Bokt.nl

**Geplaatst**: 14-01-14 01:45

Geplaatst: 14-01-14 01:45

Merileth schreef:
Ik heb besloten dat ik inderdaad maar gewoon ga proberen op zzp basis te gaan werken. Nette site er achter en klaar. Ik zat eerst te denken aan Tamarix, omdat die boom bij de oude Grieken symbool stond voor schoonheid. Vond het ook leuk klinken. Echter, het schijnt ook de boom te zijn waaraan Judas zich heeft opgehangen, en heeft dientengevolge vanuit de bijbel niet zo'n goede naam.
Nu heb ik gekozen voor Capsella, herderstasje. Ik vind het zo'n leuk plantje altijd, met hele schattige bloemetjes. Nu dus maar bezig met die gratis site en dan visitekaartjes fiksen. $*\o/*$

Ik kan het nu ook nog heel ruim houden met wat ik doe, juist omdat ik veel kanten op kan met mijn opleiding. Ik kan me nu dus aan bieden voor kinderopvang, maar ook huiswerkbegeleiding, werken met kinderen met achterstand of voorsprong, of, wat mijn fantastische idee is van laatst (ja, ik gooi het nu open, omdat er al een paar dagen tussen zitten ) kinderbegeleider op een filmset. Vanavond is er een bijeenkomst over het speelbeleid in de gemeente, nu kan ik in ieder geval die naam ook al naar voren gooien, omdat ik met de site aan de gang ga.

Wat een gaaf idee! Wilde misschien na mijn afstuderen ook eigen bedrijf starten

Let er wel op dat je je naam eerst moet laten goedkeuren door de kamer van koophandel! Anders mag je wettelijk gezien niet eens aan de slag!

Hier nog aan het wachten op antwoord of ik op gesprek mag komen...

**Geplaatst**: 14-01-14 09:35

Re: Het leed dat werk / een baan zoeken heet. Deel 9

Geplaatst: 14-01-14 09:35

Ook zoiets.. in contract staat half 9 moet je aan je werk zijn. Seriously welgeteld 4 van de pakweg 15 mensen zit op zn plek om 5 over half 9, en er zijn er 2 aan het werk. including me. krijg er gewoon jeuk van...

**Geplaatst**: 14-01-14 10:34

Re: Het leed dat werk / een baan zoeken heet. Deel 9

Geplaatst: 14-01-14 10:34

heb geprobeerdte bellen en het nummer doet het nog steeds niet..

**Geplaatst**: 14-01-14 12:43

Geplaatst: 14-01-14 12:43

Ik had ook net een vacature die in het niets verdwenen is.
Was amper aan de brief begonnen. -O-

**Geplaatst**: 14-01-14 12:48

Re: Het leed dat werk / een baan zoeken heet. Deel 9

Geplaatst: 14-01-14 12:48

Ik heb op een vacature gereageerd waar diploma beveiliger voor vereist is, maar ben er nog mee bezig en moet gewoon dat laatste onderdeel halen. Gewoon gestuurd onder het moto wie niet waag wie niet wint.

**Geplaatst**: 14-01-14 12:55

Re: Het leed dat werk / een baan zoeken heet. Deel 9

Geplaatst: 14-01-14 12:55

$*\o/*$
Ik heb een baan! Althans, moet nog tekenen, maar toezegging van bedrijf via het UZB

Was in eerste instantie niet aangenomen omdat ze mij te bekwaam vonden voor de functie en ze bang waren dat ik me te snel zou gaan vervelen.
Nu blijkt de functie toch een stuk inhoudelijker te zijn dan ze dachten en hebben ze enorme spijt dat ze mij niet aangenomen hebben.
Ze bieden nu zelfs meer geld

Volgende week of de week er na mag ik beginnen $*\o/*$

**Geplaatst**: 14-01-14 12:56

Re: Het leed dat werk / een baan zoeken heet. Deel 9

Geplaatst: 14-01-14 12:56

Super Michelle!! Gefeliciteerd!!! Wat ga je precies doen?

**Geplaatst**: 14-01-14 12:58

Re: Het leed dat werk / een baan zoeken heet. Deel 9

Geplaatst: 14-01-14 12:58

Administratief medewerkster op de kwaliteitsafdeling bij een groot bedrijf in huishoudelijke artikelen

**Geplaatst**: 14-01-14 13:01

Geplaatst: 14-01-14 13:01

Super _Michelle_ !! En mooi meegenomen dat je ook nog meer gaat verdienen dan eerst het plan was haha.

Marcella: gewoon alvast solliciteren hoor! Als je begint nadat je diploma binnen is, kan het zo maar eens zijn dat je een half jaar later nog niets hebt en dan heb je ineens een soort gat in je CV.

**Geplaatst**: 14-01-14 15:13

Geplaatst: 14-01-14 15:13

Gefeliciteerd Michelle, fantastisch!

Ik twijfel of ik op alle vacatures moet reageren die mogelijk aan zou kunnen sluiten bij mijn profiel, of dat ik kritisch mag zijn. Zo ben ik een vacature tegengekomen voor pas afgestudeerden in onder andere de richting toxicologie (100% match), maar dat gaat om een adviseursfunctie en dat is niet de kant die ik op wil. Als ik toch solliciteer en wellicht word aangenomen, vraag ik me af of ik daarmee niet mijn eigen ruiten ingooi, mocht ik later alsnog de switch naar het onderzoek willen maken.
Ook heb ik een vacature zien staan voor de functie van junior researcher met de mogelijkheid om het project uit te breiden tot een PhD onderzoek. Sluit ook goed aan op mijn huidige onderzoeksstage, het ontwikkelen van voorspellende computermodellen. Op zich heel interessant en het gaat me ook niet slecht af, maar onderzoek op het lab trekt mij toch meer. Ik ben alleen zo bang dat ik daar niet meer naar terug kan als ik eenmaal aan het modellen ben geslagen, omdat ik dan de juiste ervaring mis.
Wie heeft hier ervaring mee, tips voor, whatever?

**Geplaatst**: 14-01-14 15:19

Re: Het leed dat werk / een baan zoeken heet. Deel 9

Geplaatst: 14-01-14 15:19

Ik ben uitgenodigd voor mijn droombaan!! Zitten wel wat facetjes aan waar ik niet op had gerekend... kom ik later op terug..

**Geplaatst**: 14-01-14 15:30

Re: Het leed dat werk / een baan zoeken heet. Deel 9

Geplaatst: 14-01-14 15:30

Michelle, van harte gefeliciteerd! Steek die veer maar in je reet

Ir1ne: voor mijn gevoel liggen de banen voor je voor het oprapen, maar ketst het elke keer op een relatief kleinigheidje af. Ik gun het je dat je nu gewoon doorstoomt naar die droombaan!

Chanen: niet geschoten is altijd mis toch?

Ik heb morgenochtend een gesprek voor een vrijwillige functie, met een kleine onkostenvergoeding als ik het goed begrepen heb. Op deze manier kan ik toch ervaring in het werkveld opdoen en ik hoop dat het als opstapje kan dienen voor een betaalde baan

**Geplaatst**: 14-01-14 15:48

Geplaatst: 14-01-14 15:48

Chanen, ik zit een beetje met dezelfde twijfel als jij.

Er zijn in de biomedische / toxicologische hoek best veel banen in bedrijven, of zoals jij hebt gevonden als adviseur. (voor mij zou het dan bijvoorbeeld kankermedicijnen ontwikkelen zijn)
Ik heb echter ook het idee dat je, als je écht voor het (academische) onderzoek wilt gaan en voor die PhD, dat je daar nu voor moet gaan en niet eerst een andere baan aan moet nemen. Ik zou ook bang zijn dat je er dan helemaal niet meer doorheen komt omdat je bij 'het grote boze bedrijfsleven' werkt. Sommige wetenschappers lijken daar nogal bang voor te zijn

Zo'n optie voor PhD bij een bedrijf lijkt me dan verstandiger dan adviseur, maar echt zeker ben ik hier niet van mijn zaak.
Ik moet gewoon zeggen dat ik het tot nu toe nog niet tegen ben gekomen dat iemand eerst wat anders had gedaan voor het starten van de PhD, zo'n beetje iedereen komt direct van de master af of heeft als technician gewerkt bij dezelfde groep. (wie weet gebeurt het wel hoor, maar het is niet iets veel voorkomends)

Wat betreft je twijfel over of een project wel helemaal aansluit bij wat je wilt: ik ben begonnen met enkel reageren op dingen die perfect bij mijn interesse passen, maar zoveel functies zijn er dan niet. Op dit moment ben ik wat minder kieskeurig geworden en ga ik ook voor projecten die wat minder mijn ding zijn, bijvoorbeeld waarbij je veel minder op het lab staat. Omdat ik van mezelf een intrinsieke interesse heb in onderzoek. Dan is mijn idee daarbij dat zo'n project toch wel interessant wordt, als je er eenmaal mee bezig bent. Ik heb nu 1 zo'n sollicitatie lopen en mag komen voor de 2e gespreksronde. Dat geeft ook hoop omdat de onderzoeksgroep het met mij ziet zitten, dus blijkbaar zijn er meer raakvlakken tussen hun onderzoek en mijn stages dan ik in eerste instantie dacht. En als je langskomt en het echt niets blijkt te zijn kun je altijd nog je twijfel uiten en nee zeggen. Zij hebben genoeg kandidaten hoor, dus durf dat gewoon te doen. Halverwege stoppen is natuurlijk helemaal geen optie

(ingewikkeld dit he)
Na een PhD kun je nog best switchen qua 'vakgebied', ik ken mensen die als postdoc ineens iets heel anders gingen doen (bijv. stamcelbiologie naar meer natuurkundig modelleerwerk). Dat zal niet heel gemakkelijk zijn in het begin, maar het kan dus wel. Ook zie ik na de PhD meer mensen naar het bedrijfsleven 'wegstromen'. Dus wees daar niet te bang voor; ik denk dat er dan weer heel wat deuren open gaan (en de crisis een keer voorbij is

)

Lang verhaal maar misschien helpt het

**Geplaatst**: 14-01-14 16:23

Re: Het leed dat werk / een baan zoeken heet. Deel 9

Geplaatst: 14-01-14 16:23

@ Corelli: Waar het mij om gaat is niet zozeer of ik wel geschikt ben voor de functie, maar of ik daarna nog wel aan het werk kom in de tak die ik het liefste uit wil. Als ik een aantal jaar als adviseur achter een bureau heb gezeten, betwijfel ik of ze me daarna nog aan zullen nemen in een onderzoeksfunctie.

@ NoeskaMoos: Goed om te horen dat ik niet de enige ben met deze twijfels. Volgens mijn studiementor is het niet onmogelijk om na een aantal jaar werkervaring op te hebben gedaan alsnog als PhD aan de bak te komen. Je moet alleen met goede argumenten komen waarom je niet eerder bent gaan promoveren en een relevant arbeidsverleden hebben. Vandaar dus mijn twijfel hoe kritisch ik mag of moet zijn wat betreft vacatures die geen PhD-positie betreffen.
Overigens is die baan als junior researcher binnen het vUMC, dus voor 'het grote boze bedrijfsleven' hoef ik daar niet bang te zijn.

Het punt is vooral dat bij dat project geen labwerk te pas komt, maar het puur om het opbouwen van databases en ontwikkelen van simulatiemodellen gaat. Omdat mijn ervaring nu ook niet verder strekt dan wat ik binnen de opleiding heb opgedaan, vrees ik dat ik na zo'n project niet meer zo snel wordt aangenomen in een functie waar labwerk bij komt kijken.

Goed trouwens dat je door bent naar de 2e gesprekronde! Om wat voor project gaat het?

**Geplaatst**: 14-01-14 17:07

Re: Het leed dat werk / een baan zoeken heet. Deel 9

Geplaatst: 14-01-14 17:07

Ik snap het

Mijn mentaliteit is een beetje dat ik toch niet in de toekomst kan kijken en dat ik, in deze tijd, pak wat ik pakken kan

Niks is voor niks, je leert overal wel weer wat en ik geloof er niet in dat het aannemen van een bepaalde functie, andere deuren definitief voor je sluit. Zolang je maar goed kunt onderbouwen waarom je bepaalde keuzen hebt gemaakt

**Geplaatst**: 14-01-14 17:10

Geplaatst: 14-01-14 17:10

ik heb een vraag:

wat zouden jullie doen? Ik ben vorige week woensdag naar winkel gegaan om me sollicitatiebrief ga te geven. heb toen een goed en gezellig gesprek gehad over het bedrijf en waarom ik dit graag wilde.

Nu zouden hun mijn wel wat laten weten maar wanneer weet ik eigenlijk niet.
Dus zat te denken als ik ze nu gewoon bel... alleen ben ik beetje bang dat ik dan te stalkerig ben

maar heb zo als ik het niet doe weet ik nog niets en dan heb ik misschien wel helemaal niets

**Geplaatst**: 14-01-14 17:12

Re: Het leed dat werk / een baan zoeken heet. Deel 9

Geplaatst: 14-01-14 17:12

Ik zou er gewoon eventje achteraan bellen hoor

Morgen, dan is het een week later

**Geplaatst**: 14-01-14 17:15

Geplaatst: 14-01-14 17:15

Bij ons in de winkel zijn ze best laks met het bellen van sollicitanten, en zijn sollicitaties dan ook snel vergeten. Juist de mensen die weer even bellen of langskomen worden weer naar boven gehaald en krijgen zelfs een plusje, omdat ze mensen met initiatief zoeken die sterk in hun schoenen staan. Gewoon bellen of langs gaan dus!

**Geplaatst**: 14-01-14 17:16

Re: Het leed dat werk / een baan zoeken heet. Deel 9

Geplaatst: 14-01-14 17:16

dan ga ik nu bellen

vind het gewoon altijd lastig omdat dan te doen

**Geplaatst**: 14-01-14 17:16

Geplaatst: 14-01-14 17:16

Ik denk dat wat jij zegt voor de meeste functies waar is Corelli, maar ik denk ook dat dat in onderzoekswereld en dan met name het verkrijgen van een PhD toch iets anders in elkaar steekt. Ik denk dat als je later, na een aantal jaren werk toch het onderzoek in wilt, dat je dan op zijn minst bijvoorbeeld een eigen idee moet hebben. Of op zijn minst ervaring moet hebben opgebouwd in de specifieke richting van de PhD.

De concurrentie is echt hoog in PhD's. Het blijft een lastige balans Chanen. Ik denk dat je als je echt graag een PhD wilt, daar ook de tijd voor moet nemen en daar ook kritisch over mag zijn. Een PhD is hard werken voor een relatief laag salaris, maar de werkdruk ligt gewoon hoog, dan moet je niet in een onderwerp zitten die je eigenlijk toch tegenvalt. Ik ben zelf vorige week begonnen in een PhD in kanker immunotherapie in Nijmegen, maar ben wel 9 maanden aan het zoeken geweest. Ik heb in al die tijd misschien 8 of 9 brieven verstuurd of zo. Ja, het is een moeilijke tijd, maar een PhD traject is toch net een iets anders carriere gang dan de meeste andere banen, het werkt allemaal net wat anders. Als dat is wat je wilt, ga er dan voor. Zeker als je de cijfers en motivatie hebt en je merkt dat je toch regelmatig op gesprek mag komen. Vroeg of laat is het dan een keer raak! Echt waar!

Probeer in de tussentijd een baan te vinden waar ze eigenlijk al weten dat je aan het door solliciteren bent, maar dat je daar bent als tijdelijk opvang. Ik heb op die manier twee banen gehad en eigenlijk die hele 9 maanden kunnen opvullen met werk. Ik kon echter wel altijd gewoon vrij nemen voor sollicitatie gesprekken. Lijkt me erg vervelend als je daar geheimzinnig over moet gaan doen.

Bij het sollicitatie gesprek van die eerste twee banen vroeg diegene van "ja, het risico wat ik met jou vind is dat ik bang ben dat ik je dan net ingewerkt heb en dat je dan over een maand weer bent." Toen heb ik geantwoord van "ja, dat is zo, daar kan ik ook geen uitsluitsel over geven. Het enige dat ik kan zeggen is dat ik super gemotiveerd ben, snel leer en dingen op pak en graag wil werken." Uiteindelijk heeft ze me toen toch aangenomen. Toen ik daar weg ging heb ik nog verschillende keren te horen gekregen dat ze me missen!

**Geplaatst**: 14-01-14 17:22

Geplaatst: 14-01-14 17:22

Binnen het vUMC kan wel weer handig zijn voor je connecties natuurlijk. Nog steeds moeilijk

2e gespreksronde gaat over een project in het ontwikkelen van multimodale imaging agents voor (pre)klinische screens. Dus meer biochemie.
Verder heb ik nog wat vacatures lopen die veel meer aansluiten bij wat ik heb gedaan. Bij eentje heb ik eind deze maand een gesprek, daar zijn nog 7 mensen over. De rest is nog afwachten, de sluitingsdatum van de vacature is nog niet bereikt. Ik heb een beetje hetzelfde als Shiloh, ik zit nu in totaal op zo'n 6 a 7 sollicitaties en daarnaast heb ik een paar open brieven gestuurd waar helaas niets uit kwam.

Over het algemeen word ik eigenlijk altijd uitgenodigd voor gespreksrondes (dat heb je als het project je echt ligt, dat spreekt wel uit je CV dan), alleen heb ik nog niet het geluk gehad dat ik het dan ook echt wordt. Mijn specialiteit is 2e worden.

**Geplaatst**: 14-01-14 17:25

Re: Het leed dat werk / een baan zoeken heet. Deel 9

Geplaatst: 14-01-14 17:25

Gewoon volhouden Anoeska! Je wordt vanzelf een keer 1! Echt... Is een van die projecten nog in Nijmegen? Daar moest je toch op iemand wachten die met zwangerschaps verlof was of zo?

**Geplaatst**: 14-01-14 17:33

Geplaatst: 14-01-14 17:33

NoeskaMoos schreef:
Chanen, ik zit een beetje met dezelfde twijfel als jij.

Er zijn in de biomedische / toxicologische hoek best veel banen in bedrijven, of zoals jij hebt gevonden als adviseur. (voor mij zou het dan bijvoorbeeld kankermedicijnen ontwikkelen zijn)
Ik heb echter ook het idee dat je, als je écht voor het (academische) onderzoek wilt gaan en voor die PhD, dat je daar nu voor moet gaan en niet eerst een andere baan aan moet nemen. Ik zou ook bang zijn dat je er dan helemaal niet meer doorheen komt omdat je bij 'het grote boze bedrijfsleven' werkt. Sommige wetenschappers lijken daar nogal bang voor te zijn
Zo'n optie voor PhD bij een bedrijf lijkt me dan verstandiger dan adviseur, maar echt zeker ben ik hier niet van mijn zaak.
Ik moet gewoon zeggen dat ik het tot nu toe nog niet tegen ben gekomen dat iemand eerst wat anders had gedaan voor het starten van de PhD, zo'n beetje iedereen komt direct van de master af of heeft als technician gewerkt bij dezelfde groep. (wie weet gebeurt het wel hoor, maar het is niet iets veel voorkomends)

Wat betreft je twijfel over of een project wel helemaal aansluit bij wat je wilt: ik ben begonnen met enkel reageren op dingen die perfect bij mijn interesse passen, maar zoveel functies zijn er dan niet. Op dit moment ben ik wat minder kieskeurig geworden en ga ik ook voor projecten die wat minder mijn ding zijn, bijvoorbeeld waarbij je veel minder op het lab staat. Omdat ik van mezelf een intrinsieke interesse heb in onderzoek. Dan is mijn idee daarbij dat zo'n project toch wel interessant wordt, als je er eenmaal mee bezig bent. Ik heb nu 1 zo'n sollicitatie lopen en mag komen voor de 2e gespreksronde. Dat geeft ook hoop omdat de onderzoeksgroep het met mij ziet zitten, dus blijkbaar zijn er meer raakvlakken tussen hun onderzoek en mijn stages dan ik in eerste instantie dacht. En als je langskomt en het echt niets blijkt te zijn kun je altijd nog je twijfel uiten en nee zeggen. Zij hebben genoeg kandidaten hoor, dus durf dat gewoon te doen. Halverwege stoppen is natuurlijk helemaal geen optie (ingewikkeld dit he)
Na een PhD kun je nog best switchen qua 'vakgebied', ik ken mensen die als postdoc ineens iets heel anders gingen doen (bijv. stamcelbiologie naar meer natuurkundig modelleerwerk). Dat zal niet heel gemakkelijk zijn in het begin, maar het kan dus wel. Ook zie ik na de PhD meer mensen naar het bedrijfsleven 'wegstromen'. Dus wees daar niet te bang voor; ik denk dat er dan weer heel wat deuren open gaan (en de crisis een keer voorbij is )

Lang verhaal maar misschien helpt het

Mag ik hier wat op aanvullen? Mijn man is in het verleden ook gepromoveerd (he, wat klink ik nu oud, hij is gepromoveerd in 2008) en daardoor heb ik ook wel wat meegekregen van het wereldje.
Er zijn inderdaad maar weinig promovendi die eerst het bedrijfsleven in gaan (of een andere functie uitoefenen buiten de uni) voordat ze gaan promoveren. Ik denk inderdaad dat als je wilt gaan voor je PhD, je dit het beste meteen na je studie kunt doen. Wel belangrijk is dat je op een onderwerp terecht komt wat je aanspreekt, je bent er immers minstens 4 jaar mee bezig. Wel kan het zijn dat je op het ene onderwerp solliciteert wat je misschien minder aanspreekt, de mensen van de vakgroep na een gesprek denken "hé, maar dat andere project wat binnenkort ook een positie op vrij komt lijkt ons veel meer wat voor die kandidaat". Zo is dat namelijk destijds bij mijn man ook gegaan, ze wilden hem namelijk graag hebben en het uiteindelijke onderwerp waar hij op promoveerde sloot inderdaad veel beter aan.
Dat veel mensen na hun promoveren weg stromen naar het bedrijfsleven klopt

Er was destijds namelijk gewoon heel weinig werk voor mensen die verbonden wilden blijven aan de universiteit (en aangezien dat net voor de crisis was, zal dat nu alleen maar minder zijn geworden). En na 3 keer een postdoc project van een jaar gaat dat veel mensen uiteindelijk toch de keel uithangen; ook zij willen zekerheid, een fatsoenlijk loon en een huis kopen :')

Daarbij komt het feit dat het een heel klein wereldje is, het moet je maar net liggen (je komt op een gegeven moment namelijk onherroepelijk ver van het bedrijfsleven af te staan, ook bij het meer toegepaste onderzoek!) en als je het écht wilt maken in dat wereldje, moet je (behalve een goede onderzoeker) ook een politicus zijn.

De doctorstitel opent ook deuren in het bedrijfsleven, zeker bij de technische bedrijven (hightech). Het bedrijf waar mijn man werkt bijvoorbeeld, daar is meer dan de helft van de mensen gepromoveerd (inclusief de directeuren zelf, waarvan er één echt griezelig intelligent is). Ze werken daar aan technisch geavanceerde projecten waarop je je tanden echt stuk kunt bijten, erg uitdagend. Ook schrijft hij bijvoorbeeld nog regelmatig publicaties aan de hand van de projecten die ze doen. Zo komt de onderzoeker in hem ook aan zijn trekken...

Moraal van dit verhaal, ik zou zeker solliciteren, ook als het project je in eerste instantie wat minder aan trekt. Je weet nooit hoe een koe een haas vangt.

**Geplaatst**: 14-01-14 17:41

Geplaatst: 14-01-14 17:41

Corelli schreef:
Michelle, van harte gefeliciteerd! Steek die veer maar in je reet

Ir1ne: voor mijn gevoel liggen de banen voor je voor het oprapen, maar ketst het elke keer op een relatief kleinigheidje af. Ik gun het je dat je nu gewoon doorstoomt naar die droombaan!

Chanen: niet geschoten is altijd mis toch?

Ik heb morgenochtend een gesprek voor een vrijwillige functie, met een kleine onkostenvergoeding als ik het goed begrepen heb. Op deze manier kan ik toch ervaring in het werkveld opdoen en ik hoop dat het als opstapje kan dienen voor een betaalde baan

De banen liggen niet voor het oprapen. Ik heb gewoon een brede interesse en meerzijdig geschikt, maar weet nu wel wat ik niet moet hebben... Daarbij zijn er gewoon heel veel sollicitanten en soms ketst het af op idd iets kleins, soms ligt dat aan mezelf ( dat is van uit hier ook aangegeven en daarop heb ik het wat bij mezelf gezocht, wat hielp)
Ik was aangenomen bij die van vrijdag, dat is echter via een uitzendbureau en de intercedent wou eerlijk zijn over mijn gesprekken, nu moet ik donderdag uitsluitsel geven maar procedures lopen nu eenmaal niet zo snel... dus dat kan ik niet zo snel zeggen... toch?

De droombaan-recruiter vroeg wel of ik mn IDkaart mee wilde nemen. Is dat gebruikelijk bij een eerste gesprek?

**Geplaatst**: 14-01-14 17:43

Geplaatst: 14-01-14 17:43

Hoewel de randstad mij niet direct trekt, is het vUMC zeker geen verkeerde plek om aan het werk te gaan wat connecties betreft.

Ik ben bewust deze studie gaan volgen omdat ik het onderzoek in wil, dus de motivatie is er. Qua cijfers scoor ik ook redelijk. Als ik mijn huidige onderzoeksstage met een 8 af weet te sluiten - en gezien de positieve reacties van mijn begeleider is dat zeker niet onmogelijk - sta ik gemiddeld een 7,5 voor mijn master. Geen hoogvlieger, maar ook zeker niet met de hakken over de sloot. Wat voor mij wel eens een probleem zou kunnen blijken, is dat ik mezelf niet de credits geef die ik verdien. Ik ben te bescheiden en nogal snel geïntimideerd. Als ik eisen zie staan waar ik (naar mijn mening) niet aan voldoe, schrik ik al snel af, terwijl alles natuurlijk te leren valt.

Wat voor werk heb je in de afgelopen 9 maanden eigenlijk gedaan, Shiloh? Wel iets dat aansluit bij je opleiding, of totaal iets anders?

Klinkt niet oninteressant NoeskaMoos. Wel balen dat je het telkens zo ver schopt in de sollicitatierondes, maar het telkens net niet wordt. Aan de andere kant is het natuurlijk ook wel weer een opsteker dat je zo ver komt. Jij komt ook vanzelf een keer aan de beurt.

Ik zou trouwens al een gat in de lucht springen als ik überhaupt wordt uitgenodigd. Voor de vacature waar ik vooralsnog op gereageerd heb, zie ik dat niet meer gebeuren.

Laatst bijgewerkt door Chanen op 14-01-14 17:48, in het totaal 1 keer bewerkt