Ik heb net een werkgever uitgenodigd voor een kennismakingsgesprek. Datum en tijd mogen zij een voorstel voor doen
Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
Amandavd schreef:Een knuffel voor jouw want motivatie verlies is echt rot. Denk dat het vervelendste nog wel is dat je er een knak van in je zelfvertrouwen krijgt na alle afwijzingen. Maar geloof in jezelf!!! Ik weet zeker dat er een leuke baan voor jouw is!!
Je hebt helemaal gelijk!Dimple schreef:En Yonne, over motivatie verlies. Ik heb heel wat problemen daar mee gehad maar ik blijf tegen mezelf zeggen 'ik ben meer dan deze afwijzing'. Ik ben ook meer dan die baan die ik zo graag wil. Want ik ben een fantastisch mens met 2 lieve kinderen die het heerlijk vinden dat mama thuis is.
Ik hoef mijn zelfvertrouwen niet te halen uit een leuke baan........
En soms werkt dat voor geen meter........maar meestal wel. Ik leer het omzetten in iets positiefs, een knallende brief omdat ik zó mega pissig ben, zoals nu![]()
Dus ga ik nu de brief er uit doen naar dat andere bureau .........voor dezelfde functie. Oh yeah!!!![]()
Maar het blijft moeilijk.. Hier is ook niemand blij dat ik thuis ben
Ik zelf ook niet hoor, ben nog zo jong.. laat mij maar lekker uren maken. Gelukkig kan ik wel wat uurtjes werken, dat helpt al een hoop!

Maar 2 uur enkele reistijd is ook wel érg veel. Hopelijk spring je er ergens anders ook uit!
en maak je niet te druk! Klinkt echt alsof je het goed hebt aangepakt zoals ze boven mij ook al zeiden..
Inmiddels verwacht ik minder waardoor ik minder teleurgesteld ben. Maar ook minder gemotiveerd.. als ik ergens enthousiast over ben, een goed gevoel over heb of een gesprek heb gehad komt het wel nog heel hard aan. Zoals je al kunt lezen, er vloeien regelmatig tranen door teleurstellingen en frustraties.
Ben benaderd door iemand van mijn oude stage-plek voor een functie binnen de instelling die waarschijnlijk vrij gaat komen. Meteen een enthousiast berichtje terug gestuurd dus ben benieuwd! Probeer maar niet te enthousiast te worden..
sinds 2 feb heb ik een meer dan full time baan ( eigenlijk 40 uur per week, maar gemiddeld werk ik minstens 50 uur). Ben zo blij, scheelt een boel stress minder!
Tytonidae schreef:Is er iemand die ik mijn eventuele mail zou kunnen sturen voor feedback?
Edit: vriendin van me die er ook werkt heb ik de situatie aan uitgelegd en is er van overtuigd dat ze me wel op gesprek laten komen, ik weet nu echt niet wat ik moeten denken
Jammer dat het zo'n super standaard afwijzing was. Op naar de volgende brief om te schrijven...
Ofwel moet ze me eerlijk de reden van afwijzing zeggen, want dit vind ik echt grote onzin. Ik rijd nu ook 45min naar mijn werk en valt me reuze mee! Mijn vriend, mama, huidige baas,... rijden allemaal veel langer naar hun werk en houden dit ook vol... Pfffft!!! Achja, dan willen ze me niet he

Djeenie schreef:Ok, ik heb hen terug gemaild. Gezegd dat ik niet kan verhuizen, omdat we dan o.a. uit de regio van mijn vriend z'n werk weggaan. Heb wel gezegd dat ik die 2u durende rit zie zitten, maar niet weet of dit op termijn haalbaar is. Als ik net voor en net na de spits vertrek, moet dit wel kunnen... Maar het blijft een grote afstand natuurlijk. Mochten ze niemand vinden dichterbij dat ik mij nog steeds aanbevolen houd voor een gesprek..![]()
Heb daarna de vacature nog eens doorgelezen... 't deed pijn... Zag er echt perfect uit en wat een kans dat ze me toch wouden uitnodigen... Helaas...![]()
Nog een afwijzing binnen gehad, bedrijf knapt af op een reistijd van 50 minutenOfwel moet ze me eerlijk de reden van afwijzing zeggen, want dit vind ik echt grote onzin. Ik rijd nu ook 45min naar mijn werk en valt me reuze mee! Mijn vriend, mama, huidige baas,... rijden allemaal veel langer naar hun werk en houden dit ook vol... Pfffft!!! Achja, dan willen ze me niet he
Die 50 minuten enkele rit overleef ik heus, overleef dit nu al 2 jaar prima met 45 minuten...


maar door je locatie zul je vaker wat water bij de wijn moeten doen en ben je het wellicht al meer gewend dan een ander
En lange afstanden zijn inderdaad slopend, ik durf nu ook wel eens vloeken als ik dan toch in de fille sta, maar zoals je zegt moet ik inderdaad vaker water bij de wijn doen