Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
Kelly_ann schreef:Dit is een voorbeeld van de 'Doe wat jíj graag wil' generatie. Hoe vaak horen we dat niet? Zoek datgene wat jou blij maakt!
Als puber/jong volwassene is dat héél lastig. Tot voor kort werden keuzes voor je gemaakt en nu kan je zelf kiezen. Waar voorheen de maatschappij veel meer was ingedeeld in groepen legt men nu de nadruk op het individu. Als bakkerszoon werd je bijna automatisch ook bakker... Dat had een nadeel: Je wist niet beter.
Het had ook een voordeel, je wist hoe het leven van een bakker was.
Memories schreef:Ook juist hier op de uni vind ik het docentenaanbod vaak bijzonder hard tegenvallen... Veeeel mensen die een baan oid verbonden aan de universiteit hebben en dan als tegenprestatie ook les/begeleiding aan studenten moeten gaan geven, terwijl ze daar helemaal niks mee hebben en het echt een 'moetje' is. Dachten ze op te lossen door er dan maar wat 'echte' docenten neer te zetten, maar die hebben dan weer een groot gebrek aan vakkennis. Valt beide ontzettend erg terug te zien in de motivatie en kwaliteit van het onderwijs.
Kelly_ann schreef:Sowieso hangt er tegenwoordig veel waarde aan 'geluk', 'plezier' en 'passie'
Er is niets mis met hard werken, teleurstelling, pech, verkeerde keuzes maken, sleur, verdriet, vallen, opstaan. Dat hoort bij het leven en dat hoort bij het proces om jezelf te worden.
Emmaa_ schreef:Kelly_ann schreef:Sowieso hangt er tegenwoordig veel waarde aan 'geluk', 'plezier' en 'passie'
Er is niets mis met hard werken, teleurstelling, pech, verkeerde keuzes maken, sleur, verdriet, vallen, opstaan. Dat hoort bij het leven en dat hoort bij het proces om jezelf te worden.
Maar aan de andere kant, wat is er mis met keuzes maken die je gelukkig maken? Het is niet zo zwart-wit, je kan prima geld verdienen met iets dat je leuk vindt ipv hard werken, teleurstelling etc.
Inujojo schreef:Ik denk ook dat er heel veel druk is op studenten om iets te kiezen dat je "de rest van je leven" moet gaan doen. In Nederland heerst nog heel erg de mentaliteit dat je daadwerkelijk een baan krijgt of gaat zoeken in de sector waarin je gestudeerd hebt, terwijl dat, vooral met de alpha-vakken, helemaal geen vanzelfsprekendheid meer is. Hoevaak ik met mijn klassieke geschiedenis wel niet "maar wat kan je daar nou eigenlijk mee?" gehoord heb. Best veel, maar inderdaad weinig in de sector zelf (ben nu ook werkzaam in een hele andere sector )
Ik woon nu in het Verenigd Koninkrijk en hier is de mentaliteit heel anders. Ik heb hier aan twee verschillende universiteiten gestudeerd, twee verschillende masters. Verkeerde studiekeuzes maken is hier veel minder een ding. Studenten beginnen ergens aan en maken dat normaliter ook af, eerstejaars studenten die ouder zijn dan 18 zijn een zeldzaamheid. In Nederland is dat bijna de norm omdat er zoveel studiehoppers zijn. Deels komt dit natuurlijk omdat hier het studeren veel duurder is en een verkeerde keuze maken je dus letterlijk duur kan komen te staan. Aan de andere kant komt dat ook omdat de studies die studenten doen meestal totaal niet aansluiten op de beroepen die zij gaan uitvoeren en die verwachting is er ook niet(uitzonderingen daargelaten uiteraard, als je medicijnen gaat studeren kom je normaliter in de medische wereld terecht). Studenten kiezen iets dat ze leuk vinden om 3 a 4 jaar te doen en dan gaan ze op zoek naar banen die totaal niet op de studie aansluiten (alpha vakken zijn hier ook veel groter, een stuk of 100 klassieke talen/geschiedenis studenten versus de 10 waarmee ik in de klas zat in Nederland). Hier houdt de arbeidsmarkt ook rekening mee. In advertenties voor startersfuncties wordt zelden tot nooit gevraagd om een specifieke opleiding (nogmaals, uitzondering daargelaten) en wat je hier ook heel veel ziet zijn graduate programmes waarin net afgestudeerden worden opgeleid om in een bepaalde sector te werken. Men kijkt naar cijfergemiddelde en aan welke universiteit je afgestuurd bent, zelden naar opleiding. Ik denk dat dit de druk er voor studenten heel erg afhaalt, dat de studiekeuze die ze maken absoluut niet hun definitieve pad hoeft te zijn. Studenten kunnen dus veel meer kiezen wat ze nu leuk vinden zonder dat "de rest van hun leven" over hun schouders meekijkt.
Inujojo schreef:Ik denk ook dat er heel veel druk is op studenten om iets te kiezen dat je "de rest van je leven" moet gaan doen. In Nederland heerst nog heel erg de mentaliteit dat je daadwerkelijk een baan krijgt of gaat zoeken in de sector waarin je gestudeerd hebt, terwijl dat, vooral met de alpha-vakken, helemaal geen vanzelfsprekendheid meer is. Hoevaak ik met mijn klassieke geschiedenis wel niet "maar wat kan je daar nou eigenlijk mee?" gehoord heb. Best veel, maar inderdaad weinig in de sector zelf (ben nu ook werkzaam in een hele andere sector )
Ik woon nu in het Verenigd Koninkrijk en hier is de mentaliteit heel anders. Ik heb hier aan twee verschillende universiteiten gestudeerd, twee verschillende masters. Verkeerde studiekeuzes maken is hier veel minder een ding. Studenten beginnen ergens aan en maken dat normaliter ook af, eerstejaars studenten die ouder zijn dan 18 zijn een zeldzaamheid. In Nederland is dat bijna de norm omdat er zoveel studiehoppers zijn. Deels komt dit natuurlijk omdat hier het studeren veel duurder is en een verkeerde keuze maken je dus letterlijk duur kan komen te staan. Aan de andere kant komt dat ook omdat de studies die studenten doen meestal totaal niet aansluiten op de beroepen die zij gaan uitvoeren en die verwachting is er ook niet(uitzonderingen daargelaten uiteraard, als je medicijnen gaat studeren kom je normaliter in de medische wereld terecht). Studenten kiezen iets dat ze leuk vinden om 3 a 4 jaar te doen en dan gaan ze op zoek naar banen die totaal niet op de studie aansluiten (alpha vakken zijn hier ook veel groter, een stuk of 100 klassieke talen/geschiedenis studenten versus de 10 waarmee ik in de klas zat in Nederland). Hier houdt de arbeidsmarkt ook rekening mee. In advertenties voor startersfuncties wordt zelden tot nooit gevraagd om een specifieke opleiding (nogmaals, uitzondering daargelaten) en wat je hier ook heel veel ziet zijn graduate programmes waarin net afgestudeerden worden opgeleid om in een bepaalde sector te werken. Men kijkt naar cijfergemiddelde en aan welke universiteit je afgestuurd bent, zelden naar opleiding. Ik denk dat dit de druk er voor studenten heel erg afhaalt, dat de studiekeuze die ze maken absoluut niet hun definitieve pad hoeft te zijn. Studenten kunnen dus veel meer kiezen wat ze nu leuk vinden zonder dat "de rest van hun leven" over hun schouders meekijkt.
topsylover schreef:Vroeger hadden mensen niet zoveel te kiezen, tegenwoordig zie je door de bomen het bos niet meer en elke opleiding doet zich compleet anders voor dan wat het echt is.
Ik heb eens op een meeloopdag van European Studies verschillende taallessen gevolgd, we kregen les in cultuurverschillen en een stukje marketing. Op de open dag van de opleiding kregen we te horen dat 99% van de mensen als lobbyist voor de EU gaat werken.. Ja hallo
Daarnaast vind ik (als 23-jarige) het niveauverschil van havo - HBO nogal extreem. Je moet van de een op de andere dag allerlei voorbereidend werk doen, je moet 10 hoofdstukken ipv 2 leren in dezelfde tijd, je moet verslagen schrijven in nette taal waar ze je nooit iets over geleerd hebben etc.
Ik heb het eerste half jaar gehaald, maar zit er nu toch wel flink doorheen met al dat studeerwerk. Ik kan me niet voorstellen hoe een 17-jarige zich dan moet voelen met al die druk opeens op zich.
Magrathea schreef:In mijn geval: ja, had het er van de week nog over met een studiegenoot dat ze op onze studie doen alsof het helemaal het geweldigste is wat je ooit gaat overkomen.
Janine1990 schreef:topsylover schreef:Vroeger hadden mensen niet zoveel te kiezen, tegenwoordig zie je door de bomen het bos niet meer en elke opleiding doet zich compleet anders voor dan wat het echt is.
Ik heb eens op een meeloopdag van European Studies verschillende taallessen gevolgd, we kregen les in cultuurverschillen en een stukje marketing. Op de open dag van de opleiding kregen we te horen dat 99% van de mensen als lobbyist voor de EU gaat werken.. Ja hallo
Daarnaast vind ik (als 23-jarige) het niveauverschil van havo - HBO nogal extreem. Je moet van de een op de andere dag allerlei voorbereidend werk doen, je moet 10 hoofdstukken ipv 2 leren in dezelfde tijd, je moet verslagen schrijven in nette taal waar ze je nooit iets over geleerd hebben etc.
Ik heb het eerste half jaar gehaald, maar zit er nu toch wel flink doorheen met al dat studeerwerk. Ik kan me niet voorstellen hoe een 17-jarige zich dan moet voelen met al die druk opeens op zich.
Wat voor opleiding doe jij?
Ik herken dit namelijk totaal niet. Wat ik wel dodelijk vond waren die interventies die we moesten doen in het projectwerk.. VRESELIJK... KILLLLL
Ik leerde nooit voor college. Na het eerste jaar kocht ik ook pas de boeken als ik het vak niet haalde in één keer.
topsylover schreef:Wat voor opleiding doe jij?
Ik herken dit namelijk totaal niet. Wat ik wel dodelijk vond waren die interventies die we moesten doen in het projectwerk.. VRESELIJK... KILLLLL
Ik leerde nooit voor college. Na het eerste jaar kocht ik ook pas de boeken als ik het vak niet haalde in één keer.