Anoniem schreef:Maar diezelfde collega's die er niets mee te maken hebben,draaien wel drie diensten van 12 uur per dag achter elkaar. En dát is me meer waar het omgaat...ikzelf voel me(en ja,mag ik het even over mezelf hebben?)wel verantwoordelijk voor mijn werk. omdat ik weet dat als ik me ziekmeldt,een ander een vrije dag moet inleveren om soms hals over kop te gaan werken. Ik heb dit vaak genoeg gedaan. Daar doelde ik op,toen ik zei,ik doe het met liefde. Als deze collega echt ziek is,doe ik het voor diegene ook zonder vervelend gevoel.
maar als ik er,zoals nu,een bedenking bij heb,geeft het je gewoon een wat nare bijsmaak.
Zo onmenselijk is dat gevoel niet,lijkt me.Ookal wéét ik dat ik er niet over mág oordelen,onbewust doe je het toch.
En omdat ik het gewoon wilde delen,ervaringen wilde horen(en niet alleen over dit geval,maar breed gezien)zette ik het hier neer.
Níet om te klagen of roddelen.
En voor de 3e keer inmiddels: ik klik niet. Ik doe er niks mee,zo steek ik niet in elkaar!! het is gewoon een vráág,geen aanval of gal spugen.
Kan me dat heel goed voorstellen.
Ik heb er ook geen probleem mee in te vallen als een ander door ziekte niet kan. Maar ik zou hels worden als ik merk dat er gelogen is.
We hebben allemaal wel eens een baaldag. In mijn geval (kantoorwerk
) kan ik me gemakkelijk een dag verlof opnemen. Maar in jouw geval moet dan iemand onverwacht invallen en dat is vervelend.
Ik kan me voorstellen dat je niet op het laatste moment een baaldagje kunt opnemen in jouw werksfeer.
De enige manier om dan vrij te krijgen is om je ziek te melden. Maar ik vind in de zorg, waar je zo met andere mensen moet samenwerken, kun je het eigenlijk niet maken om zoiets te doen. Dan maar een dag met minder zin gaan werken. Maar niet je collega's voor jouw baaldag laten opdraaien.
Ik kan me niet voorstellen dat iemand met griep zich wel goed genoeg voelt om achter de PC te kruipen. Als ik griep heb, dan wil ik alleen maar slapen. En als ik niet slaap, dan hang ik waarschijnlijk over een emmer. Het zou al helemaal niet bij me opkomen om afspraken voor de dag erna te gaan maken als ik me door griep te beroerd zou voelen om te kunnen werken. Want dan zou ik waarschijnlijk de dag erna ook in bed willen liggen.
Maar ja, dan het feit dat het ook wat anders kan zijn dan griep...ja dat zou kunnen.
In geval van Snoevie, die een collega op een terras zag zitten die zich ziek had gemeld: ik weet niet hoe goed contact je hebt met die collega, maar ik sprak die er echt wel op aan (onder 4 ogen, niet waar iedereen bij was). Niet in een aanvallende manier, maar meer om te vragen of ze ergens problemen mee zou hebben en of je hem/haar ergens mee zou kunnen helpen. Noem het bemoeizucht of sociale controle: ik noem het liever "interesse tonen in de andere persoon".
Ik moet trouwens zeggen, dat ik het dom vind van de "zieke", dat ze op een redelijk openbaar forum bezig is afspraken te maken, terwijl ze verondersteld wordt ziek in bed te liggen. Dan krijg je dus van dit soort situaties, dat je collega's zich beginnen af te vragen hoe ziek je eigenlijk wel niet bent.