Geplaatst: 27-12-16 18:43 BeSen schreef:Nou, als je een eigen praktijk hebt kan je eigenlijk veel meer zelf betalen. Werktijden/vakanties/beleid enz enz. En dat kan dus niet als je in een organisatie werkt. Maar zoals je al zei is het in het begin wel handiger om eerst in organisatie te werken maar dan kan je altijd later nog een eigen praktijk opstarten.
Vergis je niet: een eigen praktijk is hard werken!
En in sommige organisaties kan je best veel bepalen, vind ik. Zowel op mijn eerste werkplek als waar ik nu werk heb ik veel vrijheid in uren / dagen waarop ik werk en wanneer ik vakantie neem enz. Ik moet alleen aan collega's laten weten wanneer ik bereikbaar ben en stem meestal ook af met collega's wie wanneer verlof neemt, maar in principe mag ik het wel zelf bepalen... Qua beleid kan je natuurlijk niet alles bepalen, maar ook daar kan je doorgaans wel iets in bepalen, in samenspraak met collega's natuurlijk. Daar bestaan bv bepaalde werkgroepen voor waarin jullie samen beleid bepalen rond bepaalde thema's.
Maar goed, je moet doen waar je je goed bij voelt.
VogeltjeM schreef:Volgens de wet is niemand neppsycholoog helaas...
Zelf vind ik het echter wel belangrijk om te zijn aangesloten bij de juiste beroepsverenigingen en een uitgebreide wetenschappelijke studie te hebben gedaan. Ons vak is al zo onderhevig aan "je eigen blinde vlek" en "je eigen referentiekader", dat ik het fijn vind dat de zorg die ik bied in ieder geval evidence-based is, uitgebreid objectief onderzocht. Als je die basis niet hebt om op terug te vallen, loop je risico om een tunnelvisie te ontwikkelen. Op zich is daar niks mis mee, maar i.m.o. wel als je jezelf psycholoog noemt en mensen erop vertrouwen dat je kundig bent. Dat wil niet zeggen dat "alternatieve" psychologen niet kundig kunnen zijn, daar zitten vast superfijne therapeuten tussen. Maar mijn cup of tea is het persoonlijk niet. Van de zorgverzekeraars mag je gelukkig tot op grote hoogte zelf kiezen. Al zal een huisarts meestal wel doorsturen naar een "reguliere" psycholoog, vanwege het stukje evidence-based.
Overigens heb ik het hierboven vnl over mensen die ergens gewoon een cursus psychologie of coaching oid hebben gevolgd en zich dan psycholoog noemen en mensen willen gaan behandelen, echt helemaal niet over HBO-psychologie, dat is een heel ander beroep/is een studie met een ander doel i.m.o.
Daar ben ik het wel mee eens en vind ik ook zo'n groot nadeel aan het feit dat de titel van (psycho)therapeut (nog) niet beschermd is. Je kan dan helaas terecht komen bij enorme kwakzalvers die veel schade kunnen aanrichten. Alleen spijtig genoeg is het soms moeilijk om het kaf van het koren te scheiden wanneer je niet zo bekend bent met hulpverlening.
En ja, ook mensen die van basisopleiding geen psycholoog zijn, kunnen prima therapeuten zijn, maar moest ik op zoek gaan naar een therapeut zou ik wel zeker willen zijn dat het iemand is die kennis heeft van menselijk gedrag, emoties, de problematiek waar ik mee zou zitten, hoe die te behandelen enz enz.
