Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
AmoorM schreef:Dat soort dingen wist ik allemaal niet, dat van de recensie en gezondheid. Heel interessant!!
klinkt als een leuke avond Dimple!
Caroline: Dat is ook handig om 2 collega's op te geven. Wordt het gewaardeerd om recensies op te geven?
Wat een fijn gevoel moet dat zijn Kwanyin! Dat zullen ze bij mij vast niet doen, want anders hadden ze wel wel willen houden.
Hoe zulke sollicitatie gesprekken hebben jullie altijd? Ik heb nog maar 2 sollicitatie gesprekken gehad waarbij je echt die pittige vragen kreeg van "Wat zijn je goede en zwakke punten"? "Waarom heb je hier voor gekozen"? (Ja vorige week aan de telefoon vroegen ze waarom ik had gesolliciteerd) Maar de meeste gesprekken dat ik heb gehad voor stages, weekendbaantjes ect waren allemaal met vragen van "Hoe heet je?" "Waar woon je"? "Opleiding?" "Hoe oud ben je?" En dan meestal ging het over wanneer ik beschikbaar ben en wat de werkzaamheden zijn. Bij mijn eerste echte gesprek waarbij die vragen wel werden gesteld, (ik was een jaar of 16) vond ik het echt verschrikkelijk. Ik had geen idee wat ik moest zeggen, kon ook niks bedenken. Dus ik zat daar "Euh ja euh euh ja geduldig euh euh betrouwbaar...." en dan zo door haha. Ik zat aan een hele grote tafel met 2 mannen strak in pak en een net geklede vrouw. Het was in een heel luxe hotel en dat voor een weekend baantje bij de xsenos. Ik kwam ook uiterst onprofessioneel over haha. Had een tas mee met een brief die je moest inleveren, maar door de spanning viel de tas op de grond en kon ik de brief niet vinden. Ik weet zeker dat ze direct na dat ik weg was een grote streep door m'n naam hadden gezet.
Hebben jullie ook zulke vreselijke gesprekken mee gemaakt?
Kwanyin schreef:Toen ik pas begon met solliciteren stond ik ook wel eens met mijn mond vol tanden. Zeker als ze je op voorhand belde om wat dingen te vragen, dat vond ik al helemaal vreselijk want ik vond bellen al een hel en dan moest je ook nog eens vragen beantwoorden als "maar dit is niet de sector die je gestudeerd hebt, heb je wel een juist beeld over deze functie?"
Denken van oh gewoon jezelf zijn loopt wel los, en dan bij vragen als wat zijn je negatieve eigenschappen opeens gaan "eeeeeehen". Maar als je langer solliciteert leer je uit je fouten en vragen die je kan verwachten bereid je voor.
Laatste keer dat iemand me uit mijn lood sloeg was toen ze vroeg "waar ben je, op werkgebied of privé, trots op in je leven dat je bereikt hebt?". Dat vond ik echt een moeilijke, nog steeds.
Joman schreef:Niemand hier is 16 of 18 en niemand voert z'n eerste gesprek? Ik kan me niet indenken dat je nergens trots op bent. Dat kan toch iets heel simpels zijn, werk of privé gerelateerd?
Natuurlijk moet je solliciteren leren, helemaal mee eens. Maar naar positieve en negatieve eigenschappen is toch wel een zeer standaard iets als je het mij vraagt.
Overigens vind ik solliciteren heel veel tijd kosten als je het goed wil doen. Knallen tijdens een gesprek vergt veel voorbereiding.
idinn schreef:Ik vind je wat neerbuigend overkomen Joman. Dat zal vast de bedoeling niet zijn (we zitten hier tenslotte om elkaar te helpen), maar niet iedereen heeft ervaring met fatsoenlijke sollicitatiegesprekken. Ik ben bij mijn bijbaantjes ook gewoon binnen gerold. Voor mijn kantoorbaantje werd ik gevraagd. Bij de Jumbo was het gewoon naar een avond gaan en direct contract tekenen. Ook ik ben geen 16-18 meer, maar nee ik heb nog nooit een echt sollicitatiegesprek gehad.
Ik zou dus ook echt niet weten wat ik op dat soort vragen moet antwoorden. En dan heb ik er vaak zat over zitten denken. Iedereen heeft tenslotte sterke en zwakke punten. Maar hoe je die goed benoemt om niet gelijk op de nee stapel te belanden? Je moet tenslotte niet overkomen als hopeloos geval of arrogante kwal. En er moet toch ook wel wat aansluiting zijn naar de functie toe. Ik als totaal groentje wat solliciteren betreft vind dat dus inderdaad lastig om antwoord op te geven/bedenken. En dat lijkt mij juist vrij normaal als je gewoon nog geen ervaring hebt met sollicitaties.
Kwanyin schreef:Joman schreef:Niemand hier is 16 of 18 en niemand voert z'n eerste gesprek? Ik kan me niet indenken dat je nergens trots op bent. Dat kan toch iets heel simpels zijn, werk of privé gerelateerd?
Natuurlijk moet je solliciteren leren, helemaal mee eens. Maar naar positieve en negatieve eigenschappen is toch wel een zeer standaard iets als je het mij vraagt.
Overigens vind ik solliciteren heel veel tijd kosten als je het goed wil doen. Knallen tijdens een gesprek vergt veel voorbereiding.
Het bericht waar jij niet snapte dat AnoorM zo slecht voorbereid was ging over een van haar eerste gesprekken toen ze 16 was....
En nee, kan nog steeds niets bedenken waar ik zo trots op ben in mijn leven dat het te vermelden waard is op een sollicitatie, ben nog jong, woon thuis, grijze muis geval.
Joman schreef:Overigens vind ik solliciteren heel veel tijd kosten als je het goed wil doen. Knallen tijdens een gesprek vergt veel voorbereiding.
Sheran schreef:Joman schreef:Overigens vind ik solliciteren heel veel tijd kosten als je het goed wil doen. Knallen tijdens een gesprek vergt veel voorbereiding.
Ik weet het niet hoor... ik bereid sollicitatiegesprekken zelf eigenlijk liever niet voor, ik lees alleen nog wat over het bedrijf/de school. Verder probeer ik zo spontaan mogelijk te zijn, ik denk niet dat mensen zitten te wachten op een sollicitant die een verhaaltje afdraait. Ik kreeg vorige keer de vraag 'wat is het laatste boek dat je hebt gelezen?' en ze waren blij dat mijn antwoord niet zo 'correct' was (namelijk binnen het vakgebied) maar gewoon eerlijk.
Sheran schreef:Vast wel, wat is jouw vakgebied? Ik doe juridisch + middelbaar onderwijs.
Misschien helpt het ook wel dat ik solliciatiegesprekken niet teveel wil 'opblazen', ik zou nooit eindeloos gaan voorbereiden want dan word ik zo nerveus en ga ik het zo belangrijk vinden dat het nooit meer goed kan komen
AmoorM schreef:Maar de meeste gesprekken dat ik heb gehad voor stages, weekendbaantjes ect waren allemaal met vragen van "Hoe heet je?" "Waar woon je"? "Opleiding?" "Hoe oud ben je?" En dan meestal ging het over wanneer ik beschikbaar ben en wat de werkzaamheden zijn. Bij mijn eerste echte gesprek waarbij die vragen wel werden gesteld, (ik was een jaar of 16) vond ik het echt verschrikkelijk. Ik had geen idee wat ik moest zeggen, kon ook niks bedenken. Dus ik zat daar "Euh ja euh euh ja geduldig euh euh betrouwbaar...." en dan zo door haha. Ik zat aan een hele grote tafel met 2 mannen strak in pak en een net geklede vrouw. Het was in een heel luxe hotel en dat voor een weekend baantje bij de xsenos. Ik kwam ook uiterst onprofessioneel over haha. Had een tas mee met een brief die je moest inleveren, maar door de spanning viel de tas op de grond en kon ik de brief niet vinden. Ik weet zeker dat ze direct na dat ik weg was een grote streep door m'n naam hadden gezet.