Onder andere kwam ik op een blog waarvan ik de titel overgenomen heb (https://www.hobega.nl/nl/blog/een-nieuw ... lstublieft)
Het leven van een hoogbegaafde gaat duidelijk niet altijd over rozen. Onbegrip, faalangst, onderpresteren… Voornamelijk voor kinderen en studenten lijken de problemen het grootst en een aparte aanpak nodig. Vriendjes/leeftijdsgenoten die je niet begrijpen, saaie lessen, moeilijk gemotiveerd blijven…
Wat ik me nu afvraag is dit: Is het makkelijker om een hoogbegaafde volwassene te zijn dan een hoogbegaafd kind/jongere? Wordt het makkelijker wanneer je een job hebt?
Kies je dan ook een andere job? Of compenseer je een saaiere job met een interessante hobby (paardrijden bijvoorbeeld

Wat denken jullie, is het een voordeel om hoogbegaafd te zijn op de arbeidsmarkt?
Is het makkelijker dan als kind? Zou het makkelijker zijn om het als kind al te weten dat je hoogbegaafd bent?
Ik ben oprecht heel erg geïnteresseerd in jullie meningen en ervaringen!