Een meisje (P) uit mijn klas heeft autisme, ze wordt ontzettend gauw boos en alles wat je doet is in haar ogen fout op die momenten, tot vorige week ging ze meestal met boeken linialen etc gooien of kei hard op een tafel slaan. Meestal negeren we haar volkomen op deze momenten, de leraren zien dit en zeggen dit tegen onze mentor. Bij het mentoruur krijgen we dan een gesprek over P en dat ze er niks aan kan doen. Hierdoor mogen wij dan weer op een gesprek komen na schooltijd, want wij lokten het weer uit, het gaat dan altijd over de meest nutteloze dingen, zoals lachen om een grap wat niet eens over haar ging maar in haar ogen wel en dan is het alweer zover.
Sinds vrijdag is ze ook begonnen met anders man boeken kapot scheuren , tafels om gooien en mensen slaan
Vandaag kwam ze de voorhal met een onwijs chagerijnig humeur binnen, oke, dachten al mijn vriendinnen, een meisje was ergens naar toe geweest met een paar mensen waaronder ook zei. Ik en een vriendin (L) waren er niet bij, L zegt zo was het gezellig =Iemand zegt zo hmm. beetje maar ze had het tegen iemand anders P zegt je zei dat het kei gezellig was, doe niet zo stoer, waarop L vriendin die naast mij zat antwoorde Dat is toch haar mening, Ze flipte hem geheel en scheld iedereen uit voor bitch etc..Dus ik zeg tegen L kom we gaan naar wiskunde, dit kon ze niet hebben, ze schopt me keihard en krast zo in mijn nek dat een snee van 4 cm open ligt, ik en L zijn naar onze mentor gegaan en we kregen weer het ze heeft autisme verhaal,
Na school ben ik nog naar de adjunct sector geweest met mijn moeder, en wij kregen eindelijk een keer volkomen gelijk !

Vinden jullie dat ze het recht had om telkens gelijk gekregen te hebben vanwege autisme??? En dat de school na 10 !!!!! maanden pas eindelijk haar laat weten dat het niet kan,