Ir1ne schreef:Ik ben het misschien ook wel een beetje.. maar op werkgebied eigenlijk niet. Ik weet dondersgoed waar ik goed in ben en waar mijn kracht ligt, maar ben over mijzelf (uiterlijk/karakter) miss wat onzeker. Vandaar dat ik laatst hier ook heb gevraagd om kledingtips en wat ik heb gekocht voel ik me zoveel beter in.. Daarnaast probeer ik nu gewoon te zeggen dit ben ik, ik ben hier en hier goed in, en daarom ben ik ook geschikt voor deze baan.
Idd (niet) grappig, dat krijg ik dus ook te horen dat ze me graag zouden willen hebben MAAAR... ik herken me ook in het tweede wat je zegt, dat het knap is dat je zoveel op gesprek komt en zo ver komt, maar daar heb je zo weinig aan als je het steeds net niet wordt... Er gaat tijd in zitten, geld in zitten, emotie in zitten op een gegeven moment...
Ik had vrijdag een heel bijzonder gesprek bij een wervingsbureau voor HBO'ers. De man bleef maar doorvragen over persoonlijke dingen en ik wist op een gegeven moment niet meer hoe ik erop moest reageren. Zegt hij dat ik geen uitgesproken karakter heb ( juist wel ) maar k was zo van mn stuk gebracht dat ik n beetje dichtklapte.. Mijn gewicht is gewoon een gevoelig onderwerp met een lange historie en dan verteld iemand me even dat ik vooral op mijn leeftijd nog niet zo dik mag zijn en dat ik het afvallen vooral door moet zetten... uhm ja, dat weet ik wel.. en ik vond het eigenlijk behoorlijk ongepast. Is me nog niet eerder gebeurd.. dus ik heb n pesthumeur.. weet ff niet meer hoe ik er mee verder moet zegmaar.
Heeft er nog iemand tips om dit voor te zijn? hoe kun je iemand met iets meer ervaring verslaan?
Woowwww....... ik krijg dan de neiging om op te staan en te zeggen: Meneer, aan mijn gewicht kan ik inderdaad nog iets doen. maar aan een lelijke rotkop met bijbehorend karakter zoals dat van u, daar is helaas niets meer aan te doen. Ik wens u een prettige dag