatie en woonde samen. Ik was nog jong en heb me daar op dat moment niet druk om gemaakt. Zo ontstond eerst contact via toen nog Hyves, later nummers uitgewisseld en we hebben elkaar zelfs regelmatig gezien. Na mijn stageperiode ben ik blijven werken op dit kantoor en ging dit verder. Beiden stapelverliefd en dag en nacht zo'n beetje contact voor zover dat stiekem kon. We hebben elkaar ook in het openbaar een paar keer gezien en er kwamen van collega's wel wat vermoedens dat er iets speelde.
In deze periode heeft hij meerdere malen aangegeven zijn relatie te beëindigen zodat wij konden kijken of wij samen verder wilden. Maar je raad het al, dat moment werd steeds uitgesteld, er was telkens wel weer een rede waarom hij zijn toenmalige partner niet kon verlaten. Ik was dit zat na een hele tijd (ik praat inmiddels al over zo'n 2 jaar nadat dit begon), en heb zijn vriendin ingelicht. Die heeft haar kop in het zand gestoken.
In de tussentijd heb ik wat korte relaties gehad, en tussendoor bleef dit spelen. Uiteindelijk kreeg ik een serieuze relatie met iemand en ben weggegaan bij dit kantoor, hij is in deze periode ook weggegaan en zo was er een korte periode geen contact. Al vrij snel ben ik teruggekomen, en vlak erna hij ook, maar dit keer kwam hij niet terug als mijn collega maar als mijn baas

In die tussentijd is zijn relatie uitgegaan, en had hij een nieuwe vriendin die ook nog eens in no time zwanger was. Hij zocht met mij het contact weer op maar ik heb dit afgekapt, hij had immers inmiddels een andere vriendin, een baby op komst, is mijn werkgever geworden en ik had een relatie.
Het contact is korte tijd minder geworden maar de spanning kwam toch weer terug en zo zijn we elkaar toch weer wat op gaan zoeken. Na een lange periode is mijn relatie over gegaan en wilde ik een schone lei starten, ik kreeg een nieuwe vriend, verhuisde, bleef wel op dit kantoor werken maar heb hem duidelijk gemaakt dat het nu echt klaar is.
Hij antwoorde hierop dat hij 100% zeker weet dat wij zijn voorbestemd voor elkaar en ooit samen komen. Ik weet 100% zeker van niet. Ik ben veranderd, begon in te zien wat voor spelletjes hij al die jaren gespeeld heeft, en wat voor vreselijk persoon het eigenlijk is. Mijn gevoel en spanning voor hem verdween, en is ook niet meer teruggekomen, tot op de dag van vandaag voel ik helemaal niks meer voor hem behalve irritatie....
Vanaf het moment dat mijn laatste relatie uit ging, en ik dus vrijgezel ben, kan hij het niet laten om contact te blijven zoeken. Soms een paar weken niet, soms iedere dag. Het gaat van appjes met complete liefdesverklaringen, naar werkoverleggen die totaal onnodig zijn. Als ik op mijn werk alleen zit komt hij constant binnen, hij roept me constant voor overleggen over klanten. De overleggen gaan dan 5 minuten over klanten, daarna over koetjes en kalfjes om maar mijn aandacht te krijgen. Ik kap dit af door het 100% zakelijk te houden, en op het moment dat het zakelijke voorbij is loop ik weg. Om vervolgens appjes te krijgen of ik boos ben en wat er aan de hand is

Iedere nieuwe klant van hem schuift hij naar mij, volgens hem omdat ik de beste ben van kantoor, volgens mij om weer een moment van contact te kunnen hebben met me.
Ik heb hem heel duidelijk gemaakt dat ik helemaal over hem heen ben en dit puur zakelijk wil houden, hij blijft overtuigd dat wij uiteindelijk wel samen komen.
Als ik al koffie of thee ga halen, moet ie ook net koffie of thee halen, als ik langer doorwerk, moet hij ook ineens langer doorwerken.
Het begint me serieus op mijn zenuwen te werken. Waarom ga ik niet weg? Ik werk hier inmiddels 10 jaar. Ik heb in totaal 4 bazen hier op kantoor, ik kan het met de andere 3 en al mijn collega's heel erg goed vinden. Ik krijg veel verantwoordelijkheden, alles wat ik vraag wordt mee akkoord gegaan, ze zijn enorm blij met me en ik met hun. Als ik even los van hem kijk, heb ik het hier echt heel erg naar mijn zin en zou hier graag nog even blijven. Maar de situatie met hem maakt me sterk aan het twijfelen.
Ik vraag me af wat jullie zouden doen of aanraden in deze situatie? Praten met hem heeft al jarenlang geen zin, hij lijkt wel geobsedeerd

Wat er ook nog bij komt kijken, mijn laatste relatie is onder andere door deze rede stuk gelopen. Uiteraard niet de enige rede, maar het speelde wel mee. Ik wil tegenover mijn eventuele nieuwe partner hier eerlijk in zijn, ik zou het zelf niet op prijs stellen er ooit achter te komen dat mijn partner al die tijd werkt met een bazin waarmee hij een behoorlijk verleden heeft. Toch zie ik hier tegenop om dit eerlijk te vertellen, want een nieuwe partner zal dit ook geen prettig idee vinden denk ik zomaar
