Bokt.nl

**Geplaatst**: 25-03-10 16:49

Geplaatst: 25-03-10 16:49

Justy, wat jammer joh! Wel goed dat het nu gelijk duidelijk is, voordat je je echt aan haar hebt gehecht. Het is wel belangrijk dat je je er goed bij voelt, als je voor je gevoel steeds op eieren moet lopen schiet je ook niet echt op. Ik hoop dat het wat wordt bij SPirithorses, dat lijkt me een heel mooi bedrijf om jezelf bij te ontwikkelen!

Wat betreft de opleiding, ik heb die ervaring ook wel. Of althans, ik heb dat gezien bij andere mensen, zelf heb ik alleen ervaring met de UU en de UvA en dat ging wel redelijk (al konden die er soms ook wat van hoor...). Hogescholen schijnen toch wel vaak een rommeltje te zijn.

Reiziger, wat ik met de opleiding zou willen is tweeledig. Ik werk nu in de jeugdzorg, maar ben daar met mijn lesbevoegdheid eigenlijk niet voor bevoegd. Het is idioot vind ik zelf (mensen met SPW mogen dingen die ik als eerstegraads docent niet mag), maar officieel mag ik dus niet in de kinderopvang e.d. Officieel nooit geleerd hoe ik een luier moet verschonen enzo.

Omdat ik merk dat dit een veld is waar ik wel met veel plezier in werk en waar ik ook wel ontwikkelingsmogelijkheden zie, wil ik graag een relevant diploma halen. Pedagogiek in 2 jaar deeltijd is natuurlijk een superhandige optie, en als het dan ook nog pedagogiek met dieren is lijkt het me persoonlijk ook nog eens razend interessant. Dat is dus het tweede, gewoon een stukje interesse. Ik heb studeren altijd erg leuk gevonden en mis het wel, dus ik heb er wel zin in om weer eens iets te gaan doen.

Wat ook meespeelt is dat mijn werkgever bezig is subsidies e.d. te verkrijgen en dat hij dan gediplomeerd personeel moet hebben, en dat ik bang ben eruit te vliegen als ik er niet aan werk om gediplomeerd te worden.

Reiziger, ik las toevallig net het eerste hoofdstuk in mijn nieuwe boek 'Whole Heart, Whole Horse' van Mark Rashid. Hij heeft het daarin erover dat veel ruiters bang zijn om 'het verkeerd' te doen en daarom maar niks doen, maar dat niks doen natuurlijk ook heel veel mogelijkheid geeft het verkeerd te doen. Niet dat je roekeloos alles maar moet uitproberen natuurlijk, maar een weloverwogen keuze is vaak beter dan geen keuze.
Ik hoop voor je dat het goed uitpakt met Boa, maar ik heb er in elk geval alle vertrouwen in dat je je uiterste best doet en je gezonde verstand gebruikt.

**Geplaatst**: 25-03-10 17:31

Geplaatst: 25-03-10 17:31

Nimue schreef:
Reiziger, ik las toevallig net het eerste hoofdstuk in mijn nieuwe boek 'Whole Heart, Whole Horse' van Mark Rashid. Hij heeft het daarin erover dat veel ruiters bang zijn om 'het verkeerd' te doen en daarom maar niks doen, maar dat niks doen natuurlijk ook heel veel mogelijkheid geeft het verkeerd te doen. Niet dat je roekeloos alles maar moet uitproberen natuurlijk, maar een weloverwogen keuze is vaak beter dan geen keuze.

Da's nog wel een boek voor mij geloof ik

Dadelijk les, even lekker bezig zijn met de paarden

**Geplaatst**: 25-03-10 19:27

Geplaatst: 25-03-10 19:27

Nimue schreef:
Reiziger, ik las toevallig net het eerste hoofdstuk in mijn nieuwe boek 'Whole Heart, Whole Horse' van Mark Rashid. Hij heeft het daarin erover dat veel ruiters bang zijn om 'het verkeerd' te doen en daarom maar niks doen, maar dat niks doen natuurlijk ook heel veel mogelijkheid geeft het verkeerd te doen. Niet dat je roekeloos alles maar moet uitproberen natuurlijk, maar een weloverwogen keuze is vaak beter dan geen keuze.
Ik hoop voor je dat het goed uitpakt met Boa, maar ik heb er in elk geval alle vertrouwen in dat je je uiterste best doet en je gezonde verstand gebruikt.

Dank je! Ik heb ook wel het vertrouwen in mezelf dat ik ook alles doe wat ik kan, en ik luister heel goed naar mijn gevoel. Het gaat nu heel goed met haar, gelukkig.

Ik snap de kleine lettertjes, zeker in een tijd als deze. Lastig. Hopelijk geeft Zaterdag je meer duidelijkheid.

**Geplaatst**: 25-03-10 19:29

Geplaatst: 25-03-10 19:29

Jade ik zag het net ja. Stal Paradiso is dat, wel een toffe locatie. Helaas, voor mij als autoloos persoon geen optie. Ik kan er dan gewoon niet op tijd zijn.

**Geplaatst**: 25-03-10 20:39

Geplaatst: 25-03-10 20:39

Ik heb heel fijn les gehad net

In het begin was paardje ontzettend lui, lesgeefmeneer zei 'ze doet net of je er niet bent'... Ja, zo voelde ik me dus ook, alsof ik er niet was

Elke keer weer grappig, dat spiegelen. En ik heb erop gezeten $*\o/*$ Zonder zadel ook nog, en het was zo fijn!

**Geplaatst**: 25-03-10 20:54

Re: Verdiepen in paarden/ mezelf ontw via een cursus/opleiding

Geplaatst: 25-03-10 20:54

Toch even een kritische vraag: waarom is dat spiegelen? Waarom is het niet gewoon een paard dat prima is in het negeren van ongeacht wie (tot het moment dat iemand zich nadrukkelijk niet meer laat negeren)?
Dat lijkt hetzelfde maar is het zeker niet, bij spiegelen verwacht ik een reactie van het paard op de houding van de mens, maar het zou ook heel goed een eigen reactie van het paard kunnen zijn waar de mens in kwestie al dan niet wat mee doet.

**Geplaatst**: 25-03-10 21:24

Re: Verdiepen in paarden/ mezelf ontw via een cursus/opleiding

Geplaatst: 25-03-10 21:24

In dit geval was dit niet het typische gedrag van dit paard, dat voorop. En tja, wat is spiegelen? Als ik in een spiegel kijk zie ik mijn spiegelbeeld, maar dat wil niet zeggen dat die spiegel dat ook weet

Een paard dat mij negeert totdat ik mij niet meer laat negeren triggert bij mij bepaalde dingen waar ik op dat moment mee bezig ben, en niet in de laatste plaats omdat ik erop let. Het maakt mij dan niet zoveel uit of dat paard nu bewust bezig is mijn gedrag naar mij terug te spiegelen, maar het reageert wel op mij, die vanuit een bepaalde emotie/gemoedstoestand bezig is. Dat versta ik onder spiegelen.

**Geplaatst**: 25-03-10 21:48

Geplaatst: 25-03-10 21:48

Justy schreef:
Een paard dat mij negeert totdat ik mij niet meer laat negeren triggert bij mij bepaalde dingen waar ik op dat moment mee bezig ben, en niet in de laatste plaats omdat ik erop let. Het maakt mij dan niet zoveel uit of dat paard nu bewust bezig is mijn gedrag naar mij terug te spiegelen, maar het reageert wel op mij, die vanuit een bepaalde emotie/gemoedstoestand bezig is.

Nou weet ik dat deze discussie eigenlijk in het andere topic thuishoort (hoewel? Het is nog altijd een stw-topic over het verdiepen in paarden/jezelf dus uiteindelijk is het hier ook wel relevant), maar toch vind ik het wel een belangrijk onderscheid. Ik snap wel dat het voor een individuele situatie niet uitmaakt, maar als de waarde van paarden in de therapie wordt het spiegelen wel aangehaald, en daarmee wordt het begrip mi wel opgerekt. Het ging een stukje terug al over de kwaliteit van opleidingen en ik denk dat er daarom wel zorgvuldig met dat soort begrippen moet worden omgegaan, en het onderscheid 'het paard aangrijpen als aanleiding tot' of 'het paard bepaalde vermogens toedichten' is best essentieel.

**Geplaatst**: 25-03-10 21:57

Geplaatst: 25-03-10 21:57

Dat laatste ben ik helemaal met je eens!!

Zo werd er tijdens het begin van de opleiding te weinig aandacht besteed aan dingen als wat jij zegt, maar ook aan het verschil tussen activiteit en therapie.
Er gingen dus medestudenten al aan de slag onder de noemer AAT (animal assisted therapie), zonder dat ze een therapeut zijn.

Dat bedoel ik dus met dingen die ik vanuit de opleiding mis, maar wat m.i. wel hele essentiele dingen zijn

**Geplaatst**: 25-03-10 22:06

Geplaatst: 25-03-10 22:06

@ Shadow: Mja, dat ben ik op zich met je eens. Maar het gaat hier vooral om de definitie van spiegelen denk ik, en niet zozeer over de al dan niet empatische vermogens van paarden. Ik ben de allerlaatste die zal zeggen dat een paard die vermogens niet heeft, maar ik kan me ook voorstellen dat iemand er geen bal van gelooft. En ik denk dat het a) de verantwoordelijkheid van een therapeut is om aan te geven wat bijvoorbeeld voor hem of haar de term 'spiegelen' betekent of hoe hij of zij een paard precies inzet in een therapie en b) de verantwoordelijkheid van de client om een therapeut te kiezen die uitgangspunten hanteert waar die persoon iets mee kan.

En daarvoor is inderdaad een duidelijke definitie van de term 'spiegelen' nodig, maar ik denk dat die individueel kan verschillen. In een wetenschappelijk psychologisch boek zul je die term met betrekking tot dieren niet tegenkomen, waarschijnlijk onder andere omdat het niet te standaardiseren is.

Nog los van wat Nektosha aanhaalt, dat mensen onder een bepaalde titel gaan werken die ze niet mogen voeren. maar hier geldt weer: therapeut is in Nederland geen beschermde titel, evenmin als psycholoog (in België overigens wel). Dus wie bepaalt wat wel en niet mag? Het is gewoon een heel groot grijs gebied dat wederom bepaald wordt door individuele interpretatie.

**Geplaatst**: 26-03-10 09:22

Re: Verdiepen in paarden/ mezelf ontw via een cursus/opleiding

Geplaatst: 26-03-10 09:22

Shadow, ik vind het hier zeker ook een relevante vraag!
Goeie vraag ook... ik moest er even diep over nadenken. Net als Justy voelt het voor mij vooral als een definitiekwestie. In het geval waar het hier om gaat voelt iemand zich niet aanwezig, en het paard doet of diegene niet aanwezig is. Dat vind ik spiegelen, want als er iemand anders op had gezeten die zich wel helemaal 'hier' had gevoeld was het anders verlopen. Ik denk niet dat het paard bewust denkt 'Okay, nou, ruiter A is vandaag afwezig, dus ik ga eens lekker lopen niksen om hem of haar erop te wijzen dat hij meer in het hier en nu moet komen'. Het is denk ik meer een natuurlijke reactie van het paard: je laat als leider een steekje vallen (sorry Justy, het klinkt wat bot maar je snapt denk ik wel hoe ik het bedoel hé

), dus reageert het paard daar op een bepaalde manier op.

Als het paard echter altijd zo doet, en gewoon een paard is dat je er even bij moet halen omdat hij anders heel de les loopt te lummelen, dan vind ik het geen spiegelen maar het normale gedrag van het paard.

Het mooie aan het eerste voorbeeld is voor mij, dat ik me vaak niet bewust ervan ben dat ik niet aanwezig ben (of een ander gevoel dat op dat moment terugkomt in de houding van het paard). Daardoor is het voor mij zo waardevol om hierin met paarden te werken: die pikken iets op waar ik me zelf op dat moment niet van bewust ben, en vergroten dat voor mij uit. Daar kan ik weer van leren, van die feedback. Op het moment dat ik er als mens van leer om mijn gevoelens beter te ervaren en daarmee om te gaan en er dus ook buiten de bak iets aan heb, wordt het voor mij meer dan 'gewoon' omgaan met paarden (wat overigens ook prachtig is).

Nektosha heeft een goed punt over het verschil tussen therapie en activiteit. Ik zou daar tussenin zelfs nog begeleiding willen zetten. Zoals ik het zie is een activiteit iets leuks dat je doet en waarbij de activiteit het doel an sich is (bijv. samen winkelen om een cadeautje voor de moeder van een cliënt te kopen). Begeleiding gaat een stukje verder: je doet een activiteit en begeleidt degene daarin, vaak is er een doel bepaalde vaardigheden te ontwikkelen (bijv. winkelen met een cliënt zodat die keuzes leert maken en met geld leert omgaan). Therapie gaat nog een stapje verder, daar is niet de activiteit het uitgangspunt maar de hulpvraag, en op basis daarvan maak je een behandelplan.

Zo zie ik het, maar ik weet dat het allemaal nogal kan verschillen hoe mensen dingen benoemen. Dus Shadow, om terug te komen op jouw vraag: ik vind het zeker relevant om altijd vraagtekens bij definities te blijven zetten. Pas als je van elkaar weet wat je ergens mee bedoelt, kun je echt goed communiceren.

**Geplaatst**: 26-03-10 09:37

Geplaatst: 26-03-10 09:37

Shadow, goede vraag! Ik heb er niet echt een eenduidig antwoord op, maar ik heb wel een keer met mijn eigen paard meegemaakt dat ze iemand straaaaal negeerde met grondwerken. Nota bene mijn instructrice van Voest, die 4e was geworden op het NK hiervan.. Niet de minste dus, en zeker met overwicht op paarden en ook de nodige paarden onder handen gehad.

Bregh liep met haar neus in de lucht, en buitenstelling haar écht straaaaal te negeren, terwijl ze zeg 5 minuten daarvoor met mij bezig was, en gewoon aan het opletten was, oogje op me, binnenstelling, goed op mijn gebaren letten. Alleen ik was met sommige dingen niet duidelijk genoeg dus de instructrice nam het over, rustig, niets overhaasten, maar ze was echt absoluut niet van plan voor haar te werken.

Uiteindelijk kreeg ze het wel voor elkaar uiteraard, ze is niet voor niets zo hoog gekomen in het NK, maar ze gaf achteraf toe dat ze dit nog niet vaak had meegemaakt. Bregh heeft haar voordat ze wat ging doen voor haar, het zweet op haar rug laten werken.

Is dat ongeveer wat je bedoelt ongeveer, want dit was een zeer bewust aktie in mijn ogen.

**Geplaatst**: 26-03-10 10:04

Geplaatst: 26-03-10 10:04

Breghje schreef:
Is dat ongeveer wat je bedoelt ongeveer, want dit was een zeer bewust aktie in mijn ogen.

Weet ik niet (ik ken Brenghje niet) het kan ook dat je paard gewoon niet voor vreemden werkt. Hoef je bij die van mij als vreemde ook niet mee aan te komen. En sommige mensen moet hij gewoon niet en dat verander je niet makkelijk (hij zal dan zelfs geen voer aanpakken).

**Geplaatst**: 26-03-10 10:22

Geplaatst: 26-03-10 10:22

Hier kan ik alleen omschrijven wat ik zie als spiegelen, ik heb geen opleiding gedaan maar ben al zolang met paarden en honden bezig dat ik langzaam wel durf te zeggen dat je dingen op gaan vallen.
Zo kan ik me voorstellen als jij bij het paard staat en voelt "ik ben er niet" jouw schouders lichtjes naar voren gaan, of je bewegingen net niet aangeven wat je wil.
Zo kan ik bv mijn merrie laten lopen door een arm op te tillen, mijn vriend denkt hetzelfde te doen maar ze loopt niet, daarna zegt hij "ik dacht wel dat ze bij mij niet zou willen" dat denken alleen al reageren ze op, je bent net niet overtuigd genoeg.
Soms kan de druk om te "presteren" je onzeker maken, er kijken mensen toe en je wil vooral niet af gaan, het kan lijken dat je erg rustig bent maar van binnen giert het, dan zie je ook vaak dat paarden niet doen wat je wil of net zo onrustig zijn.
Dat zie ik als spiegelen, jij bent niet in staat om duidelijk genoeg te zijn om welke reden dan ook, is geen afgang maar op dat moment komt het er niet uit.
Zo loopt mijn paard ook niet door als ik moe ben, is een reactie op mijn futloosheid, het lijkt voor een buitenstaander dan alsof ze net zo moe is als ik maar feitelijk ben ik niet in staat om er meer uit te krijgen, de conclusie dat ik moe ben is wel de juiste.
Of er meer is, misschien wel, maar ik probeer er wel realistisch naar te blijven kijken.
Hoewel ik me er nog steeds over verbaas dat ze toen ik uitlegde dat ik echt haar temperatuur wilde weten ze ophield met knijpen, of was dat ook overtuiging

Dit paard is voor mij wel heel speciaal, ze heeft niet het allergemakkelijkste karakter.

**Geplaatst**: 26-03-10 10:34

Geplaatst: 26-03-10 10:34

Sosha schreef:
Weet ik niet (ik ken Brenghje niet) het kan ook dat je paard gewoon niet voor vreemden werkt. Hoef je bij die van mij als vreemde ook niet mee aan te komen. En sommige mensen moet hij gewoon niet en dat verander je niet makkelijk (hij zal dan zelfs geen voer aanpakken).

Ik heb ook zo'n schatteboutje, heerlijk eenkennig af en toe. Over het algemeen is ze niet moeilijk, maar soms 'moet' ze iemand gewoon niet.
Ik vraag me dan wel altijd af waarom dat nou net die personen zijn. Wat is het aan die mensen waar ze zo de kriebels van krijgt? Hun schoenen? Hun haarkleur? Iets in hun persoonlijkheid? Hun manier van bewegen of praten? Hun geur?

Coydog schreef:
Soms kan de druk om te "presteren" je onzeker maken, er kijken mensen toe en je wil vooral niet af gaan, het kan lijken dat je erg rustig bent maar van binnen giert het, dan zie je ook vaak dat paarden niet doen wat je wil of net zo onrustig zijn.

Dit heb ik meegemaakt, ik werd om deze reden naar voren gehaald tijdens een workshop. We waren met zo'n vijf man geloof ik, en ik ben in groepen altijd reuze gezellig en sociaal. Echt niet onzeker hoor, écht niet..

Ik mocht dus als eerste met het paard werken, en ik huppelde daar eens even lekker die ring binnen want dat zou ik wel eventjes doen. Ik geloofde het zelf bijna ook nog, maar het paard trapte er mooi niet in en die had echt geen zin in me. Ineens realiseerde ik me dat ik het helemáál niet zo leuk en makkelijk vond om daar te staan, maar eigenlijk best wel heel eng. Toen ik dat aan mezelf toegaf en het ook hardop uitsprak, kwam het paard ineens wel naar me toe en liep daarna ook achter me aan.

En dat is dus wat het werken met paarden voor mij bijzonder maakt. Die houding van mij was écht overtuigend. Ik heb er meerdere psychologen en therapeuten mee om de tuin geleid, als ik geen zin meer had in de therapie zette ik mijn stoere masker op en overtuigde ze ervan dat het allemaal weer prima was, en dat lukte altijd - mede doordat ik het zelf ook geloofde, ik hield mezelf net zo hard voor de gek als die andere mensen. Maar mooi dat dat paard er niet in trapte, en dat vind ik zo bijzonder. Of dat nou komt doordat ze je spierspanning opmerken, of je lichaamstaal lezen, of nog wat dieper kunnen kijken, dat maakt voor mij eigenlijk niet uit. Het gebeurt, ik kan ervan leren, en dat is voor mij (in elk geval voorlopig) voldoende. Ooit zal ik wel meer willen weten over hoe het nou precies werkt, en waarom, enzovoort, maar nu vind ik het wel even goed.

**Geplaatst**: 26-03-10 11:20

Re: Verdiepen in paarden/ mezelf ontw via een cursus/opleiding

Geplaatst: 26-03-10 11:20

breghje is dan ook wel een persoonlijkheid die haar opinie niet onder stoelen of banken steekt :')

ik heb Hare Zwaaiestaart in levende lijven mogen bewonderen (rot op ik sta hier te eten

) en was onder de indruk van haar communicatie skills

mijn eigen paard kon ik altijd goed aan zien wie hij wel en niet mocht. hij had een wat traumatisch verleden, mensen die daadkrachtig aan kwamen stappen met het idee 'dat doe ik wel even' sloot hij zich compleet voor af, hij deed wat ze vroegen en ook geen stap meer, geen inzet, geen enthousiasme, niks. die mensen kwamen er ook stuk voor stuk af met de indruk van een nietszeggend paard

**Geplaatst**: 26-03-10 11:23

Geplaatst: 26-03-10 11:23

Sosha schreef:
Breghje schreef:
Is dat ongeveer wat je bedoelt ongeveer, want dit was een zeer bewust aktie in mijn ogen.

Weet ik niet (ik ken Brenghje niet) het kan ook dat je paard gewoon niet voor vreemden werkt. Hoef je bij die van mij als vreemde ook niet mee aan te komen. En sommige mensen moet hij gewoon niet en dat verander je niet makkelijk (hij zal dan zelfs geen voer aanpakken).

Bregh is wel een eenkennig paard, maar ik had nog nooit meegemaakt dat ze niet voor iemand wilde werken op de grond. Wel dat ze liet merken dat je duidelijker moest zijn, net zoals ik toen iets niet duidelijk genoeg vroeg, maar niet dat ze echt met haar hoofd wegdraaide en straal negeerde. Bregh is namelijk met een snoepje overal voor te porren namelijk.... Ze is wel eenkennig, maar niet dusdanig dat een ander haar niet uit stal kan halen zeg maar. En pakt van iedereen alles aan, als het maar eetbaar is...

**Geplaatst**: 26-03-10 11:24

Geplaatst: 26-03-10 11:24

Jade schreef:
breghje is dan ook wel een persoonlijkheid die haar opinie niet onder stoelen of banken steekt ik heb Hare Zwaaiestaart in levende lijven mogen bewonderen (rot op ik sta hier te eten ) en was onder de indruk van haar communicatie skills

Wahahhahah, jaaaaa je moet haar niet tijdens de meest belangrijke momenten van de dag storen he.... Ze heeft een zeer duidelijke....mimiek... zeg ik dat netje

s?

**Geplaatst**: 26-03-10 13:16

Geplaatst: 26-03-10 13:16

coydog schreef:
Hier kan ik alleen omschrijven wat ik zie als spiegelen, ik heb geen opleiding gedaan maar ben al zolang met paarden en honden bezig dat ik langzaam wel durf te zeggen dat je dingen op gaan vallen.
Zo kan ik me voorstellen als jij bij het paard staat en voelt "ik ben er niet" jouw schouders lichtjes naar voren gaan, of je bewegingen net niet aangeven wat je wil.
Zo kan ik bv mijn merrie laten lopen door een arm op te tillen, mijn vriend denkt hetzelfde te doen maar ze loopt niet, daarna zegt hij "ik dacht wel dat ze bij mij niet zou willen" dat denken alleen al reageren ze op, je bent net niet overtuigd genoeg.
Soms kan de druk om te "presteren" je onzeker maken, er kijken mensen toe en je wil vooral niet af gaan, het kan lijken dat je erg rustig bent maar van binnen giert het, dan zie je ook vaak dat paarden niet doen wat je wil of net zo onrustig zijn.
Dat zie ik als spiegelen, jij bent niet in staat om duidelijk genoeg te zijn om welke reden dan ook, is geen afgang maar op dat moment komt het er niet uit.
Zo loopt mijn paard ook niet door als ik moe ben, is een reactie op mijn futloosheid, het lijkt voor een buitenstaander dan alsof ze net zo moe is als ik maar feitelijk ben ik niet in staat om er meer uit te krijgen, de conclusie dat ik moe ben is wel de juiste.
Of er meer is, misschien wel, maar ik probeer er wel realistisch naar te blijven kijken.
Hoewel ik me er nog steeds over verbaas dat ze toen ik uitlegde dat ik echt haar temperatuur wilde weten ze ophield met knijpen, of was dat ook overtuiging
Dit paard is voor mij wel heel speciaal, ze heeft niet het allergemakkelijkste karakter.

Als bovenstaande een reactie is op Bregh, is het precies andersom zeg maar. Ik was aan het leren, en dat ik dan niet duidelijk ben vindt ik niet echt belangrijk, daarvoor leer ik. Máár.. op mij lette ze wel, op de instructrice (door de wol geverfdt) niet. Die negeerde ze stráál. Terwijl die dus toch 4e was geworden op een NK grondwerken, dus duidelijk genoeg zou moeten zijn.... En ook gewend is voor publiek te werken...

Mocht het geen reactie op Bregh zijn geweest, dan heb ik dit niet gepost hoor!

**Geplaatst**: 26-03-10 14:10

Geplaatst: 26-03-10 14:10

O die van mij is echt niet "vreemden-schuw" zolang je maar niks geks doet. Probleem is alleen dat alles wat niet gaat zoals hij het gewend is, erg gek is.

Dus ik kan rustig iemand waarvan ik weet dat die wel in de smaak zal vallen bij hem (een lief en ervaren paardenmens bv), instrueren dat ze hem voor me op de wei zetten. Zolang ze het maar doen zoals ik het doe en op het tijdstip dat het hoort volgens mijnheer (en liefst als 2e van de groep), zal hij als een zoet pony'tje achter degene aan gaan. En als ze hem dan precies zoals ik zeg loslaten, gaat dat ook nog allemaal goed.

Maar kom nou niet met het verkeerde halster aan zetten hè

Vangen is meestal ook geen probleem zolang het op de juiste tijd is en je hem als laatste er uit haalt. Als er nog anderen van zijn groep staan, kan je het vergeten (maar ik ook nog wel eens, dus dat ligt niet persé aan het vreemd zijn).

Ach verder is hij heel lief hoor :(:)

Bij de smid bijvoorbeeld, zet hij nooit een pas verkeerd. Maarja, dat hoort zo hè

**Geplaatst**: 26-03-10 18:43

Geplaatst: 26-03-10 18:43

Linda Kohanov heeft het in haar boeken veel over congruent en incongruent zijn. Mensen kunnen faken, doen alsof. Een paard niet. Een paard is. Een paard kan boos zijn, blij zijn, gefrustreerd zijn. Maar dat is altijd een echte emotie.

Op het moment dat iemand zichzelf overschreeuwt, of stoer doet terwijl hij bang is, of onzeker, dan zullen veel paarden dat aanvoelen. (Sommige mensen trouwens ook) Een paard ziet dat als niet overeenkomstig, eng, raar, en niet veilig. Gedrag wat hij niet kent van kuddegenoten. Dus hij keert zich van je af. Hij zal je dan (denk ik) niet bewust spiegelen, maar hij wil gewoon niet bij je zijn.

Zo zie ik het. En zo gebruik ik het ook. Puur voor mezelf dan hé. Ik vind het reuze interessant om hier en het hele "spiegelgebeuren" na te denken. Maar al werk ik dan in de psychiatrie, ik zie mezelf absoluut geen therapie met paarden geven. Ik heb wel een beetje moeite met de wildgroei aan therapeuten die er de laatste tijd ontstaat. Ik denk dat je daar heel voorzichtig mee moet zijn, en een goede bodem van kennis en ervaring voor nodig hebt. Iedereen kan tegenwoordig coach/therapeut zijn, het is geen beschermd beroep. Wat mij betreft mag dat allemaal veel strenger gecontroleerd en bewaakt worden.

Ik kom trouwens net van Indoor Brabant, en daar was ook een stand van mediaboek. Ik heb het boek van Petra Nelstein: Het paard als leermeester, therapie met paarden gekocht. Ga vanavond lekker lezen op de bank.

**Geplaatst**: 26-03-10 21:07

Geplaatst: 26-03-10 21:07

Toch heb ik, met name bij oudere, slimmere pony's, wel wat voorbeelden gezien waar de pony's heel bewust een andere indruk wekken om iets te bereiken. (Ik ken er een paar die bewust onschuldig kunnen doen om het juiste moment af te wachten.)

Wat dat spiegelen betreft - het is wel een opmerkelijk iets als het je overkomt. Ik heb ooit in wanhoop tegen een pony uitgeroepen 'waarom ben je nou toch altijd zo vervelend als ik toch al een rotdag heb'. Nou ja, toen was het wel duidelijk

Zodra ik het gezegd had was het ook over - ik geloof dat ik daarna nooit meer echt problemen met die pony heb gehad. (Geweldige manegepony trouwens: lief als het moest en rottig als het kon en ontzettend intelligent

)

Maar er zijn er ook genoeg die niet direct spiegelen maar uit eigen beweging reageren, door iets wat in henzelf zit en niet in mij of iemand anders die daarmee aan de gang gaat. En het is wel oppassen dat je daarmee niet te snel conclusies trekt.

**Geplaatst**: 27-03-10 14:51

Re: Verdiepen in paarden/ mezelf ontw via een cursus/opleiding

Geplaatst: 27-03-10 14:51

Maar in die laatste situatie bestaat het spiegelen er bij mij juist uit dat ik zie wat het gedrag van het paard bij mijzelf losmaakt en waarom. Dan is het paard natuurlijk niet zozeer de spiegel want die doet gewoon wat hij doet, dus dan is die term idd misschien niet zo toepasselijk. Dan bekijk je meer de situatie in een externe spiegel (beetje vaag omschreven misschien

) en is het paard de trigger

**Geplaatst**: 27-03-10 20:24

Geplaatst: 27-03-10 20:24

Shadow0 schreef:
Toch heb ik, met name bij oudere, slimmere pony's, wel wat voorbeelden gezien waar de pony's heel bewust een andere indruk wekken om iets te bereiken. (Ik ken er een paar die bewust onschuldig kunnen doen om het juiste moment af te wachten.)

Wat dat spiegelen betreft - het is wel een opmerkelijk iets als het je overkomt. Ik heb ooit in wanhoop tegen een pony uitgeroepen 'waarom ben je nou toch altijd zo vervelend als ik toch al een rotdag heb'. Nou ja, toen was het wel duidelijk Zodra ik het gezegd had was het ook over - ik geloof dat ik daarna nooit meer echt problemen met die pony heb gehad. (Geweldige manegepony trouwens: lief als het moest en rottig als het kon en ontzettend intelligent )

Maar er zijn er ook genoeg die niet direct spiegelen maar uit eigen beweging reageren, door iets wat in henzelf zit en niet in mij of iemand anders die daarmee aan de gang gaat. En het is wel oppassen dat je daarmee niet te snel conclusies trekt.

Ik ben daar vandaar eens mee gaan experimenteren. Ik had geen rotdag, moest wel onverwachts meer haasten dan ik gepland had, en ze was weer heeeel erg zuur op stal. Ik ben bij haar gaan staan, heb haar wat gekriebeld en heb haar gezegd dat ze zo boos is. (Komt nog uit mijn eigen psyciaterlooptijd: benoem je bui) En daarna nog een keer, meisje wat ben je boos, ondertussen lekker her en der kriebelen, en normaal wil ze daar weinig tot niks van hebben, nu liet ze het toe. Ontspande ook, bleef rustig. Jade heeft haar op stal gezien, weet hoe ze reageert als je te dichtbij komt, en nu was dat weg. Vond het heel erg leuk om te zien, heb nog geen idee onder welke noemer ik het kan plaatsen, maar ga het zeker vaker doen.

**Geplaatst**: 28-03-10 10:34

Geplaatst: 28-03-10 10:34

Shadow0 schreef:
Ik heb ooit in wanhoop tegen een pony uitgeroepen 'waarom ben je nou toch altijd zo vervelend als ik toch al een rotdag heb'. Nou ja, toen was het wel duidelijk Zodra ik het gezegd had was het ook over - ik geloof dat ik daarna nooit meer echt problemen met die pony heb gehad.

Ik heb dat ook vaak. Mijn pony wil soms niet komen, en dan loop ik heel geforceerd geduldig achter haar aan of wacht even. Maar inwendig vind ik dat zo frustrerend, en het is natuurlijk ook altijd als ik een rotdag heb en dan wil zelfs mijn paard niet meer bij me zijn... zodra ik dat erken, komt ze vaak een stuk makkelijker.

Pff, ik ben gisteren op de open dag geweest van Eco-Mediated Pedagogy. Klonk heel goed allemaal, tot het punt waarop ik te horen kreeg dat het collegegeld vanaf volgend jaar voor mij 5500 euro per jaar wordt, omdat het niet mijn eerste studie is.

Dat wordt wel heel moeilijk op te brengen, en ik denk ook niet dat ik dat er voor over heb. Zeker aangezien het een deeltijd opleiding is, en zoals het uitgelegd werd 1x in de maand kwaliteitskring (waar je zelf aan moet mee-organiseren soms), 1x in de maand werkplaatsdag, en verder vooral bijeenkomsten met studenten onderling. Ik vind het wel heel veel om daar 5500 euro voor te moeten betalen.

Nu ben ik dus zuur... vooral ook omdat eind dit jaar mijn contract afloopt, en ik me sterk afvraag of dat wel verlengd gaat worden als ik niet met een relevante opleiding bezig ben, aangezien mijn huidige opleiding eigenlijk niet helemaal voldoet. Dat ga ik binnenkort maar eens bespreken op mijn werk, en dan zien we van daaruit weer verder - maar het is wel even een dikke tegenvaller zeg!