Laten we beginnen met het uitleggen van de situatie.
Ik ben in december 2007 begonnen met werken bij dit bedrijf als laborant Kwaliteit en Milieu. Kwam toen vers van school met een afgeronde MBO niveau 3 opleiding. Toen der tijd waren we met 12 personen incl. 1 leidinggevende. Er werd gewerkt in dagdienst door 8 personen en in 2-ploegendienst door 4 personen.
Inmiddels zijn we een reorganisatie gepasseerd en zijn we over met 3 analisten en een leidinggevende (P) met twee petjes. P doet naast ons aansturen, wat zo'n 15% van zijn tijd inneemt, proces engineering.
Ik heb van P veel taken overgenomen, met name het administratieve gedeelte. Dit gaat erg goed. De coaching,- functionerings gesprekken en vergaderingen doe ik niet.
Ook ben ik stagebegeleider, hierin merk ik dat ik nog erg veel moet leren in het voeren van gesprekken en wordt hierbij geassisteerd door P. Hij vind dat ik het voor een noob best goed doe.
Afgelopen vrijdag had ik geheel onverwacht een spontaan coachings gesprek met P, de twee andere analisten op onze afdeling W en R waren afwezig, dus we konden goed vrijuit praten.
Het gesprek duurde zo'n 3,5 uur... (het werk dat is blijven liggen halen we wel weer in...
)Het is de bedoeling dat de functie van P in huidige vorm per 2018 komt te vervallen. In plaats daarvan komt er een meewerkend teamleider.
Op onze afdeling komen er 2 personen daarvoor in aanmerking W en ondergetekende.
Volgens P ben ik degene die dit het beste op me zou kunnen nemen, omdat ik al veel taken doe en mijn competentie meer matcht.
Bij W schort het aan plannings en communicatie skills. Essentieel voor een teamleider.
Bij mij schort het aan het vermogen om het bewust worden en inzicht krijgen van mijn eigen gedrag. Ik wil nog wel eens iets te direct en duidelijk zijn op momenten waarop dit eigenlijk ongepast is. Heb er al diverse keren mee in mijn vingers gesneden, en zorgt voor behoorlijk wat oeps momentjes.
Dit is al jaren mijn struikelblok en komt jaarlijks ter sprake op mijn functioneringsgesprek.
Maar volgens P is alles te leren!
Natuurlijk wil ik meewerkend teamleider worden! Maar er is een heel grote MAAR!
Met R kan ik erg goed opschieten en is al 8 jaar mijn vaste ploegmaat, maar met W botst het behoorlijk.
We gaan professioneel met elkaar om en daarmee is alles gezegd.
W (van turkse komaf) werkt al 20 jaar op het laboratorium, en heeft ook zeer zeker de ambitie om ''baasie'' te worden. Dat wil dus zeggen dat W zich erg gepasseerd gaat voelen als ik (als broekie) meewerkend teamleider wordt. W heeft geen makkelijk karakter en we hebben in het verleden al diverse botsingen en conflicten gehad.
Ook is er in het verleden een erg nare opmerking geplaatst tegenover onze toenmalige vrouwelijke leidinggevende. Komt erop neer dat W geen orders aanneemt van een vrouw. (laat ik dat nou ook zijn
) Vandaar dan ook mijn twijfels, want we moeten roeien met de riemen die we hebben! Dat betekend dus dat R en W in mijn team zitten en hetzelfde werk nog steeds gedaan moet worden, in een iets andere setting weliswaar.
Nu is het volgen van een relevante cursus absoluut het probleem niet. Heb er al voldoende gevonden die goed aansluiten bij de bedoeling. En weet bijna zeker dat ik toestemming krijg om 1 of meerdere te volgen.
Ik twijfel wel heel erg of ik dit wel moet gaan doen, want er komen gegarandeerd conflicten en lange gezichten welke niet ten goede komen aan de werksfeer die toch al niet optimaal is.
Ook ben ik bang dat ik er de ''ballen'' niet voor heb door mijn gebrek aan ervaring en onzekerheid.
Maar aan de andere kant is het wel mijn toekomst, is het niet hier dan ergens anders, en staat het natuurlijk gelikt op je CV. Stilstand is achteruitgang. En het woordje kennis economie doet ook mee.
Het financiële plaatje maakt het extra leuk.
Dus lieve bokkertjes, wat moet ik doen? Dit met twee handen aanpakken als een pitt-bull. Aanpakken, maar duidelijk maken dat ik twijfel/onzeker ben, of de boot afhouden en W er met de buit vandoor laten gaan.
Alvast bedankt.
![[o]](https://boktimg.nl/s/cadeau.gif "Cadeautje!")
