Ik zit nu in mijn afstudeerfase, veel administrateve dingen nog moeten regelen afgelopen maand, zou nog 4 tentamens doen en mijn stage afronden (verslag en presentatie). De administratieve dingen zijn geregeld, maar het schrijven van het verslag wil totaal niet lukken, het zit wel in mijn hoofd, maar krijg het niet op papier. Daardoor steeds excuses en redenen naar begeleiding waarom het nog niet af is (dom natuurlijk
). Van hun kant komt er juist alleen maar meer druk op te staan, wat resulteert in nog minder kunnen concentreren, veel slapen (9-10u per dag, in tegenstelling tot 6-7u wat genoeg was enkele jaren geleden). Ik heb vorige week tijd voor mezelf genomen om na te denken over hoe en wat en toen besloten 2 tentamens niet te doen (dit waren toch extra vakken en dus onbelangrijk voor afstuderen), en een te verplaatsen naar na de zomer (dan maar een maandje of 2 later afstuderen, maakt op 5 jaar Bsc ook niet meer uit). Dit gaf even wat rust, heb dit ook aangegeven aan de stagebegeleiders en nieuwe deadlines gekregen. Echter ook die niet gehaald, omdat het schrijven gewoon niet lukt. Dan voor ik er allerlei opmerkingen over krijg ook even waarom ik nog steeds student ben (ben tenslotte al 30) en al 5 jaar bezig ben met mijn bachelor. Na mijn VWO (wat ook niet zonder slag of stoot ging en met en extra jaar) was ik paardensport gaan doen (MBO/HBO Deurne traject), hier na een maand mee gestopt omdat dit niet beviel (Had direct fulltime stage, was nog helemaal niet toe aan uit huis gaan, moest daar intern en had geen klik met de bedrijfsleider). Mja wat dan...had C&M gedaan, weliswaar met biologie en verzwaarde wiskunde, maar mijn interesse lag aan de medische kant... Dus maar gaan werken, eerst een jaar fulltime, erna parttime en ernaast een thuisstudie dierverzorging gedaan. Die studie ook niet afgerond, omdat ik nergens een stageplek kon krijgen destijds. Toen besloten dat ik toch weer wilde gaan studeren, dus Na en Sk op VWO niveau gaan volgen in deeltijd. 3,5 dag werken in de week en ernaast 4 avonden en de zaterdag naar school. Was best een pittige tijd, 5 maanden lang en in die periode overleden ook nog een oma en opa van mij. Toch heb ik beide vakken behaald (snap zelf nog steeds niet zo goed hoe ik dat gedaan heb
) Daarna gestart met de opleiding biologie, ondanks dat het hard werken was en het me niet gemakkelijk af ging, had ik het naar mijn zin, leuke mensen om me heen (leeftijdsverschil gaf weinig problemen), en had ik het 1e jaar behaald met enkele herkansingen (2010-2011). Tijdens het eerste jaar te horen gekregen dat mijn moeder ernstig ziek was (kanker).
Tweede studiejaar had ik 4 vakken niet gehaald (2011-2012), en is in de zomer mijn moeder overleden (juli 2012). Toch doorgegaan, verhuisd naar zelfstandige woning en begonnen aan derde jaar, omdat ik steun had aan 2 medestudenten (met wie ik nu ook gelukkig nog steeds wel contact heb, maar met de ene wel iets minder nu). Maar al snel liep ik stuk op mezelf en ging het niet meer en besloot een tussenjaar te nemen en alleen de 2e jaars vakken te doen die ik nog moest (2012-2013) . Ben toen ook bij studentenpsych geweest, maar blokkeerde daar alleen maar meer van, dus al vrij snel mee gestopt. Ook de gekozen minor viel erg tegen. Jaar erna (2013-2014) ander minor gekozen en ging het best wel weer goed, alles was weer op de rit, hoewel ik nog steeds zo nu en dan concentratieproblemen had. Had ernaast een leuke bijbaan met fijne collega's en ging weer met plezier naar de uni en mijn werk. Begin 2013 kreeg ik Pfeiffer, ook toen toch begonnen aan stage in maart (bloed gaf toen geen afwijkende waarden meer aan), maar ook dit verliep niet fijn, stelde dingen steeds uit, had nauwelijks energie etc. Er kwam wel enig begrip, maar uiteindelijk liep het stuk op het verslag...En nu dus in de situatie van mijn 1e deel van de post... Weer problemen bij het verslagdeel, ondanks dat ik het op deze stage veel meer naar mijn zin had, lukt het nu toch niet...Erg frustrerend.
Inmiddels contact opgenomen met een andere psycholoog, omdat diverse symptomen toch wel wijzen op beginnende burn-out, en ik het blijkbaar niet meer zelf kan oplossen. Is voor mij een heel grote en moeilijke stap en hoop dat het mij gaat helpen dingen terug op de rails te krijgen. Ben altijd al een harde werker en vechter geweest, en daardoor waarschijnlijk te lang door gegaan en over eigen grenzen heen...
