
Nu zullen er vast mensen zeggen dat dat helemaal geen crime is maar ik baal er dus wel enorm van, spontane extraverte personen om mij heen regelen in een handomdraai een baantje maar ik spring er niet bovenuit in gesprekken, ik denk gewoon omdat ik een beetje 'saai' overkom.
Ik heb mezelf wel aangeleerd me extravert te gedragen, als ik er energie voor heb lukt me dat ook wel, maar het zit er van nature gewoon niet echt in en het voelt zo... nep..

Nu heb ik een baantje als student assistent voor verschillende practica en ondanks de hoge hoeveelheid sociale interacties met studenten vind ik dat heel leuk en het gaat me eigenlijk ook prima af. Ik kan dat soort 'sociale' dingen dus wel, maar ik snap dat mensen het moeilijk vinden om dat te geloven als ik op gesprek kom voor een baan.
Niet dat ik super verlegen en gesloten ben hoor, absoluut niet, maar als ik een werkgever was zou ik ook voor een wat spontaner persoon gaan, op het moment kan ik daar gewoon niet tegenop boksen.

Heeft iemand enig idee hoe je dit soort dingen kan trainen, zijn er dingen die je kan doen in een gesprek om toch super positief over te komen?
Is er iemand die het voor elkaar gekregen heeft zichzelf om te turnen in extravert?

Wat vinden jullie er eigenlijk van dat dit als zoiets negatiefs wordt gezien (ik begrijp het wel, maar ben benieuwd naar meningen)?